امر به معروف به سبک امام جمعه مشهد، رئیس اینستاگرام: ما جاسوس نیستیم، بازتاب انزوای آمریکا در نشست شورای حکام، سه دولتی کردن افغانستان!، مالیات برای ۴۴ هزار سوداگر سکه، عادل‌فردوسی‌پور چهره مردمی سال در جشن حافظ، چالش بر سر گزارش شورای نگهبان از انتخابات ۸۸، جزئیات گفت‌وگوی اجتماعی دولت، دست و پا زدن امارات برای فرار از یمن و متهمان جدید پتروشیمی گیت، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده اند.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز شنبه بیست و دوم تیرماه در حالی چاپ و منتشر شد که تلاش امارات برای خروج از یمن با تیتر‌هایی همچون دست و پا زدن امارات برای فرار از یمن (جوان)، امارات برای خروج آبرومندانه از یمن دست به دامان ایران شد (کیهان) و موضوعاتی دیگر همچون مالیات برای ۴۴ هزار سوداگر سکه (خراسان) و سوداگران سکه در صف مالیات (جوان)، متهمان جدید پتروشیمی گیت (شرق)، انهدام مراکز فعال گروهک‌های تروریستی (ایران و چند روزنامه دیگر) و امربه معروف به شیوه امام جمعه مشهد با این جمله حجت الاسلام علم الهدی با عنوان از «خواهران ولنگار» می‌خواهم حجاب خود را رعایت کنند (اعتماد) در روزنامه‌های امروز برجسته شده اند.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
مسأله مسکن؛ یکی از بی سر و سامان‌ترین حوزه‌ها در کشور
علی اکبر مختاری در بخشی از سرمقاله امروز روزنامه مردمسالاری با عنوان حوزه مسکن و خلأ قانون نوشت: نیاز به محل زندگی و مسکن جزو نیاز‌های اولیه و حقوق ابتدایی بشر همانند دیگر ضرورت‌هایی، چون خوراک و پوشاک و امنیت دارای جایگاهی برابر است به همین سبب در کشور‌هایی که به حقوق بشر اهمیت می‌دهند دولت‌ها سعی دارند شرایطی را فراهم کنند که برخورداری از یک خانه ساده و با امکانات عادی برای همه افراد جامعه قابل دسترسی و مهیا باشد؛ لذا در این جوامع موضوع مسکن و تهیه مسکن و خانه دار شدن در ذهنیت جامعه و تصمیم گیران جامعه بعنوان نیاز‌های اولیه انسان مورد توجه است و مسکن به عنوان کالای مصرفی است نه کالای سرمایه‌ای و این امر با برنامه ریزی و نظارت دولت و در مدتی معین حل و فصل شده است. در ایران متاسفانه اینگونه نیست و صنعتی شدن و افزایش شهر نشینی در ایران با کمیابی زمین و خانه در شهر‌های بزرگ موجب تورم دایمی و همیشگی در حوزه مسکن بوده و این جذابیت بازار زمین و ملک موجب شده زمین و مسکن جایگاه کالای سرمایه‌ای و هویتی در زندگی ایرانیان داشته باشد و داشتن زمین و خانه اعتبار اجتماعی و شخصیتی برای افراد محسوب می‌شود و این امر اختلال و سوداگری را افزایش داده و همیشه از کنترل دولت خارج است.
سابقه افزایش تقاضا برای مسکن و تورم در این بخش به دهه ۴۰ و حکومت پهلوی بر میگردد لذا از آن زمان یکی از روش‌هایی که توسط اقتصادانان برای کنترل قیمت‌ها در بازار پیشنهاد می‌شده افزایش عرضه با توجه به افزایش جمعیت و تعادل رساندن عرضه و تقاضاست. در دولت قبل طرح مسکن مهر یک الگوی موفق در این زمینه بود که تولید انبوه مسکن بهمراه خانه دار کردن بخش وسیعی از طبقه پایین جامعه تا اندازه‌ای رشد بی‌رویه قیمت مسکن را مهار کرده بود و این حوزه به تعادل رسیده بود، ولی در دولت اعتدال این موضوع عمدا یا سهوا مورد بی توجهی قرار گرفت و جهش‌های غیر عادی را شاهد هستیم.
موضوع دیگر خود صنعت ساختمان است که بخش عظیمی از اقتصاد و صنعت و بازار اشتغال را تحت تاثیر دارد. اقتصاد ساخت و ساز مسکن شبکه عظیمی از شرکت‌های عمرانی، تولید کنندگان مصالح ساختمانی تا کارگران فصلی را در بر می‌گیرد لذا عدم ثبات، نوسانات غیر عادی و افزایش بی‌رویه موجب رکود در این بخش شده و ضرر و زیان عمده را به همه شرکت‌ها و افراد درگیر این صنعت وارد می‌کند.
با این توصیف حوزه مسکن برای هر جامعه امری حیاتی و اساسی است و در کشور ما یکی از بی‌سروسامان‌ترین حوزه‌هاست و عدم برنامه‌ریزی و نبود قانون کافی در این بخش می‌تواند به نفوذ افراد و نهاد‌های دولتی و انتفاع آنان در این حوزه مرتبط باشد. شایسته است قوای سه گانه و حاکمیت برای همیشه تصمیم قطعی و ریشه‌ای در این خصوص اتخاذ کند.
