همزمان با پایان ماه مبارک رمضان، اعمال توصیه شده برای شب و روز عید سعید فطر منتشر شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، امشب شب عید سعید فطر است، عیدی که اهل بیت (ع) آن را بسیار بزرگ شمرده‌اند و از آن با عنوان "روز جایزه" نام برده‌اند. رسول گرامی اسلام حضرت محمد (ص) در حدیثی می‌فرماید: «فَإِذَا کَانَتْ لَیلَةُ الْفِطْرِ وَ هِی تُسَمَّى لَیلَةَ الْجَوَائِزِ أَعْطَى اللَّهُ الْعَامِلینَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسَابٍ؛ و، چون شب عید فطر-که شب جوائز نام دارد- فرا رسد، خداوند پاداش عمل کنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد».
به همین مناسبت به برخی از مهم‌ترین اعمال توصیه برای شب و روز عید سعید فطر اشاره می‌شود.
* اعمال شب عید فطر:
اول: دو رکعت نماز بجا آورد، در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» هزار مرتبه «توحید» و در رکعت دوم یک مرتبه بخواند، و پس از سلام سر به سجده گذارد و صد مرتبه بگوید: أتوب الى اللّه آنگاه بگوید:
یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْجُودِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا.
اى داراى نعمت و جود، اى صاحب بخشش و عطا، اى برگزیننده محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)، بر محمّد و خاندانش درود فرست، و با من چنین و چنان کن. بجاى «کذاو کذا» حاجات خود را بخواهد.
در روایت آمده که حضرت امیرالمؤمنین علیهالسّلام این دو رکعت نماز را به این کیفیت بجاى آرود، هر حاجت که از خدا بطلب، به یقین عطا فرماید، و اگر به شماره ریگ‌هاى بیابان گناه داشته باشد، خدا آن‌ها را بیامرزد، در روایت دیگرى به جاى هزار مرتبه سوره «توحید» صد مرتبه وارد شده، اما این نماز را باید پس از نماز مغرب و نافله آن بجا آورد.
دوم: شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس پس از پایان نماز این دعا را نقل کرده‌اند:
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا اللَّهُ یَا رَحِیمُ یَا اللَّهُ یَا مَلِکُ یَا اللَّهُ یَا قُدُّوسُ یَا اللَّهُ یَا سَلامُ یَا اللَّهُ یَا مُؤْمِنُ یَا اللَّهُ یَا مُهَیْمِنُ یَا اللَّهُ یَا عَزِیزُ یَا اللَّهُ یَا جَبَّارُ یَا اللَّهُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا اللَّهُ یَا خَالِقُ یَا اللَّهُ یَا بَارِئُ یَا اللَّهُ یَا مُصَوِّرُ یَا اللَّهُ یَا عَالِمُ یَا اللَّهُ یَا عَظِیمُ یَا اللَّهُ یَا عَلِیمُ یَا اللَّهُ یَا کَرِیمُ یَا اللَّهُ یَا حَلِیمُ یَا اللَّهُ یَا حَکِیمُ یَا اللَّهُ یَا سَمِیعُ یَا اللَّهُ یَا بَصِیرُ یَا اللَّهُ یَا قَرِیبُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبُ یَا اللَّهُ یَا جَوَادُ یَا اللَّهُ یَا مَاجِدُ یَا اللَّهُ یَا مَلِیُّ یَا اللَّهُ یَا وَفِیُّ یَا اللَّهُ یَا مَوْلَى یَا اللَّهُ یَا قَاضِی
اى خدا، اى خدا، اى خدا، اى مهربان، اى خدا، اى بخشنده، اى خدا، اى فرمانروا، اى خدا، اى پاک، اى خدا،ای سلام، اى خدا، اى ایمنى بخش، اى خدا، اى چیره گر، اى خدا، اى عزّتمند، اى خدا، اى جبّار، اى خدا، اى بزرگ منش اى خدا، اى آفریننده، اى خدا، اى پدیدآورنده، اى خدا، اى صورت گر، اى خدا، اى دانا، اى خدا، اى بزرگ، اى خدا،ای آگاه، اى خدا، اى کریم، اى خدا، اى بردبار، اى خدا، اى فرزانه، اى خدا، اى شنوا، اى خدا، اى بینا، اى خدا اى نزدیک، اى خدا، اى اجابت کننده، اى خدا، اى سخاوتمند، اى خدا، اى بزرگوار، اى خدا، اى نیرومند، اى خدا، اى وفادار اى خدا، اى سرپرست، اى خدا، اى داور.
