ابعاد تازه کشتار پرندگان مهاجر در شمال

به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا، بازار فریدونکنار ملغمه سیاهی از خرید و فروش پرندگان مهاجری است که به امید گذراندن روزهای سرد زمستان به تالاب های ایران به ویژه فریدونکنار پناه می آورند غافل از اینکه بخش زیادی از آنها آخرین پروازشان است چون هزاران متر تور هوایی و انواع دام ها در تالاب های فریدونکنار، سرخرود و ازباران انتظار آنها را می کشد تا آنها را در خود فرو ببرد، تا آخرین پروازشان باشد، تا بعد از آن سر از تخت های خونین بازار پرندگان فریدونکنار درآورند.

آمار دقیقی از تعداد پرندگانی که برای زمستان گذرانی وارد تالاب های ایران می شوند در دست نیست اما تخمین زده می شود که چهار میلیون پرنده در ایران زمستان گذرانی می کنند که به نظر می رسد یک سوم تا نصف آنها فقط در تالاب فریدونکنار در استان مازندران فرود می آیند و بقیه در سراسر کشور پخش می شوند که بخش زیادی از آنها به روش های مختلف قتل عام می شوند.

گونه های مختلفی از انواع پرندگان کنار آبزی، آبچلیک ها، پاچلک ها، سلیم ها، انواع حواصیل ها، باکلان ها، انواع مرغابی، غازها، قوها، پرندگان شکارگر آنها مانند انواع شاهین ها، عقاب ها، جغدها و قوش ها به این منطقه مهاجرت می کنند اما خانه ابدی بخش زیادی از آنها تخت های بازار فروش پرندگان وحشی فریدونکنار می شود.

سالهاست که دوستداران محیط زیست و حیات وحش مخالفت خود را با فعالیت بازار فروش پرندگان وحشی فریدونکنار اعلام کردند اما راه به جایی نبردند، چون این بازار گویی هر سال نسبت به سال قبل داغ تر برپا می شود و همین مساله موجب می شود تا پرندگان شکار شده استان های دیگر مانند گیلان هم به این بازار سرازیر شوند. در واقع قیمت نجومی پرندگان در این بازار خود کافی است تا هر فردی برای شکار آنها وسوسه شود.

مثلا یک غاز وحشی ۳۵۰ هزار تومان، یک مرغابی بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ و یک مرغابی کوچک به نام خوتکا با ۲۰۰ گرم وزن ۷۰ هزار تومان خرید و فروش می‌شود؛ در حالی پرندگان با این قیمت ها خرید و فروش می شوند که عاملان برپایی این بازار به نام بازار فقرا این سیاهچاله را سرپا نگه داشته اند، قطعا با این قیمت های بسیار بالا مشتریان این بازار فقط افراد متمول هستند چون هیچ فرد فقیری برای ۲۰۰ گرم گوشت آن هم نه گوشت خالص، ۷۰ هزار تومان پول نمی دهد.

گذشته از اینکه قیمت پرندگان در این بازار بسیار بالا است در کنار آن قیمت خرید و یا اجاره دامگاه ها نیز بسیار زیاد است، در این منطقه پنج دامگاه مشخص وجود دارد شامل دامگاه فریدونکنار، ازباران و سه دامگاه سرخرود مرکزی، شرقی و غربی که بزرگترین آنها دامگاه ازباران است، در این پنج دامگاه ۲۵۰ امتیاز دامگاه وجود دارد که این امتیازها معمولا به دو نفر داده می شود که یا مالک هستند و یا اجاره می کنند که اگر بخواهند اجاره کنند بین ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان (قیمت قدیم) اجاره دامگاه است برای نیمه دوم سال که الان قطعا سه تا چهار برابر شده چون قیمت پرنده ها هم خیلی بالا رفته است، حال این قیمت ها چگونه می تواند مربوط به فقرا باشد؟

مدتی است که تعدادی از دوستداران حیات وحش کارزار درخواست تعطیلی بازار پرندگان وحشی فریدونکنار را راه انداخته اند که عبدالرضا باقری کنشگر محیط زیست و یکی از اعضای این کارزار به خبرنگار محیط زیست ایرنا گفت: تاکنون ۱۲ هزار و ۷۰۰ امضا برای این کارزار گرفته شده که تلاش می کنیم آنرا به ۳۰ هزار امضا برسانیم، اگر امضاها به ۳۰ هزار تا برسد یک دبیرخانه تشکیل می شود که موضوع را پیگیری می کند که امیدوارم هر چه زودتر امضاها به این میزان برسد.

وی اظهار داشت: با توجه به اهمیت موضوع، از طریق این کارزار نامه ای برای رییس قوه قضاییه و همچنین کمیسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی ارسال کردیم که امیدواریم نتیجه بخش باشد.

