به گزارش مهر، اعلام نظر ابراهیم داروغه‌زاده دبیر سی‌وششمین و سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر درباره موفق بودن ایده میزبانی از اصحاب رسانه در پردیس سینمایی «ملت» و احتمال تکرار این میزبانی در جشنواره سی‌وهفتم، بازتاب‌های مختلفی در میان رسانه‌ها داشت تا جایی که خبرنگاران در گفتگوی خبری با وزیر ارشاد، گلایه‌های خود از این انتخاب را با او در میان گذاشتند که سیدعباس صالحی وزیر ارشاد هم در پاسخ به این نگرانی و گلایه، از تلاش‌هایی در سازمان سینمایی برای بررسی گزینه‌های جایگزین خبر داد.
پس از آن دبیرخانه جشنواره سی‌وهفتم فیلم فجر هم اقدام به نظرخواهی از اصحاب رسانه برای بررسی دقیق‌تر میزان رضایتمندی از میزبانی جشنواره قبل در پردیس ملت کرد.
در این شرایط و در حالی که تنها اندکی بیش از ۲ ماه تا برگزاری سی‌وهفتمین جشنواره ملی فیلم فجر زمان باقی مانده است، بازار حرف‌وحدیث‌ها درباره محل میزبانی از اصحاب رسانه در این رویداد روز به روز گرم‌تر می‌شود.
مریم جلالی مدیر پردیس سینمایی «ملت» درباره انتقادها از میزبانی این پردیس در دوره گذشته جشنواره گفت: تمام تلاش ما تا به امروز این بوده که امکانات لازم برای یک میزبانی درخور و آبرومند در پردیس سینمایی ملت مهیا باشد اما وقتی تنظیم تعداد کسانی که دعوت می‌شوند و یا برنامه‌ریزی برای استقبال از آنان دچار اختلال می‌شود، مدیریت پردیس گناهی ندارد.
جشنواره؛ مهمانی یا محل تماشای فیلم؟
وی با تاکید بر اینکه «بالاخره امکانات هر جایی سقف مشخصی دارد و انتظار ورای از واقعیت، همواره به ناکامی منجر می‌شود» ادامه داد: پردیس سینمایی ملت از نظر امکانات و تجهیزات کیفی پخش فیلم و سیستم اکران، همیشه در صدر بوده اما در زمینه امکانات رفاهی و تسهیلاتی که لازم است برای مهمانان فراهم شود، محدودیت‌هایی دارد که همین محدودیت‌ها گاهی نارضایتی‌ها و گلایه‌هایی را به‌وجود می‌آورد.
جلالی افزود: معتقدم مهم هدف‌گذاری اولیه است. اگر هدف از برگزاری رویدادی مانند «فجر» گعده و دیدوبازدید باشد، به گونه‌ای باید برای میزبانی آن برنامه‌ریزی کنید و اگر هدف تماشای حرفهای فیلم باشد، به گونه‌ای دیگر. به نظرم گم‌شده اصلی ما در برنامه‌ریزی همین شفافیت در هدف‌گذاری‌ها است.
مدیر پردیس سینمایی ملت تاکید کرد: اگر هدف از ابتدا شفاف باشد، روش‌ها بهتر خودشان را نشان می‌دهند. مانند جشنواره فیلم کوتاه تهران که برخی مخاطبان حاضر بودند مقابل پرده و روی زمین هم بنشینند اما فیلم موردنظر خود را تماشا کنند. این یعنی هدف از حضور در این رویداد «فیلم دیدن» است اما وقتی همین پردیس به‌عنوان «کاخ رسانه جشنواره فجر» معرفی می‌شود و اصحاب رسانه سابقه‌ای از تسهیلات و امکانات پذیرایی را در قالب یک «مهمانی» در ذهن دارند، طبیعتا اقتضائات این مهمانانی را در پردیس نمی‌توان فراهم آورد.
وی که صراحتا «نبود توازن بین انتظارات و واقعیت‌ها» را مهمترین عامل ایجاد نارضایتی‌ها از میزبانی پردیس ملت در جشنواره ملی فیلم فجر توصیف کرد، وقتی با پرسش ما درباره «معضل تامین پارکینگ» به‌عنوان یک انتظار حداقلی از یک پردیس سینمایی مواجه شد، در پاسخ گفت: من نمی‌توانم اتوبان مقابل پردیس را عریض‌تر و یا پارکینک نیمه‌تمام هم‌جوار پردیس را آماده کنم. تا به امروز تمام تلاش خود را برای آماده‌سازی پارکینگ ۹ طبقه پردیس انجام داده‌ایم اما زمان تنها عنصری است که نمی‌توان تغییری را به آن تحمیل کرد. این پارکینگ در حال حاضر دست پیمان‌کاران شهرداری است و در تغییر مدام مدیریت‌های شهرداری تامین اعتبار این پروژه متوقف شده و تکمیل آن مدام به تاخیر افتاده است.
کمبود پارکینگ معضل تهران است نه پردیس ملت
جلالی توضیحات خود را اینگونه تکمیل کرد: البته نقیصه کمبود پارکینگ، فقط مختص پردیس ملت نیست و واقعیت این است که شهر تهران با این نقیصه مواجه است. تهران شهر بی‌پارکینگ است. همین امروز برای مراجعه به وزارت ارشاد، اگر امکان ورود خودرو به داخل را نداشته باشید، برای پارک ماشین‌تان با مشکل مواجه خواهید شد. فکر می‌کنم مسائل را باید با نگاهی شفاف و واقع‌نگر بررسی کنیم نه اینکه متمرکز بر یک وجه بخواهیم به آن بپردازیم. باید جمیع جوانب را در هر مورد مدنظر داشت.
مدیر پردیس سینمایی ملت در پایان در واکنش به طرح مجدد احتمال میزبانی اصحاب رسانه در دوره سی‌وهفتم جشنواره ملی فجر در این پردیس گفت: پردیس ملت امکاناتی دارد و محدودیت‌هایی؛ باید مطابق با هدف‌گذاری مشخص تصمیم‌گیری کنیم که بیشتر باید امکانات را موردتوجه قرار دهیم و یا محدودیت‌ها را. به‌عنوان مثال یکی از موارد، هزینه میزبانی است که هر جای دیگری احتمالا با یک رقم میلیاردی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد اما پردیس ملت به‌صورت رایگان در اختیار جشنواره است. در مجموع معتقدم برای رسیدن به یک توازن میان امکانات و محدودیت‌ها، باید همه گزاره‌های منطقی را مدنظر قراردهیم.
