امروز شناسایی ویروس کرونا در ایران سه ساله شد و آن‌قدر خاطره بد و خوب را به یادمان آورد که لعنت بفرستیم به این سه سال و دل‌مان بخواهد این سه سال برای همیشه از زندگی‌مان پاک شود.
امیر پروسنان، خبرنگار سلامت در یادداشت اختصاصی برای ایران پزشک نوشت: «امروز شناسایی ویروس کرونا در ایران سه ساله شد و آن‌قدر خاطره بد و خوب را به یادمان آورد که لعنت بفرستیم به این سه سال و دل‌مان بخواهد این سه سال برای همیشه از زندگی‌مان پاک شود.
برای من خبرنگار سلامت، همه عمر کار رسانه‌ای یک طرف و این سه سال یک طرف دیگر قرار می‌گیرد. روزها و شب‌هایی که مدام در حال نوشتن بودیم، از بیمارستان و داروخانه و آزمایشگاه تا کف خیابان و بازار را می‌گشتیم و نیازی به جست‌وجو برای سوژه نبود، بلکه سوژه خودش را به ما می‌چسباند.
روزگاری که درباره کرونا چیز زیادی نمی‌دانستیم و هرچه آن ور آب می‌فهمیدند و توی سایت‌های خبری بازتاب می‌دادند، همان‌ها را ترجمه می‌کردیم و به خورد خودمان و رسانه و مردم می‌دادیم تا بیشتر بفهمیم درباره ویروس لاکرداری که هرچه می‌خواست می‌کرد.
روزگاری که همه می‌گفتند: «کرونا هست، اینا دروغ می‌گن!» و حقیقت این بود که اصلا ابزار تشخیص وجود یا عدم وجود یا همان کیت تشخیصی وجود نداشت که بفهمیم کرونا هست یا نیست. روز ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ بود که خبر قطعی رسید و فهمیدیم که اولین موارد ابتلا به ویروس کرونا در قم شناسایی شده و چند ساعت بعدتر خبر رسید که یکی از بیماران فوت کرده است. حالا تصور کنید چه بیمارانی تا قبل از آن روز به واسطه کرونا فوت کرده بودند و کسی نفهمید و چه بیمارانی صاف صاف توی خیابان مثل بمب متحرک راه می‌رفتند و بقیه را مبتلا می‌کردند.
چه روزگاری گذراندیم توی این سه سال که حتی گاهی رسانه‌ها هم به خبرنگاران خودشان رحم نکردند. چه آدم‌هایی، چه حرف‌هایی، چه اظهار نظرهای عجیبی را شنیدیم و نوشتیم و شگفت زده شدیم.
همه در نهایت در برابر علم و تولید واکسن کرونا سر تعظیم فرود آوردیم تا بفهمیم علم حرف آخر را می‌زند. آن وقت چه مقاومت‌هایی در برابر واردات واکسن و تزریق واکسن را شاهد بودیم.
گذشت این روزهای سخت در این سه سال و حالا به گذشته که نگاه می‌کنیم، تلی از خرابه می‌بینیم و یادها و خاطره‌هایی که هنوز یادمان مانده است.»
