به گزارش «تابناک» به نقل از انتخاب، حسن بهشتی پور، استاد روابط بین الملل، در آغاز درباره گزارش وال استریت ژورنال مبنی بر فشار اروپا به آمریکا برای احیا مذاکرات هسته ای با ایران، گفت:
این برداشت رسانه هاست که از این خبر تمایل اروپا به توافق را برداشت می‌کنند؛ معنی این خبر این است که اروپایی‌ها می‌خواهند آمریکایی‌ها به میز مذاکرات برگردند و این اتفاق الزاما به معنی توافق با ایران نیست؛ آن‌ها می‌خواهند این روندی که ایران در غنی سازی شروع کرده است کنترل شود. طبق آخرین گزارش مدیرکل آژانس ۹۰ کیلو اورانیوم غنی شده وجود دارد و از قبل هم حدود ۳ تن اورانیوم ۵ درصد در ایران وجود دارد. این مجموعه ذخایر ایران که همینطور هم ادامه پیدا می‌کند مورد نگرانی اروپاست و آن‌ها می‌خواهند این روند متوقف شود. طرف آمریکایی، چون کمتر از یکسال تا انتخابات فاصله دارد، درگیر انتخابات درون حزبی است؛ اروپایی‌ها معتقدند این وضعیت در آمریکا منجر به ایجاد فرصت برای غنی سازی بیشتر برای ایران شده است.
وی در ادامه نسبت به توان اروپایی‌ها برای بازگرداندن آمریکا به مذاکرات افزود: تجربه نشان می‌دهد طرف اروپایی تعیین کننده نیست، چون عملا وقتی آمریکا در اردیبهشت ۹۷ از برجام خارج شد، یکسال معطل کردند و کاری نکردند. هژمونی مالی آمریکا بر اروپا مسلط است و اروپایی‌ها نتوانستند تحریم‌های ثانویه را خنثی کنند. الان اگر هم مذاکراتی برگزار شود مستقیما با خود آمریکا باید باشد، چون طرف آمریکایی هست که این همه دردسر ایجاد کرده و او هست که اگر موافقت کند با یک فرمان می‌تواند تحریم‌ها را تعلیق کند، منتهی آمریکایی‌ها دنبال یک توافق موقت هستند که ایران بخشی از فعالیت‌های هسته‌ای اش را از جمله غنی سازی ۶۰ درصد را تعلیق کند و بخشی از دارایی‌های ایران را بازگردانند و حتی حاضر نیستند تحریم‌های نفتی و بانکی را بردارند. ایران هم حاضر به این توافق نیست، اگر آمریکا تحریم‌های نفتی را برمی داشت، یک امتیاز بود که ایران غنی سازی را متوقف کند، اما آمریکایی‌ها دنبال توافق موقت اند و اروپایی‌ها نیز تاثیری در این بین ندارند.
بهشتی پور در پایان درباره پیشنهاد غربی ها مبنی بر احیا برجام گفت:
اگر منظور غربی ها از توافق جدید چیزیست که آقای سید ولی نصر(مشاور دولت بایدن) و واعظ در مقاله شان گفته اند و مطرح کردند که یک توافق منطقه ای خوب می تواند جایگزین برجام شود، بنظر من آن موضوع فرق می کند. برجام یک توافقی است که ابعاد امنیتی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی، فنی(هسته ای) دارد. این توافق در سطح بین المللی با شش قدرت بزرگ دنیا طرف است اما توافقی که در مورد منطقه می شود بحث اش کاملا جداست. اینکه ما بتوانیم با عربستان روابط خوبی داشته باشیم و با کمک عربستان به عنوان یک قدرت منطقه ای، همکاری غرب آسیا را شکل دهیم یا طرح صلح هرمز را احیا کنیم خوب است.آقای نصر و واعظ به قطعنامه ۵۹۸ اشاره کرده اند و معتقدند این توافق در ادامه همان است ولی من فکر نمی کنم این ایده ها خیلی بتواند تعیین کننده باشد، مهم این است که باید یک اراده محکم در تهران و کشوز های منطقه وجود داشته باشد.
