یکی از چهره‌های گمنام این فصل فوتبال ایران در تیم ملوان ظاهر شده و البته فوتبالیست یا مربی نیست، بلکه خودش را سرمایه‌گذار در باشگاه ملوان بندرانزلی معرفی می‌کند.
گفته می‌شود او در لیگ برتر بیست‌وسوم مسئولیت مالی و مدیریتی انزلی‌چی‌ها را برعهده دارد و ادعا می‌کند حدود ۱۵۰ میلیارد تومان بابت دستمزد و قرارداد اعضای تیم پرداخت کرده است.
فوتبال ایران از حسین هدایتی و علی انصاری گرفته تا شفیع‌زاده و پرهام و زنوزی را به خود دیده است که چندسالی در سطح لیگ دوام آوردند اما نفرات زیادی هم بودند که یکی دوسال با ادعاهای گنده و دهان پرکن آمدند و خیلی زود محو شدند و رفتند و حالا اثری از آنها نیست.
تعداد این افراد اصلا کم نیست؛ چهره هایی که هر روز و هفته در رسانه‌ها مصاحبه می‌کردند و برای خودشان شهرت می‌خریدند اما در عمل ، نم پس نمی‌دادند و تیمهای زیادی توسط آن ها بدبخت و حتی منحل شدند.
این فرد که گویا بدون اطلاع از شرایط عجیب فوتبال ایران وارد لیگ شده، حالا از وضعیت حق پخش تلویزیونی و عدم رسیدگی مسئولان استانی گیلان به تیم ملوان صحبت می‌کند.
او می‌گوید در ایران برندهایِ اصیل و تجارِ واقعی و شرکت‌هایِ تبلیغاتیِ خوش‌نام به جز استثنائاتی، از هر چیز مرتبط با فوتبال حذر می‌کنند!
این فرد در ادامه مصاحبه به استقلال و قراردادش با موبایل موسوی آمل، طعنه زده و گفته است: رویِ لباسِ تیم من، ذکر نام فلان شرکتی که قرار بوده محصولی را به نصف قیمت فروشش در سراسر دنیا به دست خریدار برساند، عین درج عبارتِ "من کلاهبردار ام" رویِ سینه‌ی پیراهن می‌باشد، یا چرا عاملی شویم که نام فلان محصولی که اعتبار و کیفیت‌ش به شدت مورد سوال است، توسط نام به شدت معتبر ملوان برای اولین‌بار شنیده شود. مبالغ بسیار پایین رایج در قرارداد تبلیغِ روی پیراهن، عدم پرداخت همان مبالغ ناچیز و دعوت به معامله‌ی پایاپای و تشک‌فروشی و نظایر آن و بدقولی‌‌های حیرت‌آور، در حالی که در عالم تجارت باهویت، جایی که من از آن می‌آیم، قرارداد که جایِ خود، حرف زدن و دست طرف مذاکره را فشردن، معادل ایجاد تعهد بوده، و به هیچ‌وجه تاکید می‌کنم به هیچ‌وجه گزینه‌ای غیر از عمل به تعهد، به‌طور کامل و به موقع و لاغیر، وجود ندارد. گزینه‌ی جایگزینی هم نداریم.
