رقابت در فضای آنلاین پرحرارت تر از صداوسیما؛ سکان هدایت دست کیست؟

 
به گزارش «تابناک»؛ بیست و چهار روز تا برگزاری دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری زمان مانده و تنور انتخابات آهسته آهسته داغ می‌شود. چهره‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی ورزشی به صحنه می‌آیند و در نهایت طیف وسیعی از نخبگان درگیر کشمکش‌های انتخاباتی می‌شوند و مردم نیز به عنوان ناظر به قضاوت درباره گزینه‌های موجود در این آوردگاه سیاسی می‌پردازند.
 
البته همزمانی انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و روستا، بر عمومیت و فراگیری این مباحث افزوده و هرچند به نظر می‌رسد، همه چیز حول و حوش انتخابات ریاست جمهوری جریان دارد، بسیاری از اعضای شوراهای شهرهای بزرگ و کوچک برنامه تبلیغاتی وسیعی در پیش دارند و با توجه به عدم امکان تخصیص تلویزیون با کاندیداهای پرشمار شورای شهر، بر تبلیغات کاغذی و تبلیغات مجازی سرمایه گذاری وسیعی کرده‌اند.
 
فضای مجازی دوره به دوره فراگیر می‌شود و همزمان با فراگیری این ابزار اطلاع رسانی، توجه به عمق اثرگذاری اینترنت رو به فزونی می‌گذارد و رسانه‌های آنلاین اعم از وب‌سایت‌های خبری، شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های پیام رسان به ویژه تلگرام که با عرضه ی کانال کاملاً یک رسانه موثر و عمومی شده، نقش کارآمدی در جمع بندی افکارعمومی درباره گزینه هایشان دارند.
 
هرچند فرصت تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به تازگی آغاز شده و تا 24 ساعت پیش از برگزاری انتخابات این تبلیغات مجاز خواهد بود، فضای شبکه‌های اجتماعی مدت‌های مدیدی «انتخاباتی» است و این فضای انتخاباتی تا لحظه رأی گیری و حتی پس از آن، صحنه تحرکات طرفداران و مخالفان کاندیداها خواهد بود.
 
رسانه‌های رسمی از جمله صداوسیما نیز به شدت تحت تأثیر فضای مجازی هستند و رفتارشان را با موج‌های رخ داده در این شبکه‌ها تنظیم می‌کنند و یا دست کم نسبت به موج‌های رخ داده در شبکه‌های اجتماعی واکنش نشان می‌دهند؛ بنابراین، باید اذعان کرد، هرچند مناظره های انتخاباتی ریاست جمهوری در انتخاب تأثیر عمیقی دارند، بسیاری از رأی دهندگان که به صورت مستمر به جمع بندی می‌رسند و حاضر به تغییر نظرشان با هر واقعه‌ای نیستند، به شدت تحت تأثیر اطلاعات منتشره در بسترهای مجازی به این جمع بندی قاطع رسیده‌اند.
 
با این اوصاف، به نظر می‌رسد زمان در نظر گرفته از سوی صداوسیما برای تبلیغات انتخاباتی و مدیریت این عرصه تطابقی با گستره تأثیرگذاری رسانه‌های رقیب به ویژه شبکه‌های اجتماعی را ندارد و سکان هدایت اکنون در دست فعالان شبکه های اجتماعی است. هرچند رویه کنونی به افزایش هیجانات و مشارکت عمومی می‌انجامد اما اینکه این ابزارها ماموریت رسانه‌های رسمی «دارای هویت و شناسنامه» را بیابند، در بزنگاه‌ها خطرناک است.
 
اگر تصمیم گیران برای صداوسیما و مشخصاً تلویزیون قصد حفظ فضا با همان راهکارهای سنتی را دارند و به جای برگزاری مناظره‌های دو به دو، مناظره‌های زنده را نیز می‌خواستند به صورت مرده برگزار کنند، باید در نظر داشته باشند که در فضای مجازی بر خلاف صداوسیما و رسانه‌های مکتوب دارای مجوز، مبسوط الید نیستند و اگر رویه صداوسیما تغییر نکند، به مرور نقش رسانه ملی در تقویت جمع بندی «عمده رأی دهندگان» برای انتخاب گزینه اصلح، جنبه حداقلی خواهد یافت؛ وضعیتی که به نفع کشور نخواهد بود.
 
البته هم اکنون نیز چنین باورهایی نزد برخی کاندیداها و یا گروه هایی از هوادارانشان وجود دارد و به همین دلیل بیش از آنکه روی برنامه های صداوسیما حساب باز کنند، بر روی پخش زنده برنامه هایشان در شبکه های اجتماعی چون فیس بوک و اینستاگرام و توییت و نوشته‌های کنایه آمیزشان در تلگرام حساب متمرکز شده‌اند. این انتخابات بدون شک اینترنتی ترین انتخابات تاریخ ایران خواهد بود، کما اینکه با استمرار رویه کنونی، انتخابات بعدی اینترنتی ترین انتخابات ایران خواهد بود!