سینمای ایران به نقطه صدور رسیده یا این تنها یک اتفاق است؟

معرفی محصول مشترک سینمای ایران و افغانستان به عنوان نماینده سینمای افغانستان برای اسکار ۲۰۱۵ در روزهای اخیر، این پرسش را پیش آورد که آیا سینمای ایران موفق در چند سال اخیر به نقطه‌ای رسیده که توان صادرات فرهنگی به کشورهای منطقه را یافته و شاهد یک اتفاق مهم در این عرصه هستیم؟

به گزارش «تابناک»، اتحادیه سینماگران افغانستان که دو فیلم را برای گزینش و معرفی به اسکار ۲۰۱۵ نامزد کرده بود، در ‌‌نهایت فیلم «چند متر مکعب عشق» ساخته جمشید محمودی را در رقابت با فیلم «مردی در آرزوی زن پنجم» به کارگردانی صدیق عابدی با بیشترین امتیاز برای معرفی به کمیته اسکار برگزیده شد.

وقتی فیلم نود دقیقه‌ای «چند متر مکعب عشق» محصول مشترک سینمای افغانستان و ایران است که سال گذشته در جشنواره سی و دوم فیلم فجر در ده بخش نامزد ‌و برنده دو سیمرغ بلورین شد، کسی در جریان نبود که فیلم جمشید و نوید محمودی، افغانی‌الاصل هستند؛ اما اکنون مشخص شده ‌این دو فیلمساز ـ که اتفاقاً اثری قابل دفاع و متفاوت نسبت به پناهجویان افغانی ساخته بودند ـ افغانستانی هستند.

این ملودرام گیرا که به تازگی در سینماهای افغانستان اکران شده و جزو آثار اکران نشده سینمای ایران است، داستان زندگی یک دختر افغان را با پسر ایرانی روایت کرده که در سال‌های مهاجرت افغان‌ها به ایران اتفاق افتاده است. ماجرای عشق غم‌انگیز صابر و مارونا در یکی از کارگاه‌هایی که تعدادی از مهاجران افغان در ایران در آن در شرایطی دشوار مشغول کار و زندگی غیرقانونی‌اند که در ‌‌نهایت یک فینال تکان‌‌دهنده دارد.


سال گذشته ۷۶ کشور، فیلم‌های خود را به حضور در رقابت اسکار خارجی معرفی کردند که سرانجام فیلم ایتالیایی «زیبایی بزرگ» ساخته «پائولو سورنتینو» موفق به کسب اسکار خارجی شد تا ایتالیا همچنان پرچمدار این بخش از جوایز اسکار ‌بماند. آخرین مهلت فرستادن آثار برای حضور در بخش بهترین فیلم خارجی اسکار ۲۰۱۵، اول اکتبر است.

پانزدهم جولای ۲۰۱۵ آکادمی علوم و هنرهای تصویری اسکار پنج فیلم منتخب از میان تمام آثار کشورهای مختلف را به عنوان نامزدهای بخش بهترین فیلم خارجی معرفی خواهند کرد. مراسم معرفی برندگان و اعطای جوایز اسکار ۲۲ فوریه ۲۰۱۵ در سالن «دالبی» هالیوود برگزار خواهد شد.

هرچند بعید است این فیلم برنده جایزه اسکار شود، ‌این پرسش مطرح است که یا سینمای ایران به نقطه صدور رسیده و شیوه فیلمسازی ایران در کشورهای دیگر کاملاً ملموس شده و حتی تولیدات مشترک کشورمان با دیگر کشور‌ها نیز به اسکار راه می‌یابد و یا به زعم برخی این اتفاق در حال رخ دادن است و ایران دست‌کم در سینما و تلویزیون منطقه تأثیرگذار بوده و این تأثیرگذاری رو به افزایش است؛ اما در سینما فعلاً این موضوع به یک اتفاق بیشتر شباهت دارد تا یک جریان تازه که منطقه را تحت تاثیر خود قرار دهد.

با این حال این اتفاق ساده می‌تواند تکرار شود و آهسته آهسته سینمای ایران، به یک جریان موثر بدل شد؛ سینمایی که جذابیتش متاثر از دو پارامتر بسیار مهم سکس و خشونت به عنوان دو عامل تاثیرگذار در فروش بسیاری از فیلم‌های روز جهان نیست و اکثر آثار تولیدی در آن نیاز به رده بندی سنی برای پخش ندارد و در عین حال درام‌های گیرایی را در دل این عرصه فرهنگی کشورمان می‌توان یافت.

جمشید محمودی در این باره گفته است: «من سال‌های زیادی است ‌در ایران مشغول ‌زندگی هستم. تمام اندوخته سینمایی‌ام مدیون ایران است و فکر می‌کنم اگر چند متر مکعب عشق افتخاری در اسکار به دست آورد، دو کشور در این افتخار سهیم هستند‌». او بسیار خوشحال است که توانسته ‌به بخشی از دغدغه‌های مهاجرین در ایران بپردازد و سینمای ایران نیز باید از این اتفاق خوشحال باشد اما این خوشحالی زمانی به اوج خواهد رسید که آنچه درباره «مکعب عشق» رخ داد تکرار شود و این اتفاق، به عنوان امری نادر ثبت نشود.