چرایی تفاخر برخی مسئولین به ثروت و پول خود
مسعود پیرهادی، سردبیر روزنامه رسالت در سرمقاله امروز این روزنامه با عنوان ثروتمندانِ فقیرتر از فقیر فیلم منتشر شده از یک عضو شورای شهر و تفاخر به ثروت بین مسئولین را موضوع قرار داده و نوشت: فیلمی در فضای مجازی منتشر شده است که در آن، خبرنگار از میزان پرداختی به ازای جلسات از رئیس شورای شهرستان پردیس سؤال می‌کند و او در جواب می‌گوید من به این ۱۰ یا ۱۵ میلیون نیازی ندارم و برای اثبات گفته خود، تصویر یک چک ۶۵ میلیارد ریالی که مربوط به امور تجاری شخصی اوست را به دوربین نشان می‌دهد. این سطح از تفاخر در مسئولین ما که مصادیق دیگری هم برایش دیده ایم، بسیار نگران کننده و عذاب آور است. چه بسا لازم باشد برخورد قاطع و البته فوری با این موارد صورت گیرد تا مرهمی بر جراحت وارده به روح و روان مردم شود.
قصد برخورد سطحی با مفهوم عدالت را نداریم، با سرمایه و ثروتمند بودن هم مشکلی نداریم، اما چگونه است که در شرایط وخیم اقتصادی که اعلام می‌شود درصد متنابهی از مردم کشور، زیر خط فقرند، ثروت معدودی از سرمایه داران، صرف کاخ نشینی و زندگی تجملی می‌شود. با ثروتمندانی که مسئولیت دولتی یا حاکمیتی ندارند هم فعلا کاری نداریم. اما حتما با کسانی که عنوان کارگزاری حکومت را یدک می‌کشند کار داریم. وزیر این مملکت حق ندارد ثروت هزار میلیاردی داشته باشد؛ اگر خواهان ثروت اینچنینی است، دست از وزارت بردارد که وجودش وزر و سنگینی است بر خاطر مردم.
از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت است که فرمودند: «مَنْ کَرُمَ عَلَیهِ عِرْضُهُ هانَ عَلَیهِ المالُ؛ هر که آبرویش برای او ارزشمند باشد، مال و دارایی در چشم او بی ارزش می‌شود.» حالا چطور نماینده مردم استان تهران در شورای عالی استان‌ها اینگونه فخر می‌فروشد به مال و منالش؟ مال و دارایی ایشان گویی در چشمش خیلی ارزشمند است، اما ما را یاد این حدیث از وجود مولای متقیان می‌اندازد که «رُبَّ غَنیٍّ اَفْقَرُ مِنْ فَقِیرٍ؛ چه بسا توانگری که فقیرتر از مستمند است.»
فرض ما قطعا این است که این مال از راه حلال به دست آمده که البته «فی حلال‌ها حساب»، اما مگر نه این است که خداوند روزی مستمندان را در دارایی ثروتمندان قرار داده است؛ بنابراین هیچ فقیری گرسنه نمی‌ماند مگر به سبب خودداری ثروتمندی از پرداختن حق او و خداوند درباره این از توانگران بازخواست خواهد کرد. پس چرا اینقدر بی باک می‌خواهید خود را ثروتمند معرفی کنید؟ لااقل در این وانفسای اقتصادی تکاثر و تفاخر را کنار بگذارید.
توقع امیرالمؤمنین علیه السلام از والی و حاکم و مسئول را می‌توانید از نامه ایشان به عثمان بن حنیف که عامل او در بصره بود، متوجه شوید، وقتى که شنید به مهمانى قومى از مردم بصره دعوت شده و به آنجا رفته است: «اما بعد، اى پسر حنیف به من خبر رسیده که مردى از جوانان بصره تو را به سورى فرا خوانده و تو نیز بدانجا شتافته‌اى. سفره‌اى رنگین برایت افکنده و کاسه‌ها پیشت نهاده. هرگز نمى‌پنداشتم که تو دعوت مردمى را اجابت کنى که بینوایان را از در مى‌رانند و توانگران را بر سفره مى‌نشانند ... بدان، که هر کس را امامى است که بدو اقتدا مى‌کند و از نور دانش او فروغ مى‌گیرد. اینک امام شما از همه دنیایش به پیرهنى و ازارى و از همه طعام‌هایش به دو قرص نان اکتفا کرده است. البته شما را یاراى آن نیست که چنین کنید، ولى مرا به پارسایى و مجاهدت و پاکدامنى و درستى خویش یارى دهید.»
خارج شدن آمریکا از برجام فقط معلول بدعملی رئیس‌جمهور آمریکا نبود
مسیح مهاجری مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز این روزنامه با عنوان شیپورچی آمریکا نباشید نوشت: ورود ایران به مرحله دوم کاهش تعهدات برجامی، واقعیت‌هایی را به اثبات رساند که توجه به آنها از اهمیت زیادی برخوردار است.
