قلمروسازی های غیرقانونی امارات در خلیج فارس و سکوت ایران!

در سال های گذشته، امارات متحده عربی، تلاش های فراوانی برای قلمروسازی های جدید در خلیج فارس انجام داده و از هیچ تلاشی برای افزایش فضاهای در اختیار فروگذار نکرده است؛ اقدام هایی مثل ساخت جزیره مصنوعی، تغییر خط مبدأ دریایی و اشغال جزایر یمنی که در کمال ناباوری با سکوت دیگر کشورهای ساحلی، رفته رفته حالت عرفی به خود گرفته است و در آینده نیز حق اعتراض در برابر آنها از بین خواهد رفت.

به گزارش «تابناک»؛ امارات در تازه ترین اقدام خود ـ که در راستای افزایش قلمروهای دریایی خود در خلیج فارس انجام می دهد ـ چند جزیره یمنی را تصرف و با اعطای تابعیت اماراتی به ساکنین این جزایر، تلاش کرد اقدام خود را قانونی جلوه دهد و از اعتراضات احتمالی آن بکاهد؛ اقدامی که اگر در برابر آن سایر کشورها از جمله ایران سکوت کنند، در آینده خسارات سنگینی متوجه سایر کشورهای ساحلی خواهد شد.

واقعیت این است که دریاها و منافع فراوانی که درون خود نهفته دارند و در دو قرن اخیر توجه بسیاری از قدرت های جهانی و کشورهای ساحلی را به خود جلب کرده است، از نیمه دوم قرن بیستم و به ویژه چند دهه پایانی آن، دریاها و قلمروسازی در آن برای کشورهای ساحلی و قدرت های دریایی اهمیت بالایی یافت.

اکنون و در حالی که سال ها از کشف و تصرف سنتی فضاهای دریایی گذشته است، هنوز میل کشورهای ساحلی برای قلمروسازی دریایی وجود دارد.

در بین کشورهای حاشیه خلیج فارس، امارت را باید از جمله پیشتازان عرصه قلمروسازی معرفی کرد؛ کشوری که در چند سال اخیر، اقدام هایی را در زمینه قلمروسازی در خلیج فارس انجام داده و همچنان نیز در میان سکوت همسایگان و همراهی برخی متحدان به کار خود با روش های جدید ادامه می دهد.

اقدام نخست امارات در قلمروسازی جدید در خلیج فارس را باید ساخت جزایر مصنوعی دانست که اغلب در سواحل دبی انجام می شود؛ اقدامی که جدا از ایجاد فرصت های جدید سرمایه گذاری برای این کشور در صورت مسکونی و اقتصادی شدن این جزایر بر مساحت دریای سرزمینی و سایر مناطق دریایی این کشور از خلیج فارس خواهد افزود.

اقدام دیگر این کشور در خلیج فارس، که بر اساس منافع ملی و زیرکانه دنبال شد، تغییر خط مبدأ دریایی از روش عادی به روش خط مبدأ مستقیم بود که حجم قابل توجهی از آب های خلیج فارس را در بخش جنوبی به حاکمیت مطلق این کشور اضافه کرد و البته اعتراض قابل ذکری نیز به این عمل از سوی سایر کشورها نشد.

جدا از دو اقدام گذشته امارات رسماً ظرف چند هفته گذشته با برقراری پروازهای هوایی از ابوظبی به جزیره تحت تصرف «سقطری» یمن و اعطای تابعیت اماراتی به ساکنان این جزیره از نقش نظامی خود در ائتلاف عربی برای اجرای نقشه اشغال برخی جزایر یمن سوءاستفاده کرده است.

امارات همچنین به اهالی جزیره «سقطری» و سه جزیره «درسه»، «سمپحه» و «عبدالکوری» و دو جزیره صخره ای دیگر که در ساحل اقیانوس هند در نزدیکی خلیج عدن 350 کیلومتری جنوب شبه جزیره عربی قرار دارند، تابعیت داده و عرصه جدیدی از قلمروسازی از سوی امارات را به نمایش گذاشته است؛ تلاشی که با سوء استفاده از شرایط بحرانی کشور یمن و مشکلات فراوانی که مردم این کشور در آن گرفتار هستند، دنبال می شود.

در شرایط کنونی که کشوری مثل امارات در بخش جنوبی خلیج فارس نهایت تلاش خود را برای گسترش قلمرو خود در خلیج فارس انجام می دهد، پرسش مهم قابل طرح این است که چه کار مؤثری از سوی سایر کشورها از جمله ایران قابل انجام و موثر است؟

شاید مهم ترین کاری که می توان انجام داد، اعتراض مداوم به این اقدام ها از سوی کشورهای دیگر مثل ایران است که سبب می شود این قلمروسازی ها حالت عرف به خود نگیرد و در فرایند گذر زمان به حق غیرقابل بازگشت این کشور تبدیل نشود.

در مورد جزایر مصنوعی مهم ترین اعتراضی که می توان اظهار کرد، هشدار به پیامدهای زیست محیطی است  که متوجه خلیج فارس است.

در مورد انتخاب خط مبدأ مستقیم در خلیج فارس از سوی امارات نیز آن هم در شرایطی که خط مبدأ عادی پیشتر به کار رفته بود و لزومی بر استفاده از خط مبدأ مستقیم به دلیل مضرس نبودن سواحل نیست، باید محور اعتراضات ایران و سایر کشورها علیه اقدام های امارات باشد.
 
در مورد تلاش جدید امارات برای تصرف جزایر یمنی نیز هرچند مستقیم منافع ایران تهدید نمی شود، این اقدام همان گونه که اشاره شد، بر وزن و قدرت ژئوپلیتیک امارات در خلیج فارس خواهد افزود و به همین دلیل، اعتراض ایران در مجامع بین الملل سبب خواهد شد، این اقدام از قاعده عرف خارج شود و در ادامه، ادعاهای جدیدی برای اماراتی ها به همراه نیاورد.