وطن امروز: زوج جوان که با عملیات ویژه آتش‌نشانان از مرگ حتمی در یک تصادف هولناک زنده مانده‌اند برای قدردانی در ایستگاه 71 حاضر شدند. این دو 4 سال پیش و در یک روز زمستانی تا یک‌قدمی پرتگاه مرگ پیش رفتند و وقتی روی پاهایشان ایستادند خود را مدیون فرشتگان نجات دانستند.
رضا سلمی، رئیس ایستگاه و افسر آماده آتش‌نشانی كه در همان لحظات اول در محل حادثه حاضر شده و بر حسن اجرای عملیات آتش‌نشانان نظارت می‌كرد، درباره شب حادثه چنین می‌گوید: هنوز هم بعد از گذشت زمانی طولانی از این ماجرا، هر وقت به یاد آن شب می‌افتم باورم نمی‌شود كه چگونه این زن و مرد جوان از حادثه سقوط خودرو جان سالم به‌در بردند. صحنه عجیبی بود. زمانی كه خودروی سواری به داخل كانال افتاده بود، آب زیادی در این كانال جریان داشت. هوا هم بشدت سرد بود. با اینكه ما آن موقع لباس گرم پوشیده بودیم ولی از شدت سرما می‌لرزیدیم، چه برسد به اینكه در آن ساعت شب، لحظات زیادی را هم در داخل آب سرد باشی.
هنگامی كه به سراغ آن دو رفتیم آب كاملا وارد اتاق خودرو شده و بیش از نیمی از بدن مرد در آب قرار داشت. هرچند او بشدت مجروح و به ظاهر چند ناحیه از بدنش نیز دچار شكستگی شده بود ولی كاملا به هوش بود و با ما صحبت می‌كرد.البته در این میان شرایط زن جوان، طور دیگری بود. آب پیكر وی را فراگرفته بود و احتمال می‌رفت كه مدت زیادی در این وضع قرار داشته به همین خاطر حدس و گمان‌های اول حاكی از این بود كه به احتمال قوی، این زن بر اثر غرق شدن در آب و خفگی ناشی از آن، جان باخته است.
وی درباره عملیات آتش‌نشانان ادامه می‌دهد: آتش‌نشانان به سرعت به پایین كانال رفتند و با اینكه به نظر می‌رسید زن جوان، دیگر جانی در بدن ندارد با این حال، آنها بنا به وظیفه انسانی خود همچنین با توجه به درخواست‌های مكرر شوهر او كه در میان آهن پاره‌های خودرو و آب‌های سرد كانال گرفتار بود، به سرعت دست به‌كار شده و با استفاده از تجهیزات نجات در كوتاه‌ترین زمان ممكن، زن جوان را از داخل خودرو و زیر آب بیرون كشیدند و با برانكارد به بالای كانال انتقال دادند.
سپس راننده جوان را كه او نیز به سختی آسیب‌دیده بود، از عمق كانال که بیش از 5 متر بود خارج كردند و به امدادگران اورژانس سپردند.سیدحسن، مرد جوان نجات‌یافته، نیز درباره چگونگی رخداد این حادثه اینچنین توضیح می‌دهد: بعد از نیمه‌شب 15 دی ماه، در حالی که همسرم در خودرو همراهم بود با سرعت زیاد در خط سرعت در حال حركت بودم.
بزرگراه كاملا خلوت بود و به علت سرعت زیاد یك لحظه به طرف گاردریل منحرف شدم و با برخورد به آن، تعادل خودرو از دستم خارج شد و خودرو مجددا با شدت بیشتری به گاردریل برخورد كرد و با همان سرعت به طرف چپ واژگون شد و سپس به داخل كانال وسط بزرگراه سقوط كرد، طوری‌كه نیمی از خودرو از طرف راست در آب فرو رفت.
در تمام مدت به هوش بودم. احساس كردم كتفم شكسته و هر لحظه آب بیشتر وارد ماشین می‌شود. همسرم بشدت زخمی شده بود و خون تمام سر و گردنش را فرا گرفته بود، در حالت بیهوشی بسر می‌برد و كم‌كم آب تمام بدنش را فرا می‌گرفت. در آن لحظه فقط دعا می‌كردم تا یكی برای كمك از راه برسد. تمام سعی‌ام این بود همسرم را از آب بیرون بكشم ولی با توجه به وضع او، این كار میسر نشد.
هر لحظه اوضاع وخیم‌تر و مبارزه من با مرگ سخت‌تر شده بود. همه توان باقی‌مانده‌ام را به كار گرفتم تا سر همسرم در آب فرو نرود تا اینكه شاهد رسیدن آتش‌نشانان بالای سرم شدم. وصف آن لحظه برایم غیرممكن است، آنها به سرعت با طناب به پایین آمدند و سپس با فرستادن نردبان هر دوی ما را كه در لای آهن‌پاره‌ها و طغیان آب سرد كانال گرفتار شده بودیم با برانكارد به بالا انتقال دادند.
در نهایت با آمبولانس به مراكز درمانی منتقل شدیم. همسرم بعد از یك‌ماه كه اعمال جراحی متعددی روی وی صورت گرفت دوره طولانی را به عنوان دوران نقاهت طی كرد.سیدحسن كه پس از بهبودی اوضاع جسمانی خود در ایستگاه 71 آتش‌نشانی حاضر شد تا با ناجیان خود و همسرش از نزدیك دیداركند، ادامه می‌دهد: پس از بهبودی‌ام، در نخستین فرصت با پرس‌و‌جو و جست‌وجوی زیاد، بالاخره ایستگاه نجات‌دهنده‌ام را پیدا كردم و بلافاصله به آنجا رفتم تا ناجیان خود و همسرم را ملاقات كنم چرا كه زندگی و تولد دوباره‌مان را بعد از خداوند بزرگ، مدیون آتش‌نشانان هستیم.
مرد نجات‌یافته كه اشك شوق در چشمانش حلقه زده بود با هیجانی وصف‌ناشدنی می‌گوید: تا زمانی كه به طور مستقیم با آتش‌نشانان روبه‌رو نشده بودم، فكر می‌كردم آتش‌نشانی یك شغل عادی است ولی اكنون به این باور رسیده‌ام افرادی كه این شغل را می‌پذیرند روح بلندی دارند و به اهداف خدایی می‌اندیشند و بی‌شائبه كار می‌كنند و این شخصیت‌های برگزیده و والا با پذیرفتن خطرات و نجات جان افراد، دیگر یك آدم عادی به شمار نمی‌روند بلكه آنان فرشتگان نجات هستند.
