فراتر از مشکلات آشکاری که اعتیاد به مصرف سوخت‌های فسیلی برای وضعیت آب و هوایی کره زمین به وجود آورده، عامل پنهان جدیدی به نام اینترنت، حرکتی شتابان را برای نابودی کره زمین آغاز کرده است.
به گزارش ایلنا، سال ۱۹۶۹ در چنین روزی (۲۹ اکتبر) اولین پیام از طریق شبکه اینترنت میان رایانه‌های دو دانشگاه کالیفرنیا و استنفورد رد و بدل شد. پنجاه سال بعد اینترنت به عامل اصلی انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در جهان امروز بدل شده و تا سال ۲۰۲۵ این ابزار کلیدی زندگی امروز بشر مصرف ۲۰ درصد برق جهان را به خود اختصاص می‌دهد و موجب تولید ۵.۵ درصد گاز‌های کربنی خواهد بود.
همچنین برخی برآورد‌های غیرخوشبینانه نیز نشان می‌دهد که رشد فزاینده استفاده اینترنت در اشیاء و لوازم زندگی روزمره و نیز توسعه شبکه‌های غول‌آسای داده و اطلاعات سهم اینترنت در آلوده‌سازی محیط زیست بشر را تا سال ۲۰۴۰ به ۱۴ درصد می‌رساند.
در همین حال بررسی آندره آندرا، پژوهشگر سوئدی حاکیست، مصرف برق صنایع فناوری اطلاعات از یک تریلیون وات در ساعت طی سال ۲۰۱۷ به ۱۲۰۰ تا ۳۰۰۰ تریلیون وات در سال ۲۰۲۵ افزایش خواهد یافت؛ لذا مراکز داده‌ها یا اتاق‌های سرور می‌توانند مسئول تولید ۱.۹ میلیارد تن از گاز‌های کربنی باشد که معادل ۳.۲ درصد مجموع تولید جهانی آن است.
آژانس بین‌المللی انرژی نیز اعلام کرده که مصرف برق در سال ۲۰۱۸، ۴ درصد افزایش یافته که بالاترین جهش آن از سال ۲۰۱۰ به این سو به شمار می‌رود.
این در حالی است که زغال سنگ با ۳۸ درصد بالاترین سهم را در تولید برق جهان دارد. نفت و سایر سوخت‌های هیدروکربونی نیز به ترتیب برای تولید ۳ و ۲۳ درصد برق مصرفی جهان مصرف می‌شود.
در چنین شرایطی کاربران اینترنت در جهان به ۴.۴ میلیارد نفر رسیده و پیش‌بینی نکس وب نشان می‌دهد که همچنان سالانه ۹ درصد رشد خواهد کرد.
اما تنها مقصر مصرف برق بیشتر و انتشار گاز‌های گلخانه‌ای کابرانی نیستند که در صفحات فیس‌بوک و واتس‌اپ در حال گپ زدن با دوستان خود هستند، چون مساله قدری پیچید‌ه‌تر است.
اینترنت اشیاء و شبکه دستگاه‌های هوشمند مانند لوازم خانگی و وسایل نقلیه که حاوی مجموعه‌ای از لوازم الکترونیکی، حسگرها، نرم افزار‌ها و اتصال اینترنتی هستند در حال بالا بردن پرشتاب مصرف برق هستند.
به طوری که محققان آمریکایی معتقدند با ادامه روند فعلی مصرف برق برای استفاده از اینترنت در پنج سال آینده سه برابر می‌شود چرا که حداقل یک میلیارد نفر معتاد به استفاده از اینترنت اشیاء خواهند شد، افرادی که از لوازم خانگی هوشمند بهره می‌برند و یا از رُبات‌ها، خودرو‌های بدون راننده و مزایای هوش مصنوعی استفاده می‌کنند.
ارزیابی گارتنر نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰ حداقل ۲۰ میلیارد دستگاه و لوازم به هم متصل بر پایه اینترنت وجود خواهد داشت. در همین حال استخراج رمز ارز‌ها نیز به عامل دیگری در رشد مصرف برق بدل شده است.
براساس برآورد‌های فعلی، اینترنت ۳ تا ۵ درصد برق تولیدی جهان را مصرف می‌کند که به طور متوسط معادل ۱۰۶۸ تریلیون وات در ساعت است.
از هر بشکه نفت تقریبا ۵۷۸ کیلووات ساعت برق تولید می‌شود. پس برای تولید برق مورد نیاز اینترنت حدود ۱.۸ میلیارد بشکه نفت نیاز است.
این در حالی است که سهم نفت در تولید برق جهان در حال حاضر تنها ۳ درصد است و در مجموع نیز روزانه حدود ۹۵میلیون بشکه نفت تولید می‌شود. در نتیجه تامین این میزان نفت ممکن نیست، ولی این محاسبه شمایی از تاثیر توسعه مصرف شبکه اینترنت در مصرف سایر سوخت‌های آلاینده از جمله زغال سنگ است؛ بنابراین بسته به این که در محل زندگی شما از کدام فناوری برای تولید برق استفاده می‌شود، این احتمال وجود دارد که با هربار آنلاین شدن یک تکه زغال سنگ دیگر به عنوان عامل آلودگی بیشتر کره زمین مصرف شود.
