با گذشت چند ماه از آغاز خشونت‌های بی‌سابقه بوداییان میانمار علیه مسلمانان این کشور و تکرار چندباره این رویداد، سرانجام دولت میانمار، درست بودن این خبر را پذیرفت. در همین حال، سازمان ملل و ناظران جهانی نیز بر پایه شواهد جدید، نسبت به اوضاع در این کشور ابراز نگرانی شدید کرده‌اند.
به گزارش «تابناک»، یکی از سخنگویان ریاست‌جمهوری برمه به شبکه خبری «بی‌بی‌سی» گفته که همه دهکده‌ها و بخش‌هایی از شهرهای ایالت «رخاین» در درگیری میان بوداییان و مسلمانان ساکن این نواحی به آتش کشیده شده و از بین رفته است. سخنگوی ریاست جمهوری برمه این سخنان را پس از آن گفت که سازمان دیده‌بان حقوق بشر، تصاویر ماهواره‌ای منتشر کرد که در آن صد‌ها ساختمان تخریب شده در شهر ساحلی «کیاوکپیو» را نشان می‌دهد.
بنا بر این گزارش، روز گذشته، سازمان دیده‌بان حقوق بشر، از سوزانده شدن هشتصد خانه و مجموعاً ۳۵ هکتار از شهر کیوکپیو، واقع در ایالت رخاین برمه در جریان خشونت‌های اخیر خبر داد.
به گفته این سازمان، بیشتر آسیب دیدگان دور جدید خشونت‌ها، مسلمانانی هستند که از سوی بودایی‌هایی که آنان را «غیربرمه‌ای» می‌دانند، مورد حمله قرار گرفته‌اند.
چند روز پیش از این نیز، گروهی از گزارشگران و فیلمبرداران انگلیسی توانسته بودند به شهر سیتوه در این ایالت ـ که در دور جدید خشونت‌ها آسیب دیده ـ سفر کرده و از آن گزارش تهیه کنند. این خبرنگاران در گزارش خود از این منطقه گفتند که بزرگترین محله مسلمان‌نشین در شهر «سیتوه»، در اثر حملات بوداییان علیه مسلمانان کاملاً از بین رفته است.
این در حالی است که نزدیک چهار ماه پیش نیز در ایالت رخاین، ده‌ها نفر از مسلمانان بر اثر حملات گروه‌های قوم‌گرای بودایی کشته شدند. در پی خشونت‌های چهار ماه پیش، «ناوی پیلای»، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل گفت: بر پایه برخی گزارش‌ها، نیروهای دولتی که برای پایان دادن به خشونت به منطقه فرستاده شده بودند، نه تنها کمکی به برقراری آرامش نکرده‌اند، بلکه خودشان مسلمانان را آماج حمله قرار داده‌اند.
نیمی از «روهینگیا‌ها» که مسلمانان میانمار را تشکیل می‌دهند، خارج از این کشور و در بنگلادش، پاکستان، عربستان سعودی، تایلند، مالزی، اندونزی یا اروپا و استرالیا زندگی می‌کنند. آنها اعقاب تجار و جهانگردان عرب و بنگلادشی هستند و فرهنگ، زبان و هویت ویژه خود را دارند.
پس از خروج میانمار از استعمار انگلیس در سال ۱۹۴۸، روهینگیا‌ها به تدریج به عنوان یک اقلیت شناخته شدند. دولت نظامی میانمار پس از به دست آوردن قدرت در سال ۱۹۶۲، سیاست «برمه‌ای سازی» را در پیش گرفت. غرب برمه بر همین اساس از ده‌ها سال پیش تاکنون صحنه پاکسازی قومی، آزار و قتل سیستماتیک بوده است. روهینگیا‌ها شهروند میانمار به شمار نمی‌روند و عملا اقلیتی بدون ملیت و سرزمین هستند.
کار‌شناسان سازمان ملل بر این باورند که اقلیت روهینگیا، جزو مظلوم‌ترین و ستم‌دیده‌ترین اقلیت‌های جهان است. کسی نمی‌داند که این همه نفرت نسبت به این اقلیت از کجا سرچشمه می‌گیرد!
این گزارش در ادامه آورده است که ۸۹ درصد جمعیت میانمار بودایی هستند و شمار مسلمانان این کشور، ۴ درصد کل جمعیت است. روزنامه‌های دولتی برمه از آنها با الفاظ تحقیرآمیزی چون «سیاهه»، «عربه» یا «بنگلادشیه» نام می‌برند.
اما جالب اینجاست که حتی «آن سانگ سوچی»، رهبر اپوزیسیون میانمار و حزب «لیگ ملی برای دمکراسی» که از سوی غرب و به ویژه آمریکا به عنوان نماینده دمکراسی و حقوق بشر در میانمار شناخته می‌شود نیز از موضعگیری آشکار نسبت به روهینگیا‌ها خودداری می‌کند. سوچی تاکنون کلمه‌ای درباره خشونت با این اقلیت و سرکوب آنان بر زبان نرانده است و دولت‌های غربی نیز از موضعگیری آشکار نسبت به رخدادهای تأسف‌بار این کشور خودداری کرده‌اند.
مراجع و علمای بزرگ اسلام در قم ، مکه و قاهره اعلام جهاد بکنند...سران کنفرانس اسلامی ،اتحادیه دول خلیج فارس، غیرمتعدها ، اتحادیه عرب و همه و همه بپا خیزند ... 
این هم یک حربه جدید برای اینکه مسلمانان را به جان بودایی ها و بالعکس بیاندازند