حضور کوئنتین تارانتینو، کارگردان هالیوودی در یک پایگاه نظامی اسرائیل و عکس گرفتن با خلبانان هلی کوپترهایی که روزهاست در حال کشتن فلسطینی‌ها هستند، بسیاری از دوستداران سینما را شوکه کرد اما چرا او چنین کرد و آیا تارانتینو در این مسیر تنها است؟
به گزارش «تابناک»؛ امروز نام کوئنتین تارانتینو در صدر خبرها قرار گرفت اما نه به مناسبت بیست و نهمین سال رونمایی از بهترین فیلمش پالپ فیکشن در 14 اکتبر 1994. او به اسرائیل رفت و در پادگان صهیونیستها، در کنار خلبان‌هایی عکس گرفت و به آنها روحیه داد که در روزهای اخیر مداوماً در حال بمباران نوار غزه و کشتار زنان و کودکان بودند؛ سطحی از خشونت که در هیچ کدام از فیلم‌های این کارگردان آمریکایی تاکنون ندیده‌ایم و اگر چنین فیلمی بسازد، از رده سنی برخوردار می‌شود که عملاً اکران گسترده‌اش در آمریکا را ناممکن می‌سازد.
تارانتینو اما تنها نیست و بخش وسیعی از چهره‌های شناخته شده سینمای آمریکا از رژیم صهیونیستی حمایت کردند و حتی بیانیه‌هایی در حمایت از این رژیم غاصب امضاء کردند اما چرا چنین وضعیتی پیش آمده و کمتر چهره هنری مطرحی در آمریکا جرات می‌کند حتی خواستار ارسال کمک‌های انسان دوستان به مردم غزه شود؟ کانیه وست خواننده در سال 2020 به وضوح پاسخ این سوال را داد و گفت هالیوود توسط یهودی‌ها اداره می‌شود؛ مسئله‌ای که منجر به خشم گروهی از چهره‌های بانفوذ و حتی مقالات نشریات اسرائیلی علیه او شد.
اگرچه تنها دو درصد جمعیت آمریکا را یهودیان تشکیل می‌دهند اما آنها بسیاری از نقاط کلیدی آمریکا را دارند و این در همه بخش‌ها از جمله سینما ریشه تاریخی دارد. نسل اول مهاجران یهودی از اروپای شرقی استودیوهای خود را در کالیفرنیا ساختند. مهاجرانی مانند کارل لمل، آدولف زوکور و ساموئل گلدوین برخی از بنیانگذاران کلیدی استودیوهای هالیوودی در دهه 1920 میلادی بودند که امروز آنها را می‌شناسیم.
کارل لمل، یهودی آلمانی الاصل، قبل از راه اندازی یونیورسال پیکچرز، لباس به بازار عرضه می‌کرد. آدولف زوکور پارامونت پیکچرز را تأسیس کرد، یهودی مجارستانی الاصل که قبل از ورود به تجارت سرگرمی خز می فروخت. شریک تجاری بعدی زوکور، جسی لاسکی، یک یهودی آمریکایی تبار بود. مارکوس لو، یک یهودی آمریکایی الاصل، قبل از اینکه به سینما (AMC Loew's) و تولید بپردازد، از وودویل آمد. این نمونه‌ها ادامه می‌یابند و شامل Shmuel Gelbfisz (ساموئل گلدوین) می‌شود که قبل از ورود به تجارت فیلم، دستکش می‌فروخت (Jewish Unpacked، 2021). از آنجایی که بسیاری از بنیانگذاران اصلی استودیوهای هالیوود یهودی بودند، طبیعی بود که یهودیان در طول زمان فعال شوند و در پست های ارشد در هالیوود قرار گیرند.
آنها طی یک قرن به مرور شاهراه‌های صنعت سرگرمی را به دست گرفتند و اگرچه عده‌شان روی کاغذ زیاد نیست اما نام‌هایشان پیاپی تکرار می‌شود. در چنین شرایطی بسیاری از سینماگران برای آنکه در گردونه باقی بمانند، مجبورند در چنین مقاطعی برای صهیونیستها خوش رقصی کنند و دست به رفتارهای شوک برانگیزی نظیر آنچه تارانتینو انجام داد، بزنند. بدین ترتیب ستاره‌هایی با قدرت نرم بالا، به ابزار رسانه‌ای موثر رژیم صهیونیستی تبدیل می‌شوند و فضا را برای جنایتی بزرگ مهیا می‌سازند؛ فاجعه‌ای که اکنون در حال وقوع است.
این خبربسیارخوبیه بنظرم!!!؟؟؟ رژیم صهیونیستی دربدترین شرایط گرفتارشده است وحالادست به دامان هرکسی میشودتاروحیه ازدست رفته نظامیان ومهاجران یهودی روافزایش دهد.زهی خیال باطل که دیگرترمیم پذیرنیست. 
هفتاد ساله زیر بمبارانن.چیکار بکنن؟همچنان زبر بمباران بمانن تا کامل نابود بشن تا بعدش مظلومیت شون ثابت بشه؟!! 