یَا اللَّهُ یَا سَرِیعُ یَا اللَّهُ یَا شَدِیدُ یَا اللَّهُ یَا رَءُوفُ یَا اللَّهُ یَا رَقِیبُ یَا اللَّهُ یَا مَجِیدُ یَا اللَّهُ یَا حَفِیظُ یَا اللَّهُ یَا مُحِیطُ یَا اللَّهُ یَا سَیِّدَ السَّادَاتِ یَا اللَّهُ یَا أَوَّلُ یَا اللَّهُ یَا آخِرُ یَا اللَّهُ یَا ظَاهِرُ یَا اللَّهُ یَا بَاطِنُ یَا اللَّهُ یَا فَاخِرُ یَا اللَّهُ یَا قَاهِرُ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا وَدُودُ یَا اللَّهُ یَا نُورُ یَا اللَّهُ یَا رَافِعُ یَا اللَّهُ یَا مَانِعُ یَا اللَّهُ یَا دَافِعُ یَا اللَّهُ یَا فَاتِحُ یَا اللَّهُ یَا نَفَّاحُ [نَفَّاعُ]یَا اللَّهُ یَا جَلِیلُ یَا اللَّهُ یَا جَمِیلُ یَا اللَّهُ یَا شَهِیدُ یَا اللَّهُ یَا شَاهِدُ یَا اللَّهُ یَا مُغِیثُ یَا اللَّهُ یَا حَبِیبُ یَا اللَّهُ یَا فَاطِرُ یَا اللَّهُ یَا مُطَهِّرُ یَا اللَّهُ یَا مَلِکُ، [مَلِیکُ]اى خدا، اى سریع، اى خدا، اى سخت گیر، اى خدا، اى مهربان، اى خدا، اى نگهبان، اى خدا، اى باشوکت، اى خدا، اى نگهدار، اى خدا، اى فراگیر، اى خدا، اى آقاى آقایان اى خدا، اى آغاز، اى خدا، اى انجام، اى خدا، اى آشکار، اى خدا، اى نهان، اى خدا، اى فخرکننده، اى خدا،ای چیره، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى دوست، اى خدا، اى نور، اى خدا، اى بالابرنده، اى خدا، اى بازدارنده، اى خدا، اى دفع کننده، اى خدا، اى گشاینده، اى خدا، اى بهره رسان، اى خدا،ای با شکوه، اى خدا، اى زیبا، اى خدا، اى گواه، اى خدا، اى شاهد، اى خدا، اى فریادرس، اى خدا اى حبیب، اى خدا، اى آفریننده، اى خدا، اى پاک کننده، اى خدا، اى پادشاه.
