نظر وزارت بهداشت درباره مراکز آب درمانی

معاون درمان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با تاکید بر اینکه آب درمانی و ماساژ درمانی جنبه درمانی ندارند، گفت: وزارت بهداشت، برای مراکز دارای اینگونه فعالیت ها مجوزی صادر نکرده است و فقط به مراکز توانبخشی برای درمان بیماران مجوز فعالیت می دهد.

به گزارش ایرنا، قاسم جان بابایی اظهار داشت: آب درمانی و ماساژ درمانی تاثیری در درمان بیماران ندارند و روش های مکمل محسوب می شوند.

وی در این خصوص توضیح داد: روش های آب درمانی و ماساژ درمانی که تبلیغات زیادی در سطح جامعه در مورد آنها می شود مبنی بر اینکه برای بهبود و درمان بیماری ها موثر هستند، تنها می توانند به عنوان یکی از روش های مکمل تسکین بیماری های مختلف و برای کاهش آلام بیماران مورد استفاده قرار گیرند.

آب درمانی یا هیدروتراپی روشی درمانی است که در فیزیوتراپی و کاردرمانی از آن استفاده می‌شود. هدف از آب درمانی کاهش درد بیمار و افزایش دامنه حرکات مفاصل و قدرت اندام با استفاده از آب است.

آب درمانی در درمان بیماری‌های اندام به چند روش تاثیر دارد که یکی از آنها گرم کردن اعضای بدن و کاهش درد است. بدن در آب سبک می‌شود و این موضوع راحت حرکت کردن اندام ها را به دنبال دارد.

در آب درمانی عضلات بدن تقویت می‌شوند و از همه مهمتر آرامش روانی بیمار که کمک موثری در بهبود وضع جسمانی او دارد، فراهم می شود.

ماساژ درمانی نیز عبارت از دست ورزی روی بافت های نرم بدن است. این درمان به رهایی از استرس و فشار عضلانی و درد ناشی از صدمات و سرعت بهبود ناراحتی های حاد و مزمن کمک می کند. امروزه میلیون ها نفر در سراسر جهان از این روش به عنوان یک روش مراقبت بهداشتی استفاده می کنند.

تاریخچه این درمان به حدود 2700 سال قبل از میلاد برمی گردد. در متن کتاب امپراطور زرد (کتاب مرجع طب داخلی چین) برای درمان فلج و تب و لرز به ورزش، ماساژ پوست و عضلات و نیز تمرینات روی دست و پا توصیه شده است.

بقراط حدود 400 سال قبل از میلاد ضرورت استفاده از ماساژ را به عنوان یک درمان به خصوص در درمان آسیب های ورزشی و جنگی، به پزشکان گوشزد کرد. اسناد قدیمی دال بر استفاده ژاپنی ها و نیز سایر تمدن ها نظیر مصر، روم و عرب از ماساژ درمانی موجود است.

ماساژ درمانی به شیوه نوین و علمی، توسط هنریک لینگ (1839-1776) بر پایه ماساژ و ورزش بنیان نهاده شد.
دو برادر پزشک آمریکایی به نام جورج و چارلز تیلور پس از تحصیل در سوئد، در سال 1850 این رشته را به آمریکا معرفی کردند.