سخنرانی رهبر انقلاب در حرم مقدس علی بن موسی الرضا (ع)مهم ترین اتفاق فضای سیاسی کشور است. جایی که رهبر انقلاب در سه حوزه مهم اقتصادی،سیاست خارجی و سیاسی با محوریت انتخابات، در جایی رهنمودها و در جایی خط مشی ها را مشخص کردند. بیاناتی که بلافاصله مورد توجه رسانه های بین المللی قرار گرفت.
در صحبت های رهبر انقلاب در حوزه داخلی اینکه رهبری فقط یک رای دارد و هیچ کسی یا کاندیدایی نمی تواند خود را گزینه رهبری معرفی کند و ملاک رای ملت است، اینکه قانون باید فصل الخطاب باشد، اینکه فرصت برای همه کسانی که به جمهوری اسلامی و استقلال کشور متعهد هستندبرای شرکت در انتخابات فراهم است،سخنان بسیار مهمی بود.
در واقع در روزهای اخیر برخی مدام می گویند ملاک رای مردم است، همانگونه که رهبری اظهار داشتند معلوم است که ملاک رای ملت است، اینکه حرفی نیست که مدام تکرار شود و گونه ای القاء شود که گویی اینگونه نیست. رهبر انقلاب با تصریح این سخن نشان دادند که شبهه ای در این زمینه وجود ندارد.
در مورد اینکه عده ای می گویند اجازه نخواهند داد در انتخابات تخلف رخ دهد، گویی بناست در انتخابات تخلفی رخ دهد. قانون هست، مسئول نظارت بر انتخابات مشخص است، داور نهایی برای اختلافات مشخص است. این تمکین به قانون است که مهم است !
اما نکته ای از سخنان رهبر انقلاب که مورد سوء استفاده برخی از رسانه ها قرار گرفته است جایی است که رهبر انقلاب اظهار داشتند:
اینکه اگر تحریم ها اثر گذاشته است ، علت آن اشکال اساسی در وابسته بودن اقتصاد کشور به نفت است و بر همین اساس باید اقتصاد بدون نفت از برنامه های اصلی و اولویت های دولت آینده باشد .رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به سخنان چندین سال قبل خود مبنی بر لزوم رسیدن به شرایطی که امکان بستنِ درِ چاههای نفت و اداره کشور بدون نفت وجود داشته باشد، افزودند :درآن زمان برخی آقایانی که به تعبیر خودشان تکنوکرات هستند ، در مقابل این سخن لبخند معنا داری زدند و گفتند مگر چنین چیزی امکان دارد ؟
متاسفانه این سخنان به سرعت مورد سوء استفاده دو دسته از رسانه ها قرار گرفت . یک عده از رسانه ها که مدعی ولایت مداری هستند و در نوشته های خود رهبر انقلاب را امام خامنه ای می نامند. برخی از رسانه های این گروه، بلافاصله پس از پایان سخنرانی رهبر انقلاب به تکنوکرات ها (بخوانید رقبای سیاسی که باید حذف شوند از اصلاح طلب و اصولگرا)حمله کردند و از بیانات رهبر انقلاب، برداشتی ضد تکنوکراتی کردند. در حالی که تکنوکرات یعنی متخصص! رهبر انقلاب به صورت روشن اظهار داشتند: برخی آقایانی که به تعبیر خودشان تکنوکرات هستند ، در مقابل این سخن لبخند معنا داری زدند و گفتند مگر چنین چیزی امکان دارد ؟
کجای این سخنان علیه تکنوکرات ها (بخوانید متخصص ها)است؟ اکنون بحث دفاع از تکنوکرات ها نیست. بحث این است چرا نخستین سخنان رهبر انقلاب باید استفاده ای جناحی از آن شود و سخنرانی رهبر انقلاب را بهانه ای برای حذف رقیب کنند؟ مهم این نیست رقیب چه کسی است ؟ اصلاح طلب تکنوکرات یا اصولگرای تکنوکرات! مهم این است که ایده ی رهبر انقلاب را مبنی بر تلاش برای قطع وابستگی به نفت را در سال حماسه اقتصادی فرو گذاشته اند و به حاشیه ها چسبیده اند. زمانی که در نخستین روز سال «اصل ها»ی بیانات رهبری نادیده گرفته می شود و «فرع ها» جایگزین آن می شود، نمی توان به پا کار بودن این افراد امیدی داشت!