یَا اللَّهُ یَا مُقْتَدِرُ یَا اللَّهُ یَا قَابِضُ یَا اللَّهُ یَا بَاسِطُ یَا اللَّهُ یَا مُحْیِی یَا اللَّهُ یَا مُمِیتُ یَا اللَّهُ یَا بَاعِثُ یَا اللَّهُ یَا وَارِثُ یَا اللَّهُ یَا مُعْطِی یَا اللَّهُ یَا مُفْضِلُ یَا اللَّهُ یَا مُنْعِمُ یَا اللَّهُ یَا حَقُّ یَا اللَّهُ یَا مُبِینُ یَا اللَّهُ یَا طَیِّبُ یَا اللَّهُ یَا مُحْسِنُ یَا اللَّهُ یَا مُجْمِلُ یَا اللَّهُ یَا مُبْدِئُ یَا اللَّهُ یَا مُعِیدُ یَا اللَّهُ یَا بَارِئُ یَا اللَّهُ یَا بَدِیعُ یَا اللَّهُ یَا هَادِی یَا اللَّهُ یَا کَافِی یَا اللَّهُ یَا شَافِی یَا اللَّهُ یَا عَلِیُّ یَا اللَّهُ یَا عَظِیمُ یَا اللَّهُ یَا حَنَّانُ یَا اللَّهُ یَا مَنَّانُ یَا اللَّهُ یَا ذَا الطَّوْلِ یَا اللَّهُ یَا مُتَعَالِی یَا اللَّهُ یَا عَدْلُ یَا اللَّهُ یَا ذَا الْمَعَارِجِ یَا اللَّهُ یَا صَادِقُ یَا اللَّهُ یَا صَدُوقُ
اى خدا، اى نیرومند، اى خدا اى قبض کننده، اى خدا، اى گستراننده، اى خدا، اى زنده کننده، اى خدا، اى میراننده، اى خدا، اى برانگیزنده، اى خدا اى وارث، اى خدا، اى عطابخش، اى خدا، اى فزونیده، اى خدا، اى نعمت دهنده، اى خدا، اى حق، اى حقدا،ای اى آشکار، اى خدا، اى پاکیزه، اى خدا، اى نیکوکار، اى خدا، اى زیباکار، اى آغازگر، اى خدا،ای بازآور، اى خدا، اى پدیدآور، اى خدا، اى نوآفرین، اى خدا، اى هدایت گر، اى خدا، اى کفایت کننده، اى خدا‌ای شفابخش، اى خدا، اى بلندپایه، اى خدا، اى بزرگ، اى خدا، اى مهربان، اى خدا، اى نعمت بخش، اى خدا،ای عطابخش، اى خدا، اى برتر، اى خدا، اى دادگر، اى خدا، اى صاحب مراتب بلند، اى خدا، اى راستگو اى خدا، اى راستی پیشه.
یَا اللَّهُ یَا دَیَّانُ یَا اللَّهُ یَا بَاقِی یَا اللَّهُ یَا وَاقِی یَا اللَّهُ یَا ذَا الْجَلالِ یَا اللَّهُ یَا ذَا الْإِکْرَامِ یَا اللَّهُ یَا مَحْمُودُ یَا اللَّهُ یَا مَعْبُودُ یَا اللَّهُ یَا صَانِعُ یَا اللَّهُ یَا مُعِینُ یَا اللَّهُ یَا مُکَوِّنُ یَا اللَّهُ یَا فَعَّالُ یَا اللَّهُ یَا لَطِیفُ یَا اللَّهُ یَا غَفُورُ یَا اللَّهُ [یَا جَلِیلُ یَا اللَّهُ]یَا شَکُورُ یَا اللَّهُ یَا نُورُ یَا اللَّهُ یَا قَدِیرُ [قَدِیمُ]یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَمُنَّ عَلَیَّ بِرِضَاکَ وَ تَعْفُوَ عَنِّی بِحِلْمِکَ وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطَّیِّبِ وَ مِنْ حَیْثُ أَحْتَسِبُ
اى خدا، اى جزادهنده، اى خدا، اى پایدار، اى خدا، اى نگهدار، اى خدا، اى صاحب بزرگی اى خدا، اى داراى بزرگوارى، اى خدا، اى پسندیده، اى خدا، اى پرستیده، اى خدا، اى سازنده، اى خدا،ای یاریده، اى خدا، اى پدیدآورنده، اى خدا، اى پرکار، اى خدا، اى لطیف، اى خدا، اى آمرزنده، اى خدا، اى سپاسگذار، اى خدا، اى نور، اى خدا، اى توانا، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، اى پروردگار، اى خدا، از تو درخواست میکنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و به خشنودی‌ات بر من منّت نهى، و به بردباری‌ات از من درگذرى، و از روزى حلال پاکیزه‌ات به من بگسترى، از جایى که گمان مى‌برم
