فضای همایش ها نوعا اخوانی است که برخی از آنها نسبت به حضور ایران در سوریه نقد جدی دارند و انصافا خود بچه های حماس خیلی در تعدیل نگاه به ایران نقش مثبت دارند. یکی از همین آقایان رفت و کلا از حاج قاسم گفت که نشان می‌داد ملاحظات آن جمع را نمی شناسد.
انتظار عکس العمل تندتری داشتم ولی از میان آن سالن هشتصد نفره یک نفر از یمنی ها بلند شد و اعتراض کرد و بیرون رفت.
همان روز گفتند ایرانی ها بیایند برای ملاقات با جناب هنیه، کما اینکه سایر وفود کشورها دیدار داشتند. ما که با جوان ها رفته بودیم همراه این اقایان شدیم. یکی از آقایان شروع به صحبت کرد و با لحن خیلی بدی گفت: شما تکلیف تان را معلوم کنید بالاخره با ما و شهید سلیمانی چطور هستید و..!! هنیه که انسانی با طمانینه و آرام بود، با تعجب پرسید ماجرا چیه که دوستانش ماجرا را توضیح دادند و فهمید ربطی به بچه های حماس نداشته ولی خب باز هم توضیح داد و عذرخواهی کرد.
من از خجالت آب شدم. به این آقا گفتم واقعا موضوع مهمتری نداشتید؟ با چه تشخیصی تنها مساله شما این بود که ربطی هم به ایشان نداشت!!؟ (اسامی تعمدا ذکر نشده)
از اخبار دستگیری چند اسیر فلاشه پرسیدم تا فضا عوض شود ولی از عمق حماقت اینها که بعضاً «کاسبان فلسطین» هستند حالم بهم خورد. نگاه متبخترانه بالا به پایین اینها به همه را که می بینی خوب متوجه می‌شوی که چرا وضع تصویر فلسطین در ایران اینقدر خراب است!
خدایش بیامرزد. مردی بسیار مودب و آرام بود و با همه متواضعانه برخورد می‌کرد.
علیرضا کمیلی