۱- اظهارنظر مقامات کشور‌های مختلف از جمله چین، روسیه و حتی مسئولان اتحادیه اروپا درباره اقدامات ایران در زمینه کاهش تعهدات برجامی که همراه است با سرزنش کردن رئیس‌جمهور آمریکا و محکوم ساختن او به‌خاطر خروج از برجام، اهمیت برجام را نشان می‌دهد. جالب است که در خود آمریکا نیز صاحبنظران به ایران حق می‌دهند که گام‌هایی را در جهت کاهش تعهدات برجامی خود بردارد. از این‌ها مهم‌تر، برخورد شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که برخلاف خواست و اصرار آمریکا، اظهارنظری علیه ایران نکرد و راه را بر شیطنت ترامپ علیه ایران بست.
۲- نوع برخورد سران کشور‌ها و مجامع مرتبط با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باید برای مخالفین و منتقدین داخلی دولت، آموزنده باشد. این برخورد‌ها استحکام برجام و متقن بودن آن را نشان داد و تمام بافته‌های مخالفین داخلی را پنبه کرد. مخالفین داخلی، در قالب اظهارنظر فردی، گروهی، جناحی، مطبوعاتی و حتی با سوءاستفاده از رسانه ملی چند سال تلاش کردند برجام را یک خیانت جلوه دهند و بانیان آن را سازشکار و حتی خائن معرفی کنند، ولی تمام صاحبنظران خارجی، که هیچ منفعتی از رهگذر برجام ندارند، با صراحت اعلام کرده و می‌کنند که ایران راه درستی را پیمود و پیمان مهم بین‌المللی برجام می‌تواند برای منافع ملی ایران و ثبات منطقه‌ای و جهانی بسیار کارساز باشد.
۳- کسانی که در داخل تلاش می‌کردند برجام را ناکارآمد نشان دهند، به خوبی می‌دانستند که این پیمان مهم بین‌المللی منافع زیادی برای ایران دارد، ولی چون این را هم می‌دانستند که موفقیت برجام، شکست سیاسی آنها را به همراه دارد با آن مخالفت کردند. مهم‌تر اینکه موفقیت برجام علاوه بر شکست سیاسی، ناکامی‌های بزرگ اقتصادی نیز برای این جماعت به بار می‌آورد. عنوان پرمعنای «کاسبان تحریم» که در سال‌های اخیر وارد ادبیات سیاسی کشورمان شده، با همین جماعت پیوند دارد و زیربنای مخالفت‌های آنها با برجام را تشکیل می‌دهد. اگر این جماعت امروز از بدعهدی‌های آمریکا و کم‌تحرکی اروپا در قبال برجام خوشحال هستند، به دلیل اینست که تحریم‌ها بازگشته و کسب و کار «کاسبان تحریم» رونق یافته است.
۴- بار‌ها گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم که خارج شدن آمریکا از برجام فقط معلول بدعملی رئیس‌جمهور آمریکا نیست، بلکه بیشتر از ترامپ کسانی مقصرند که در داخل ایران مرتکب اقداماتی شدند و مطالبی گفتند و نوشتند و منتشر کردند که زمینه را برای تحقق خواست ترامپ فراهم کرد. دولت آمریکا قبل از ترامپ، حتی اگر در مواردی در عمل به تعهدات برجامی خود کوتاهی می‌کرد، هرگز در صدد خارج شدن از برجام نبود. ترامپ، حتی در تبلیغات انتخاباتی خود وعده خروج از برجام را داده بود و «کاسبان تحریم» به مجرد روی کار آمدن ترامپ با رفتار‌ها و گفتار‌های ضد برجامی خود، او را برای خارج کردن آمریکا از برجام تشویق کردند، مشابه کاری که عربستان و رژیم صهیونیستی انجام دادند.
۵- حالا که آمریکا با استفاده از اهرم‌های اقتصادی در صدد وارد کردن فشار بر مردم ایران است مخالفین باید بدانند اکنون زمان مناسبی برای توسل به ابزار‌های سیاسی و تبلیغاتی با هدف ضربه زدن به متصدیان امور کشور نیست. همین حالا هم اگر قسمتی از امکانات تبلیغاتی گسترده‌ای که در اختیار مخالفان برجام قرار دارد به موافقان آن داده شود افکار عمومی را نسبت به واقعیت‌ها به‌گونه‌ای روشن خواهند کرد که هیچ کس در این کشور به تبلیغات پرحجم مخالفین اعتنا نکند. این کار را که میدانیم نمی‌کنید، لااقل در کارزار سیاسی و اقتصادی و تبلیغاتی شدیدی که آمریکا علیه ملت ایران به راه انداخته، شیپورچی آمریکا نباشید و منافع ملی را در نظر بگیرید.
جناب مهاجری مگر برجام برای رفع تحریم نبود چرا پس از برجام نه تنها تحریمی حذف نشد بلکه بیشترین تحریم وضع شد ؟ 
اقتصاد دان هم هستید!!!!