روز گذشته، همزمان با برگزاری مراسم «ساعت زمین» در جهان، برخی اماکن مشهور عمومی کشورمان در شهرهای گوناگون به خاموشی فرو رفتند تا شمار بیشتری از هموطنانمان با این ساعت به خصوص آشنا شوند؛ ساعتی که اگر تنظیم شود، نوروز هم پربارتر خواهد شد.
به گزارش «تابناک»؛ از جمله آفاتی که زندگی مدرن برای بشر امروزی به ارمغان آورده، نیازمندی بسیار شدید به انرژی است، زیرا بیشتر اختراعات بشر، در جهت رفاه عموم طراحی شده‌اند و یک ایراد بسیار مهم دارند که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد؛ اغلب پر مصرف هستند و اگر انرژی مورد نیاز برای فعالیتشان نباشد، جز مشتی زباله چیزی نیستند.
از انواع و اقسام خودروها، هواپیماها، قطارها، لوازم خانگی تا رایانه، تبلت و تلفن همراهی که دست شماست و با آن این مطلب را می‌خوانید، همه و همه تنها در صورتی کار می‌کنند که انرژی مورد نیاز برای فعالیتشان تأمین شود، وگرنه در عمل هیچ فرقی با هم نداشته و همه دور ریختنی می‌شوند. اینجاست که یکی از حقایق تلخ زندگی بشر امروزی خودنمایی می‌کند و تفکر ته کشیدن سوخت هایی که امروزه بخش اعظم انرژی را تأمین می‌کنند، از آینده بشر، تصویری تاریک و سیاه می‌سازد.
با این ترس، از یک رو، بحث راه های جدید برای تأمین انرژی پدید می‌آید و از سوی دیگر، این نگرانی حاصل می‌شود که آیا هر راهی برای کسب انرژی درست است؟ از اینجا بحث انرژی های پاک پیش کشیده می‌شود تا صورت مسأله این گونه تغییر کند؛ با رشد روزافزون مصرف انرژی در جهان، چگونه هم نگرانی ها درباره کمبود سوخت را برطرف کنیم و هم مانع از آن شویم که تبعات بد ماجرا (مثل آلودگی هوا یا خطرات پسماند سوخت هسته‌ای) گسترش بیابد؟
با این نگاه، بسیاری تعاریف تغییر می‌کند. از جمله تعریف سوخت های پاک. بله درست خوانده‌اید؛ همین برقی که خیلی هایمان با نام سوخت پاک از آن یاد می‌کنیم، چه در فرآیند تولید (در نیروگاه های حرارتی و امثال آنها) و چه حین مصرف، آلودگی هایی به وجود می‌آورد که با توجه به آنها باید از شمار انرژی های پاک خارجش کنیم.
یکی از این آلودگی ها که کمتر به دیدمان می‌آید، گرمایی است که در اثر فعالیت لوازم الکتریکی، به ویژه وسایل روشنایی الکتریکی به وجود می‌آید؛ گرمایی که گاه می‌پنداریم اندک است و نمی‌تواند مشکل آفرین باشد ولی خبر نداریم اینقدر زیاد و چشمگیر است که کره زمین را تحت تأثیر قرار داده و آن را یکی از دلایل برهم خوردن نظم این سیاره می‌دانند.
ماجرا به قدری جدی است که جهانیان را بر آن داشته تا برای هشدار دادن درباره آن، مناسبتی جهانی به نام «ساعت زمین» پدید بیاورند. یک ساعت که در آن قرار است ساکنان زمین با خاموش کردن لامپ ها، تفکر درباره مصرف بی رویه برق را به سایرین سرایت داده و همگان را متوجه این اشتباه کنند که الکتریسیته، هرچند به نسبت سوخت های فسیلی کم ضررتر است، پاکِ پاک هم نیست و اگر برای آینده فرزندانمان اهمیت قائلیم، باید در مصرف آن تا جایی که می‌توانیم صرفه جویی کنیم.
جالب اینجاست که می‌بینیم ساعت زمین در کشورمان با نوروز تلاقی پیدا کرده و در میانه تعطیلات این جشن بزرگ ایرانی قرار گرفته است؛ ساعتی که امسال در پنجم فروردین ماه از راه رسید، سال گذشته مصادف با هشتم اردیبهشت بود و سال های قبل هم هر سال در یک روز برگزار شده و متأسفانه چندان دقیق نیست.
دقتی که اگر وجود می‌داشت، می‌شد امیدوار بود همزمانی آن با نوروز، سبب ساز سنجاق شدن این ساعت به مناسبات نوروزی شده و در قامت اتفاقی بسیار بزرگ تر از خاموش کردن روشنایی چند مرکز عمومی مشهور در کشورمان متجلی شود؛ اتفاقی بزرگ که هدف بنیانگذار ساعت زمین نیز بوده است.
خاموشی خبرساز که هدف از آن، آگاهی بخشی به جهانیان است و چه چیزی بهتر از اینکه همزمانی آن با نوروز را دستمایه پیوند آن با جشن باستانی و سنتی مان قرار دهیم. درست مثل دیگر خصلت‌های نوروزی که به مرور زمان تغییراتی به خود دیده‌اند، آراسته و پیراسته شده و در نهایت زمینه ساز شکل گیری جشنی کم نظیر و بی بدیل شده‌اند. ساعتی که جا دارد مسئولان کشورمان خواستار تنظیم شدنش شده و برای پیوند زدن آن به نوروز تدارک جهانی ببینند.
چراساعت استراحت زمین بااولین روزبزرگترین جشن مامصادف شده این توهین به ملت ماست مانبایدانرااجراکنیم همانطورکه روزکارگروروزمادر وروز....ماباغربی هافرق دارد 
یه چرتی گفتی همینجوری که گفته باشی....