امیر دریادار دوم علی‌اکبر اخگر با روایت رویدادی تاریخی به بیان خاطراتی از شجاعت دو برادر در کسوت فرماندهان نیروی دریایی ارتش هنگام تجاوز ناوگان روسیه در دریای خزر پرداخته است:
ساعت 4 صبح سوم شهریورسال 1320 در یک شب طوفانی ناوچه گشتی نیروی دریایی به نام «گرگان» فعالیت ناوگان روسیه را در 12 مایلی بندر انزلی گزارش می‌کند. ناوگان مزبور قصد ورود به بندرانزلی را داشته که فرمانده نیروی دریایی در شمال، «ناوبر سروان یدالله بایندر»، برادر فرماندهی نیروی دریایی، «دریادار غلامعلی بایندر»، به‌دلیل ضعف امکانات قدرت دریایی در مقابل ناوگان روسیه تصمیم می‌گیرد که شناوری تعمیراتی به نام «شتر» را در دهانه ورودی به بندرانزلی غرق کند. این اقدام مانع ورود ناوگان روسیه به بندرگاه می‌شود و نیروهای متجاوزارتش شوروی به ناچاربا 48 ساعت تأخیر ازطریق راه زمینی آستارا به طرف انزلی حمله و با بمباران هوایی تعدادی از کارکنان مدافع پایگاه دریایی را به شهادت می‌رسانند. در این حملات ناو سروان یدالله بایندر به همراه تعدادی از همرزمان خود درپایگاه دریایی انزلی به شهادت می‌رسند.
همزمان با وقایع جنگی در شمال ایران، نیروی دریایی انگلستان باتوجه به حضورقبلی خود در بصره و خرمشهر و تردد در اروندرود، عملیاتی را با عنوان کانتنس (contence) از ساعت 4 صبح سوم شهریوردر بنادر خرمشهر، آبادان و امام خمینی (بندر شاپور سابق) علیه نیروهای ایرانی، به بهانه حمایت و پناه دادن به کشتی‌های تجاری آلمانی و ایتالیایی آغاز کرد و یگان‌های شناورنیروی دریایی ایران را در این سه بندر بدون هیچگونه اعلام جنگ قبلی، غافلگیرانه مورد حمله قرار دادند. قابل ذکر است حتی ناو جنگی انگلیس یارا(YARRA) و شرهام (SHERHAM) که تحت عنوان بازدید دوستانه از بنادر ایرانی (خرمشهر و آبادان) در سواحل این دو شهر استقرار یافته بودند، ناوهای ایرانی را مورد حمله قرار می‌دهند. در بندر آبادان ناو فالموث (FALMOUTH) ناو نیروی دریایی ایران به نام «پلنگ» را مورد حمله قرار داده وسایر ناوهای انگلیسی مستقر در خرمشهر هم ناو ایرانی «ببر» را که در کنار اسکله پهلو گرفته بود، زیر آتش توپخانه می‌گیرند و غرق می‌کنند. همزمان 16 فروند کشتی جنگی انگلیس هم باعبور از کانال خور موسی وارد بندر شاهپور می‌شوند که بین آنها یک ناو جنگی استرالیا به نام کانیمبل نیز حضور داشته است. حضور و پناه گرفتن 5 فروند کشتی آلمانی تجاری و3 فروند کشتی تجاری ایتالیایی در سواحل ایران، بهانه‌ای بود برای فرماندهی ناوگان مهاجم (دریادار گراهام) که با عملیات تهاجمی وغافلگیرانه تعدادی از این کشتی‌های تجاری را سالم به غنیمت گیرد.
