پروفسور حسابی در بستر بیماری در حال مطالعه

ای خدا رحمتش کند که به نظر من یکی از تاثیر گذارترین عکس های دنیاست

آقای پروفسور، حسابی پروفسور بود، پروفسور حسابی.

اون انگیزه های انسانی وعلمی در ایران مرده دیگه.

پیامم را ایرادی ندارد سانسور کنید تا به غرور ایرانی خدشه وارد نشود.اما می خواهم بگویم جناب پروفسور! ظاهرا نمی دانستند که علم آموزی باید نتیجه ملموس داشته باشد که قاعدتا این نتیجه ملموس نباید چنین پسری باشد!حالا هی پروفسور پروفسور کنید.احتمالا این کتاب را هم ایرج دستش داده برا عکس گرفتن.

ز گهواره تا گور دانش بجوي!

الا ملك ايران بزي جاودان!

قابل توجه دانشجوهای ما که فقط برای مدرک تحصیل میکنن ولی بار علمیشان صفر است .

من برای پروفسور حسابی احترام خاصی قائل هستم نه به خاطر علم ایشون. به خاطر این که اقدامات موثری مثل تاسیس دانشگاه تهران و دانشکده وفنی و ... انجام دادن. ولی یک نقدی هم دارم به ایشون... ایشون به نظرم دچار سردرگمی علمی بودن. یعنی یک شاخه علمی رو از اول انتخاب نکردن که توش تو دنیا حرفی برای گفتن داشته باشن. از مهندسی به علوم. از علوم به ... و مناسفانه در سطح بین المللی ایشون حرف خاصی برای گفتن نداشتن. ولی برای سرزمین ما اولینها رو به ارمغان اوردن...
روحشون شاد.

من متولد 1373 هستم و دوران حیات وی را درک نکرده ام ولی خوشحالم از این بابت چون دوره ی فعلی نتایج زحمات این مرد شریف هست و شاید اگر در دوران او بودم حال را درک نمی کردم.الان حدود 23 سال سن دارم و بزرگترین ارزوی من سفر به کشورهای شرق اسیاست و دیگر هیچ ارزوئی در این دنیا ندارم.در واقع دنیای من شرق اسیاست.

پروفسور ؟
بیخیال بابا


یه عمره همه سرکاریم !

شما فکر اعمال خودت باش قاضی خداست