باقری گفت: چند سال قبل بازار پرندگان وحشی فریدونکنار تعطیل شده بود اما دوباره فعال شد، حتی داخل شهر تابلوهای تبلیغاتی فعالیت این بازار را هم نصب کرده اند، این در حالی است که پرندگانی که شکار می شوند و بر روی تخت های این بازار قرار می گیرند در فهرست iucn (اتحادیه جهانی حفاظت) به عنوان گونه های در معرض تهدید هستند بنابراین علاوه بر تهدید این گونه ها، یک قانون بین المللی نیز نقض می شود، همچنین بازار پرندگان وحشی در وسط شهر فعال است و حتی برای آن تبلیغ هم می کنند.

وی تصریح کرد: در این بازار علاوه بر پرندگان شکار شده در فریدونکنار، پرندگان شکار شده از استان گیلان هم آورده و فروخته می شود، البته کاملا مشخص است که پرندگان از کجا آمده اند، مثلا پرندگان در گیلان با تورهای هوایی صید می شوند و بعد بالهایشان را می شکنند تا نتوانند پرواز کنند اما در مازندران بال پرندگان شکار شده را گره می زنند، بنابراین پرندگانی که بال هایشان شکسته است یعنی در گیلان و آنهایی که گره خورده اند در مازندران صید شده اند.

وی اظهار داشت: گردش مالی این بازار بسیار زیاد است، سال گذشته این گردش مالی حدود ۳۰۰ میلیارد تومان بود، زمانی که قیمت دو تا چنگر ۳۵۰ هزار تومان باشد قطعا خیلی ها نمی توانند از شکار این پرنده چشم پوشی کنند.

باقری تاکید کرد: فرهنگ سازی در زمینه مصرف نکردن گوشت این پرندگان می تواند نقش مهمی در کاهش شکار آنها داشته باشد، به عنوان مثال در بازار پرندگان یک غاز به قیمت ۷۰۰ هزار تومان فروخته می شود و یک غاز دیگر از همان نوع ۲۰۰ هزار تومان قیمت گذاشته می شود که علت تفاوت این دو غاز در وحشی و پرورشی بودن آنها است، چون این گونه جا انداخته اند که گوشت پرنده وحشی خوشمزه تر است پس گران تر فروخته می شود که این به تبلیغ یک فرهنگ بد بر می گردد که متاسفانه پا گرفته است.

وی ادامه داد: امسال حدود ۸۰۰ قو در یک مرحله وارد فریدونکنار شدند که بعد از دو روز به ۲۰۰ قو رسیدند که ۳۰ تا از آنها فقط از داخل یک منزل خارج شد، یا اینکه یک قوی گُنگ بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومان خرید و فروش می شود، چندی پیش در سرخرود حدود ۴۵۰ تا ۵۰۰ قوی گنگ شمردم که چند روز بعد حتی یک قو داخل این تالاب نبود همه را گرفته بودند.

این کنشگر محیط زیست اظهار داشت: چند سال پیش تصمیم گرفتیم تا با همکاری دامگاه داران دام ها را جمع کنیم که آن زمان بحث معیشت مردم پیش آمد و مساله عقیم ماند اما با قیمت هایی که برای پرندگان مهاجر اعلام می شود می دانیم که مساله معیشت نیست بنابراین تصمیم گرفتیم که بازار را محدود کنیم، چون وقتی که خریدار کم شود قاعدتا صید و خرید و فروش هم کم خواهد شد چون دیگر مقرون به صرفه نخواهد بود.

وی تاکید کرد: بهتر است روی خریدار کار شود چون زمانی که تقاضا نباشد عرضه هم کم می شود، متاسفانه رستوران های زیادی خواهان پرندگان مهاجر هستند چون مشتریان خاص خود را دارند اما اگر بر روی آنها فرهنگ سازی شود قطعا در بلند مدت شاهد کاهش تقاضا و به دنبال آن کاهش شکار پرندگان مهاجر خواهیم بود.

باقری گفت: یک مساله دیگری هم که در میان حامیان پرندگان وجود دارد این است که برخی از آنها نذر می کنند و بعد از آن پرندگان را می خرند و رها می کنند در حالی که این کار خودش یک بازار درست می کند، چون عده ای وسوسه می شوند پرندگان را زنده گیری می کنند و این به افراد می فروشند این افراد هم پرندگان را چند کیلومتر آنطرف تر رها می کنند غافل از اینکه آنها پرواز کرده و دوباره بر می گردند و مجدد این پروسه تکرار می شود، این کار نیاز به فرهنگ سازی دارد تا پولی که بابت این کار خرج می کنند را برای فرهنگ سازی هزینه کنند.