با اعلام رشد ۴۲.۵ درصد بودجه سینمای ایران، این پرسش مطرح شد که آیا وضعیت اقتصادی سینمای ایران نسبت به گذشته با بهبودی چشمگیری مواجه خواهد شد یا این ارقامی که معمولاً روی کاغذ می‌مانند، حال هنر هفتم ایران را بهتر نخواهد کرد؟
به گزارش «تابناک»، نیم‌نگاهی به کیفیت تخصیص اعتبارات در پنج سال اخیر نشان می‌دهد که نمی‌توان انتظار رشد چشمگیر اعتبارات سینمایی داشت و سینمای ایران همچنان در حد یک برنامه جدی، اعتبارات ندارد. بودجه سینما در سال 1391، 150 میلیارد تومان در نظر گرفته شد که در نهایت 120 میلیارد تومان به تصویب رسید؛ اما از این رقم تنها 50 میلیارد تومان، معادل 41 درصد بودجه مصوب تخصیص پیدا کرد.
در لایحه بودجه 92، سهم سینما به 135 میلیارد کاهش یافت که 95 میلیارد در مجلس تصویب شد و حدود 40 میلیارد از بودجه این سازمان تخصیص یافت؛ رقمی که عملاً هزینه اداره امور معمول سینمای ایران را نیز فراهم نمی ساخت، ولی همچنان همچنان افت اعتبارات سینمایی استمرار یافت.
در لایحه بودجه 93، 35 میلیارد تومان دیگر نیز از اعتبارات سینمای کشور شد و 100 میلیارد تومان به عنوان بودجه سینما در نظر گرفته شده بود که با توجه به استمرار افت چشمگیر اعتبارات سینمایی، اتفاقی تکان‌دهنده بود؛ بنابراین، انتظار می‌رفت تدبیری اندیشیده شود که بودجه سینما لااقل در سال 1394 به وضعیت بودجه در سینما 1391 بازگردد.
با این حال فضای اقتصادی کشور بر خواست سینماگران غلبه پیدا کرد و بودجه سینمای کشورمان برای سال ۱۳۹۴، ۱۰۶ میلیارد تومان درج شد که بخش عمده‌ای از این بودجه نیز تخصیص نیافت تا سازمان سینمایی سال سختی را پشت سر بگذارد و تحت فشار سینماگرانی قرار گیرد که در دوران رکود، انتظار کمک‌های ویژه دولت را داشتند.
برای سال ۱۳۹۵ یعنی سومین سالی که دولت یازدهم قانون بودجه را به مجلس ارسال می‌کند و به تفکیک اعتبارات دستگاه‌ها، بر خلاف دولت پیشین قابلیت ارزیابی دقیق را فراهم ساخته، ۱۵۱ میلیارد و نهصد میلیون تومان مجموعه بودجه سازمان سینمایی است که نسبت به سال ۹۴، ۴۲. ۵ درصد رشد داشته است.
این در حالی است که اگر تورم را در طول سال‌های ۹۱، ۹۲، ۹۳، ۹۴ و ۹۵ محاسبه و در بودجه سینمایی لحاظ می‌شد، اکنون انتظار بودجه‌ای ۳۰۰ میلیارد تومانی می‌رفت و در واقع رشد سرسام آور هزینه‌ها در حوزه سینما که به مراتب بالا‌تر، تورم معمول در سایر بخش‌هاست، بودجه سینمای ایران نسبت به پنج قبل، روند کاهشی داشته است.
در این میان آنچه اهمیت دارد، میزان تخصیص این اعتبارات است، چون درصد بالایی از بودجه سینمای ایران در سال ۹۴ نیز همچون سال‌های پیشین تخصیص نیافت و در واقع رشد کاغذی بودجه نه تنها کمکی به مجموعه سینمایی دولت نمی‌کند، بلکه این اثر روانی را بر روی سینماگران تقویت می‌کند که سازمان سینمایی با وجود افزایش ۴۲. ۵ درصدی اعتبارات، کمکی به اهالی سینما و به طور خاص، فیلمسازان نمی‌کند!
با این حال آنچه قابل تأمل است، اختصاص مجموعاً سی و دو میلیارد و سیصد میلیون تومان از کل بودجه ۱۵۱ میلیارد تومانی به حوزه پژوهش و آموزش است و در واقع عمده افزایش بودجه صرف آموزش و تخصیص به حوزه‌هایی نظیر انجمن سینمای جوان و مدرسه ملی سینما می‌شود؛ رویکردی که مشخص نیست آیا در این شرایط محدودیت اعتبارات، منطقی است؟
