رییس سازمان انرژی اتمی عصر امروز چهارشنبه از افزایش ظرفیت مواد اولیه
هسته ای (اورانیوم) کشور به میزان 220 تن در نتیجه اجرای برجام خبر داد.
به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، علی اکبر صالحی در نشست بررسی نتایج برجام در شورای راهبردی روابط خارجی در تهران گفت: میزان مواد اولیه سوخت هسته ای ما از قبل از انقلاب تاکنون 550 تن بود اما در قضایای اخیر 220 تن به ظرفیت اورانیوم ما اضافه شد.بنابر این، ما در بعد ظرفیت سازی سرعت گرفته ایم.
رییس سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه ما از هیچ حقی در زمینه هسته ای به طور ابدی صرف نظر نکرده ایم، تصریح کرد: ما برخی محدودیت ها را در این زمینه برای مدت محدود پذیرفته ایم.
وی گفت: اینکه پذیرفته ایم برای مدت 15 سال از سوخت مصرف شده ، پلوتونیوم استخراج نکنیم ظاهرا یک محدودیت است اما در واقع، ما اکنون سوختی نداریم که بخواهیم آن را بازفرآوری پلوتونیم کنیم.
صالحی توضیح داد: ما در نیروگاه بوشهر سوخت مصرفی را به روس ها پس می دهیم. بنابر این، چیزی به نام سوخت مصرف شده هسته ای نداریم اما اگر این محدودیت را هم نمی پذیرفتیم عملا در این فاصله زمانی نمی توانستیم پلوتونیم استخراج کنیم.
وی با تاکید بر اینکه ایران به دنبال استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است، خاطرنشان ساخت: ما در مذاکرات با گروه 1 + 5 برخی مسوولیت ها را پذیرفتیم چون آنها می گفتند ما نگرانیم ایران به سمت مقاصد غیرصلح آمیز و ساخت سلاح هسته ای برود و مذاکرات ما هم بر این مبنا بود که اعلام کنیم آماده ایم نگرانی شما را در چارچوب مقررات موجود مرتفع سازیم.
صالحی تصریح کرد: مهمترین اصل و مدرکی که بر عدم انحراف ما بسوی مقاصد غیرصلح آمیز صراحت دارد، فتوای شرعی و حکومتی مقام معظم رهبری است و ما چاره ای جز اطاعت از آن نداریم.
**احتیاجی نداریم فلز اورانیوم بسازیم ولی روند ساخت آن را می دانیم
معاون رییس جمهوری گفت: مساله دیگر، ساخت فلز پلوتونیم و اورانیوم است. ما پلوتونیم نداریم که فلز آن را بسازیم. یک بار فلز اورانیوم را ساختیم و اعلام کردیم که دیگر احتیاجی نداریم فلز اورانیوم بسازیم ولی روند ساخت آن را می دانیم و در عین حال، نیازی به ساخت آن نداریم.
صالحی خاطرنشان کرد: خواسته دیگر آنها این بود که گفتند کیک زرد تولیدی در اردکان را تحت نظارت آژانس 25 سال به اصفهان ببریم و ما تنها جایی که کیک زرد را به آن می فرستیم اصفهان است و از آنجا به نطنز می رود.
وی با اشاره به محدودیت هایی که در زمینه تعداد سانتریفیوژها پذیرفته ایم، اظهار داشت: گفته می شود ما پذیرفته ایم که تعداد سانتریفیوژها از 20 هزار به 6 هزار رسیده است و این یک محدودیت بزرگ است.
رییس سازمان انرژی اتمی یادآور شد: ما حدود 20 هزار سانتریفیوژ داشتیم که فقط 10 هزار تای آن غنی سازی می کرد و اینها به 6 هزار تا تبدیل شده است.
به گفته صالحی، 10 هزار ماشین سانتریفیوژ یادشده سالانه 2 هزار و 200 کیلوگرم اورانیوم غنی سازی می کرد ولی پنج هزار تای فعلی هزار و 500 کیلو اورانیوم غنی شده به ما می دهد.
وی با بیان اینکه تمام غنی سازی ایران برای تامین سوخت مورد نیاز نیروگاه بوشهر است که نیاز آن سالانه 30 هزار کیلو است، افزود: ما قبل از برجام 2 هزار و 400 کیلو می توانستیم تولید کنیم و برای رسیدن به سوخت بوشهر 15 سال زمان لازم بود.
رییس سازمان انرژی اتمی یادآور شد: در شرایط موجود، ما بین 25 تا 30 درصد از کارافتادگی سانتریفیوژها را داشتیم و اگر این ماشین ها حتی به صورت عادی کار کند سالی 12 درصد از کارافتادگی دارند در حالی که میانگین جهانی آن، زیر یک درصد است . پس، در این شرایط غنی سازی تجاری به مصلحت ما نیست.
صالحی گفت: به همین دلیل، ما به سمت سانتریفیوژهایی می رویم که شاخصه های سانتریفیوژ صنعتی را داشته باشد.
وی با بیان اینکه ما سانتریفیوژها را با مهندسی معکوس ساختیم، اظهار داشت: کارایی این سانتریفیوژها نسبت به ماشین های وارداتی کمتر بود، اما ما با ساخت این ماشین توانستیم از این آستانه عبور و سانتریفیوژها را طراحی کنیم.
صالحی ادامه داد: تاکنون هشت نوع سانتریفیوژ ساخته ایم که آخرین آن آی آر 8 (IR8)است در حالی که ظرفیت ماشین های آی آر یک(IR1)، یک سو بود ظرفیت ماشین های جدید 24 سو است.
**ما در نطنز فقط برای 50 هزار ماشین قدیمی جا داریم
رییس سازمان انرژی اتمی خاطرنشان کرد: حتی اگر برجام نبود و می خواستیم به 190 هزار سو برسیم آیا می توانستیم با ماشین های قبلی به آن برسیم.
صالحی گفت: ما در نطنز فقط برای 50 هزار ماشین قدیمی جا داریم. بنابر این ،باید برای 140 هزار تای مشابه دیگر جا پیدا می کردیم در حالی که با ماشین های 24 سو می توان یک میلیون سو در نطنز سوخت هسته ای تولید کرد.
وی با بیان اینکه از زمان طراحی مفهومی تا تولید صنعتی سانتریفیوژها هشت سال زمان لازم است، افزود: در شرایط عادی هم هفت تا هشت سال زمان لازم است که سانتریفیوژها را به تولید انبوه برسانیم.