وَ مِنْ حَیْثُ لا أَحْتَسِبُ فَإِنِّی عَبْدُکَ لَیْسَ لِی أَحَدٌ سِوَاکَ وَ لا أَحَدٌ أَسْأَلُهُ غَیْرُکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ مَا شَاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ پس به سجده مى‌روى و می‌گویى: یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا مُنْزِلَ الْبَرَکَاتِ بِکَ تُنْزَلُ کُلُّ حَاجَةٍ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ فِی مَخْزُونِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَ الْأَسْمَاءِ الْمَشْهُورَاتِ عِنْدَکَ الْمَکْتُوبَةِ عَلَى سُرَادِقِ عَرْشِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْبَلَ مِنِّی شَهْرَ رَمَضَانَ وَ تَکْتُبَنِی مِنَ الْوَافِدِینَ إِلَى بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ تَصْفَحَ لِی عَنِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ وَ تَسْتَخْرِجَ لِی یَا رَبِّ کُنُوزَکَ یَا رَحْمَانُ
و از جایی که گمان نمى‌برم، من بنده توام و کسى را جز تو ندارم، و نه احدى غیر تو که از او گدایى کنم،ای مهربان‌ترین مهربانان، آنچه را خدا خواهد شود، نیرویى نیست جز به خداى برتر بزرگ. سپس به سجده می‌روى و مى‌گویى: اى خدا، اى خدا، اى خدا، اى پروردگار، اى پروردگار، اى پروردگار، اى فرو فرستنده برکات، به عنایت تو هر حاجتى فرود آورده شود، از تو درخواست مى‌کنم، به هر نامى که در خزانه غیب نزد توست، و نام‌هاى مشهور در پیشگاهت، که بر سراپرده عرشت نوشته شده، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و ماه رمضان را از من بپذیری و مرا در شمار واردان به خانه محترمت بنویسى، و از من گناهان را چشم پوشى، و گنج هاى خود را برایم بیرون آورى، اى مهربان.
سوم: چهارده رکعت نماز به جاى آورد، در هر رکعت سوره «حمد» و آیة الکرسی و سه مرتبه سوره «توحید» را بخواند، تا در برابر هر رکعتى ثواب چهل سال عبادت و ثواب عبادت هرکه در آن ماه روزه گرفته، و نماز خوانده براى او باشد.
چهارم: شیخ طوسى در کتاب «مصباح» فرموده که در آخر شب غسل بجاى آور و تا طلوع فجر در جاى نماز خود بنشین.
* اعمال روز عید فطر:
اول: پس از نماز صبح و نماز عید، تکبیراتى که در شب عید پس از نماز فریضه میخواندى، بخوان.
دوم: پس از نماز صبح دعایى را که سیّد روایت کرده: «اللّهم انى توجّهت الیک بمحمّد امامى» بخوان، و شیخ خواندن این دعا را پس از نماز عید ذکر کرده است.
سوم: کنار گذاشتن زکات فطر پیش از نماز عید، به شرحى که در کتاب‌هاى فقهى آمده است.
بدان که زکات فطر، واجب مؤکّد، و شرط قبولى روزه ماه رمضان و سبب حفظ انسان تا سال آینده است، و حق تعالى در این آیه شریفه: «قد افلح من تزکى و ذکر اسم ربه فصلّى» زکات را مقدّم بر نماز ذکر فرموده است.
