سرمربی تیم ملی در تازه ترین مصاحبه اش ضمن رد کیفیت برند آل اشپورت که در ایران با تولیدات بعضا ضعیف داخلی به تیم ملی تحویل داده شده است، تاکید کرد که ایران در جام ملت های آسیا از لباس های انباری آدیداس استفاده می‌کند و دوست ندارد در شرایط اقتصادی فعلی، فدراسیون فوتبال هزینه جدیدی را متحمل شود.
به گزارش تابناک ورزشی، شرایط وخیم اقتصادی در ایران، فکر و ذهن کارلوس کی‌روش را هم به خودش معطوف کرده و مرد پرتغالی که بعد از هشت سال زندگی در ایران حالا خودش یک پا ایرانی محسوب می شود و با تعصب به تیم ملی نگران اتلاف منابع مالی اندک ومحدود فدراسیون فوتبال برای حمایت از تیم ملی است. این واکنش و موضع کی روش نشان می دهد او از برخی ایرانی هایی که تیم ملی کشورشان را به مثابه فرصتی برای درآمدزایی می بینند، دلسوز تر است و در حالی که می توانست از کمپانی آلمانی آلشپورت و نماینده ایرانی اش مثل قرارداد پنج سال پیش حداقل ۱۰۰هزاردلار درآمد شخصی بدست آورد، این کار را نکرد و با جلوگیری از اتلاف سرمایه های موجود، از داشته های انبار تیم ملی استفاده کرد.
در این میان اگر شرایط بین المللی به شکلی بود که کشورمان می توانست وجه مناسبی از محل سرمایه گذاری و فروش پیراهن آدسداس به دست بیاورد، بهتر هم می شد اما تحریم های یکسویه آمریکا علیه اقتصاد ایران موجب شده تا این امکان از فدراسیون فوتبال سلب شود و یکی از راههای کسب درآمد تیم ملی در امارات و سرتاسر نقاط جهان، فعلا مسدود باشد.
برند آل اشپورت که نمایندگی خاورمیانه آن با تیم ملی رابطه طولانی همکاری دارد، سابقه خوبی از خود برجای نگذاشته و هنوز ماجرای البسه فیک و بنجل و درجه سه این نمایندگی قبل از جام جهانی برزیل در رسانه های فارسی زبان خارج از مرز به سوژه ای جنجالی تبدیل شد. لباس هایی که در حضور مدیران شرکت آلمانی در ماشین لباسشویی تست شد و در مقایسه با نمونه تولید اصل، مایه خجالت و رسوایی شد.
حالا کی‌روش که چندماهی است با خرید لباس از آدیداس و تکنولوژی حرفه ای اش در جهان خیالش راحت شده ، نمی خواهد تن به بازگشت آلشپورت بدهد حتی اگر درآمدی معادل ۱۰۰ الی ۱۵۰ هزار دلار از کف خودش بپرد. باید به این نوع نگاه کی روش احترام گذاشت و متوجه شد که همین تفاوت هاست که او را محبوب دل میلیون ها ایرانی کرده است. کسی که مشت های گره کرده اش سمت نیمکت کره، یا مچ بند سه رنگش منقش به پرچم مقدس کشورمان از ذهن اهالی فوتبال و مردم ایران نمی رود. به نظر می رسد مدیران فدراسیون هم باید با تقویت این نگاه تعصبی و میهن پرستانه جاری در تیم ملی، مرد پرتغالی را برای فتح تاریخی آسیا بعد از چهاردهه تهییج کنند و از دستمزدی که به این سرمربی سرشناس پرداخت می کنند، حداکثر بهره را ببرند. مردی که برای تاخیر چندماهه در واریز دستمزدش کوچکترین اعتراضی نمی کند اما نمی تواند تدارک ضعیف و حراج اعتبار فوتبال ایران در سرزمین عرب ها را هضم کند.
تصور کنید کی روش چیزی از آدیداس های باقیمانده از جام جهانی در انبار فدراسیون نمی گفت و فدراسیون هم با شاهکار کمیته بازاریابی تن به یک قرارداد جدید می داد! در واقع با این کار، چندصدمیلیون تومان البسه درجه اولی که به قیمت ارز پارسال خریداری شده بود و امسال دیگر امکان خرید آن با نرخ دلار فعلی نیست، حداقل برای پوشیدن تیم ملی سوخت می شد و معلوم نبود این سرمایه به چه نحوی مورد استفاده قرار می گرفت و به چه سرنوشتی دچار می شد.
کی روش به درستی متوجه شد که در روزهای اوج فشار ترامپ بر زندگی مردم، فوتبال ما نباید به دست خود، خودش را تحریم کند و این لباس ها باید در میدان جام ملتهای آسیا و در هوای شرجی امارات مورد بهره برداری تیم ملی قرار گیرد و تا آخرین دلاری که خرج خرید و وارد کردن این لباس ها شده، مصرف شود.
متاسفانه در ایران هر کی درست کار کنه میزننش 