به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، در هفته‌های گذشته، سعید نمکی، وزیر بهداشت سفرهای پرشمار و دیدارهای خانوادگی را عامل گسترده‌تر شدن ویروس کرونا در کشور دانست و از مخالفتش با برقراری سفرهای نوروزی و بی‌توجهی نسبت به هشدارها و کنترل سفر سخن گفت و متنی را هم در اینستاگرامش با این محتوا منتشر کرد: «نوشتیم... گفتیم... التماس کردیم... قسم دادیم که دو تا سه هفته صبوری کنید. مهلت بدهید تا مثل سال قبل از فرصت تعطیلات سال نو استفاده کنیم .... گفتیم: اقتصاد گردشگری اهمیت دارد ولی سرمایه اجتماعی نظام سلامت و هزینه‌های شیوع مجدد بیماری و اثراتش بر اقتصاد خرد و کلان کشور نیز بی‌اهمیت نیست.»
ایرج حریرچی، معاون وزارت بهداشت هم با پایان یافتن تعطیلات نوروز از آغاز پیک چهارم ویروس کرونا در کشور خبر داد و با خطاب قرار دادن صنعت گردشگری گفت: مگر صنعت گردشگری در دیگر کشورهای دنیا چه کار می‌کنند، برخی صنایع مثل گردشگری باید دندان روی جگر بگذارند.
این اظهارات در حالی که صنعت گردشگری از سفرهای پرشمار نوروزی آن‌طور که تصور می‌شود، بهره‌ای نبرده است واکنش‌برانگیز شد. ابراهیم پورفرج ـ رییس هیات‌مدیره جامعه تورگردانان ایران ـ در تماس با ایسنا، به هجمه‌ای که به مردم وارد شده و آن‌ها را مقصر گسترده شدن این ویروس در کشور دانسته‌اند، اشاره کرد و گفت: سوال ما از وزیر بهداشت این است، چرا به جای کنترل بیماری و انتقال راه درمان به کشور، مدام به فکر کنترل آدم‌ها هستید؟ از حرفه خود دور نشده‌اید؟ وزارت بهداشت باید ویروس را کنترل کند، راه درمان آن را بیابد، نه این‌که به مردم التماس کند سفر نروند.
او افزود: این ویروس به همه کشورها نفوذ کرده و فقط مردم کشور ما را دچار نکرده است. راه درمان آن هم پیدا شده است. به جای کنترل کردن و مقصر دانستن مردم، زیرساخت درمانی آن را ایجاد کنید.
رییس جامعه تورگردانان ایران اضافه کرد: وزیر بهداشت صراحتا اعلام کرده افسار مهار کرونا از دست ما در رفته است. یک سال فقط درباره این صحبت می‌کردند که کجا را ببندند و مردم کجا نروند، درحالی‌که باید دنبال درمان باشند. واکسن درمان این ویروس است، آن را بیاورید و ویروس را کنترل کنید، نه این‌که فقط به فکر کنترل مردم باشید.
پورفرج درباره بسته بودن مرزهای ایران از اسفندماه سال ۹۸ به روی گردشگران خارجی نیز گفت: وزارت میراث فرهنگی و گردشگری تلاش‌هایی برای بازگشایی انجام می‌دهد، ولی تا الان نتیجه‌ای نداشته است، پس آن تلاش‌ها را نمی‌توان مفید دانست.