چهارم: غسل. بهتر آن است اگر ممکن شود آن را در نهر انجام دهند، وقت آن پس از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عید، چنان که شیخ فرموده و در روایتى آمده که غسل را در زیر سقف پوشیده بجا آور، و، چون خواستى غسل کنى بگو:
اللَّهُمَّ إِیمَاناً بِکَ وَ تَصْدِیقاً بِکِتَابِکَ وَ اتِّبَاعَ سُنَّةِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
خدایا تنها براى ایمان به تو، و تصدیق به کتاب تو، و پیروى از روش پیامبر تو محمّد درود خدا بر او و خاندانش باد
آنگاه «بسم اللّه» بگو و غسل را بجاى آور، و هنگامی‌که از غسل فارغ شدى بگو:
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ کَفَّارَةً لِذُنُوبِی وَ طَهِّرْ دِینِی اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی الدَّنَسَ
خداى این غسل را کفاره گناهانم قرار ده، و دینم را پاک کن، خدایا هر آلودگى را از من برطرف فرما.
پنجم: پوشیدن جامه نیکو، و بکار بردن بوى خوش، رفتن به صحرا براى بجا آوردن نماز عید در زیر آسمان در غیر شهر، خوردن مقدار کمى از تربت سیّدالشهدا علیهالسّلام که از هر دردى شفاست مستحبّ است.
هفتم:، چون براى رفتن به نماز عید آماده شدى، بیرون نرو مگر پس از طلوع آفتاب، و بخوان دعاهایى را که سیّد ابن طاووس در کتاب «اقبال» نقل کرده از جمله ابوحمزه ثمالى از امام باقر علیهالسّلام روایت کرده که هنگامی‌که براى نماز عید فطر و قربان و جمعه آماده بیرون رفتن شدى، این دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَیَّأَ فِی هَذَا الْیَوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ عَطَایَاهُ فَإِنَّ إِلَیْکَ یَا سَیِّدِی تَهْیِئَتِی وَ تَعْبِئَتِی وَ إِعْدَادِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ رِفْدِکَ وَ جَوَائِزِکَ وَ نَوَافِلِکَ وَ فَوَاضِلِکَ وَ فَضَائِلِکَ وَ عَطَایَاکَ وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَى عِیدٍ مِنْ أَعْیَادِ أُمَّةِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ وَ لَمْ أَفِدْ إِلَیْکَ الْیَوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ وَ لَکِنْ أَتَیْتُکَ خَاضِعاً مُقِرّا بِذُنُوبِی وَ إِسَاءَتِی إِلَى نَفْسِی فَیَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ اغْفِرْ لِیَ الْعَظِیمَ مِنْ ذُنُوبِی فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ إِلا أَنْتَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خدایا هرکس در این روز آماده شد یا نیت کرد، یا مهیّا و مستعد شد، براى ورود به درگاه یکى از بندگانت به امید جایزه‌ها و صله‌ها و بهره‌ها و عطاها، ولى اى آقاى من آماده شدن و قصد کردن و مهیا و مستعد شدن من تنها به جانب توست به امید جایزه‌ها و صله‌ها و بهره‌ها و عطاهایت، اینک صبح کردم در عیدى از اعیاد امت پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)، درحالیکه به عمل صالحى که به آن اطمینان کنم، و آن را پیش آورده باشم بر تو وارد نشدم، و به مخلوقى که آرزومندش باشم رو نکردم، بلکه در حال فروتنى تنها به جانب تو آمده‌ام به گناه و بدى نسبت به خویش اعتراف دارم، پس اى بزرگ، اى بزرگ، اى بزرگ، گناهان بزرگم را بیامرز، که گناهان بزرگ را جز تو نیامرزد، اى که معبودى جز تو نیست،ای مهربان‌ترین مهربانان.