در زمان حمله ناوگان انگلیسی‌ها، دوفروند شناور سبک نیروی دریایی به نام‌های «سیمرغ» و «شهباز» که در بندرشاهپور مستقر بودند با شروع درگیری با پشتیبانی یک گروهان سربازازنیروی زمینی و به کار‌گیری افراد نیروی دریایی که روی اسکله‌ها مستقر شده بودند به مقابله با ناوگان انگلستان پرداخت اما به علت آتش زیاد ناوهای انگلیسی و شلیک مداوم کاری از پیش نمی‌رود و تلفات و خسارات زیادی به نیروهای ایران وارد می‌شود. در نتیجه حمله ناوگان انگلیس چندین نفر ازافراد نیروی دریایی ایران شهید و زخمی می‌شوند و تعدادی هم به اسارت نیروهای مهاجم درمی آیند. در نتیجه این درگیری‌ها در شمال و جنوب کشورمان، یعنی دربنادر آبادان، خرمشهر و بندر شاهپور (بندر امام خمینی) و بندرانزلی، خسارت و تلفات زیادی به نیروی دریایی ایران وارد آمده و به غرق شدن ناوهای «ببر» و «پلنگ» انجامید. با وجود این افرادی از نیروی دریایی ارتش ایران در بنادر آبادان و خرمشهر با سنگربندی دست به مقاومت زدند و سرسختانه به مقاومت در برابر دشمنان و دفاع از کشور مشغول شدند. در نتیجه مقاومت پرسنل غیور نیروی دریایی ارتش در آن زمان بیش از 600 نفر از فرماندهان، افسران، درجه‌داران و افراد وظیفه در روزهای سوم و چهارم شهریور 1320به شهادت رسیدند.
دریادار غلامعلی بایندر، فرمانده وقت نیروی دریایی
قابل ذکر است فرمانده شجاع نیروی دریایی ارتش در همان ساعات اولیه مقاومت، پس از گزارش اخبارمربوط به حملات ناوگان انگلیس به تهران و اهواز، با حضور در صحنه درگیری در خرمشهر مورد اصابت مستقیم گلوله قرار گرفته و به شهادت می‌رسد. پس از درهم شکستن مقاومت افراد نیروی دریایی درساعات اولیه چهارم شهریورماه، نیروی زمینی انگلیس با پشتیبانی نیروی دریایی تیپ‌های پیشتاز خود (تیپ 18 از افراد هندی و تیپ‌های 24و 25 از افراد انگلیسی) را وارد خاک کشورمان کرده و با اشغال خرمشهر و آبادان و بندر شاپور سابق به طرف اهواز حرکت می‌دهد.
با اعلام ترک مخاصمه در پنجم شهریور ماه 1320 و تغییر کابینه عملاً درگیری‌ها متوقف می‌شود. در این درگیری‌ها کارکنان نیروی دریایی علی‌رغم محدودیت‌های بسیار زیاد در دفاع ومقابله با نیروهای مهاجم، مردانه از کشور خود دفاع وایستادگی کردند و در این راه به شرف شهادت نائل آمدند. در این شرایط افراد نیروی دریایی در دو جبهه شمال و جنوب با دو ارتش قدرتمند رو به رو شدند و با مهاجمین روس و انگلیس مقابله کردند و جان خود را برسر سوگند پاسداری و سربازی از مرزهای کشور نهادند. در سوم شهریور دریابان غلامعلی بایندر فرمانده وقت نیروی دریایی که در بازگرداندن حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه (ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک) نقش بسزایی داشت درصحنه نبرد جنوب کشور با انگلیسی‌ها و برادرش یدالله بایندر که فرماندهی نیروی دریایی شمال (دریای خزر) را به عهده داشت در جنگ با روس‌ها شهید شدند.
فرزندان این مرز و بوم در آن روز‌ها از میهن خود شجاعانه دفاع کردند و به شهادت رسیدند. قبور تعدادی از این فرماندهان، از جمله دریابان بایندر در خرمشهر و انزلی است. قابل ذکر است دو فروند از ناوشکن‌های نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی به نام دریابان بایندر (فرمانده وقت نیروی دریایی) و دریابان نقدی (رئیس ستاد نیروی دریایی در جنوب) نامگذاری شده است که با انجام گشت‌های دریایی فراسوی آب‌های کشور پرچم اقتدار ملی را به نمایش گذاشته‌اند. یاد شهدای واقعه سوم شهریور ماه و هشت سال دفاع مقدس گرامی باد.
این مطلب نخستین بار در روزنامه ایران منتشر شده است.