علاوه بر این چرا چنین میلی در بین برخی وجود دارد که مفاهیم برگرفته از ادبیات سیاسی غرب را ترجمه تحت اللفظی کنند تا رقبای سیاسی خود را بکوبند. این افراد برای حذف رقبای خود تکنوکرات را کسی می دانند که به جز تخصص و فن ، مساله ای دیگر را در مدیریت و اداره کشور قبول ندارد. در این باره این رسانه ها معتقدند که تکنوکرات ها تعهد ندارند یا اگر هم دارند تخصص را بر آن مقدم می شمارند. سوال این است که مگر مفاهیم چپ و راست در ایران، همان مفاهیم چپ و راست بین المللی است؟ در فضای سیاسی ایران ادبیات سیاسی بین المللی بومی شده و رنگ و بومی دیگر گرفته است. نمی توان نومن ببعض و نکفر ببعض بود. در کشور ما متخصصان بزرگی وجود دارند که تعهدشان زبانزد خاص و عام است اما حرف کارشناسی می زنند و از بیهوده گویی پرهیز دارند و فن را جهت ارتقای نظام مورد استفاده قرار می دهند؟ این رویکرد ضد اخلاقی چیست که در همین ابتدای سال در مورد سخنان رهبری به کار گرفته می شود؟ سخنان رهبری همیشه با رویکرد سازنده بیان می شود و متاسفانه برخی با رویکرد غیر سازنده و به قصد مقاصد جناحی به آن نگاه می کنند. در مورد فن و تخصص سخن منتسب به دکتر چمران راه ها را مشخص کرده است: «می گویند تقوا از تخصص لازمتر است، آن را می پذیرم. اما می گویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را می پذیرد بی تقواست.
اما سخنان رهبر انقلاب، به جز مسائل داخلی، مسائل مهم سیاست خارجی و به ویژه در ارتباط با آمریکا را هم در بر داشت. آمریکایی که رئیس جمهورش برای ملت ایران پیام دوستی می فرستد و بعد ملت را همزمان تحریم کشنده! می کند. پیام نوروزی اوباما به مردم ایران و حافظ خوانی وی هم در ایران بدون واکنش نمانده است و به شعر و طنز پاسخ پیام اوباما داده شده است. در قطعه شعری که به نوعی پاسخ به پیام اوباما است مجید میرز وزیری نوشته است:
تــحـریم تــوســت گــردهٔ مــا را گرفته زیر
وانـگـه سـخـن ز مـهر بـگویـی چـرا؟ خفه
باور بـکـن ز عـقـل کـمـی بـهـره بـرده‌ایـم
هـرچـند گشـته‌ایـم از این هوی و ها خفه
حافظ اگر که گفت سخن، آسمانی است
لـفـظ دری کـجا و سـیـاسـت کـجــا، خفه
دانـی هـزار همـوطـن مـا تــو کشـتـه‌ای؟
خـواهـم ز حـق بـه عـدل نـماید تو را خفه
از هـر طـرف بـه خـاک وطن چنگ می‌زنند
آنـان جـدا خـفه تـو از ایـن سـو جـدا خـفه
کِـشـتی نـهال دشـمنـی و بـذر ناخوشی
کـندی درخـت دوسـتـی‌ام از جـفـا، خفه!
و در نهایت اینکه رئیس جمهور هم که برای شرکت در جشن جهانی نوروز به عشق آباد سفر کرده بود، خیلی زود به تهران بازگشت و در مراسمی که برخی مدع ی شده اند در آن رقص آواز وجود داشته، حضور پیدا نکرده است و به تهران بازگشته است.
