جلال میرزایی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت با اشاره به تحولات منطقه در سودان و لیبی و کمک های عربستان و عمارات به این ناآرامی ها،گفت:تحولات در سودان و لیبی پیچیده است؛اینکه عربستان و امارات این اقدام استعفای البشیر و شورای موقت نظامی را به رسمیت می شناسند؛ازطرفی که کسی که الان رئیس شورای موقت نظامی شده،فرمانده نیروهای سودان در جنگ یمن بوده است،این موضع نشان از افزایش نفوذ امارات و عربستان در سودان دارد.
امارات بازیگر اصلی پشت پرده سودان
نماینده مردم ایلام،ایوان و چرداول درمجلس شورای اسلامی با تاکید برنفوذ عربستان و امارات در سودان،افزود:اگر اینها کمک مالی در اختیار کودتاچیان قرار بدهند،این باعث می شود که شرایط اقتصادی آنها بهتر شده و مردم هم آرام تر می شوند.
وی با اشاره به گمانه زنی‌ها برای پیشگیری عربستان از "بهار عربی" دوباره،مطرح کرد: البته امارات و سعودی‌ها بدون اجازه غرب جرأت حرکتی در فضای بین الملل ندارند،اما به نظر می رسد که در سودان این امارات است که بیشتر نقش آفرین است و بازیگر اصلی پشت پرده سودان ،امارات باشد.
میرزایی با اشاره به استعفای عمرالبشیر ،مطرح کرد:عمرالبشیر در سالهای اخیر سعی داشت با فاصله گرفتن از برخی کشورها مانند جمهوری اسلامی و نزدیک شدن به عربستان و امارات، بتواند حمایت های مالی عربستان و امارات را برای ادامه حکومتش جلب کند. وی سعی کرد با استفاده از کمک مالی آنها بحران اقتصادی را مهار و مدیریت کند؛اما نتوانست و در نهایت بهای سنگینی برای این کار پرداخت.
ائتلاف سعودی برای البشیر هزینه ای سنگین داشت
عضوکمیسیون انرژی مجلس،ادامه داد:این کشورها ائتلافی را بر مبنای ایران هراسی تشکیل داده بودند و سودان را وارد آن ائتلاف کردند،همچنین سودان را وارد جنگ یمن کردند،اینها هزینه‌هایی بسیاری برای عمر البشیر داشت؛در نهایت با دیدار البشیر با بشار اسد و نگرانی از این موضوع،به یک جایی رسیدند که دیگر به وی اعتماد نداشتند؛در نهایت البشیر را کنار گذاشتند.
رئیس کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی با تاکید براین موضوع که فرانسوی ها و آمریکایی ها در تحولات سودان تاثیرگذار هستند،خاطرنشان کرد:فرانسوی ها و آمریکایی ها خیلی سریع ورود نمی‌کنند و موضع صریحی نمی گیرند؛معمولا رژیم‌های مثل عربستان و امارات هستند که از نظامیان حمایت کرده وپول خرج می کنند و آنها در پوشش دیگری دخالت ها را انجام می دهند،فرانسوی ها و آمریکایی ها از طریق نهادهای مدنی احزاب و گروه‌های سیاسی ورود می‌کنند که این دخالت آنها رنگ و بوی دموکراتیک به خود بگیرد؛ آنها به صورت عریان عمل نمی‌کنند .