هشتم: خواندن نماز عید. آن دو رکعت است: در رکعت اول سوره‌هاى «حمد» و «أعلى» و پس از سوره «حمد» و «أعلى» پنج تکبیر بگوید، و بعد از هر تکبیرى دست به قنوت بردارد، و بگوید:
اللَّهُمَّ [أَنْتَ أَهْلُ]أَهْلَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَهْلَ التَّقْوَى وَ الْمَغْفِرَةِ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذَا الْیَوْمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیداً وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهِ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاً وَ مَزِیداً أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُدْخِلَنِی فِی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خَیْرَ مَا سَأَلَکَ مِنْهُ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ وَ أَعُوذُ بِکَ فِیهِ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ الْمُخْلِصُونَ
خداى اى اهل بزرگى و عظمت، و اى اهل جود و سلطنت، و اهل گذشت و رحمت، و اهل تقوا و مغفرت، از تو درخواست میکنم به حق این روز که براى مسلمانان عید قرار دادى، و برای محمّد صلّى اللّه علیه و آله ذخیره و فزونى در شرف، که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و مرا در هر خیری که محمّد و خاندان محمّد را وارد کردی وارد کنى، و از هر شرّى که محمّد و خاندان محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) را بیرون آوردى مرا بیرون آورى، خدایا از تو درخواست میکنم، بهترین چیزى که بندگان شایسته ات درخواست کردند، و به تو پناه میآورم از آنچه بندگان شایسته ات به تو پناه بردند.
پس تکبیر ششم بگوید و به رکوع رود، و پس از رکوع و سجود براى رکعت دوم قیام کند، و پس از سوره «حمد» سوره «شمس» را بخواند، سپس چهار تکبیر بگوید، و پس از هر تکبیرى دست به قنوت بردارد، و همان دعا را بخواند، چون فارغ شد پنجمین تکبیر را گفته و به رکوع رود، و نماز را به پایان برساند، و پس از سلام تسبیح حضرت زهرا علی‌ها السلام را بجا آورد.
پس از نماز عید دعاهاى بسیارى وارد شده که شاید بهترین آن‌ها دعاى چهل وششم صحیفه کامله سجادیه باشد. مستحب است نماز عید زیر آسمان و روى زمین بدون فرش واقع شود، و از جایگاه نماز، از غیر آن راهى که به نماز آمده بود بازگردد، و براى قبول شدن اعمال براى برادران دینى خود دعا کند.
نهم: حضرت سیّدالشهداء علیهالسّلام را زیارت کند.
دهم: دعاى «ندبه» را بخواند. سیّد ابن طاووس فرموده که، چون از دعا فارغ شود، به سجده رود و بگوید:
أَعُوذُ بِکَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لا یُطْفَى وَ جَدِیدُهَا لا یَبْلَى وَ عَطْشَانُهَا لا یَرْوَى
به تو پناه مى‌آوردم از آتشى که حرارتش خاموش نمى‌شود، و تازه‌اش کهنه و تشنه‌اش سیراب نمى‌شود.
إِلَهِی لا تُقَلِّبْ وَجْهِی فِی النَّارِ بَعْدَ سُجُودِی وَ تَعْفِیرِی لَکَ بِغَیْرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیْکَ بَلْ لَکَ الْمَنُّ عَلَیَّ
پس گونه راست را بر زمین گذارد و بگوید: خدایا رخسارم را پس از سجده، و به خاک مالیدن آن براى تو در آتش زیرورو مکن، که من در این کار بر تو منّت ندارم، بلکه تنها تو را بر من منّت است.
سپس گونه چپ را بر زمین گذارد و بگوید:
أَرْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَکَانَ وَ اعْتَرَفَ
رحم کن بر کسیکه بد کرده، و مرتکب گناه شده و بیچاره گشته و اعتراف کرده است.
آنگاه به حال سجده برگردد و بگوید:
إِنْ کُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ یَا کَرِیمُ
اگر من بنده بدى بودم، تو پروردگار خوبى هستى، گناه از بنده ات بزرگ شده، شایسته است گذشت از جانب تو نیکو باشد اى کریم
پس صد مرتبه بگوید: الْعَفْوَ الْعَفْوَ
