در آخرین هفته لیگ دسته اول فوتبال کشور، سرانجام انتظار رشتی‌ها به پایان رسید و تیم قدیمی سپیدرود رشت در میان حمایت شدید تماشاگران پرشورش ـ که در 50 سال اخیر این تیم را هیچ وقت تنها نگذاشته بودند ـ موفق شد با پیروزی برابر نساجی به عنوان دومین تیم راهی لیگ برتر شود تا به همراه پارس‌جنوبی جم دو مهمان تازه وارد لیگ هفدهم باشند.
به گزارش «تابناک»؛ خیلی‌ها لیگ یک امسال را به عشق سپیدرود دنبال می‌کردند و حتی خیلی از غیر رشتی‌ها هم امیدوار بودند تا امسال تیم قدیمی رشت که بیش از 50 سال است در فوتبال ایران حضور دارد، به لیگ برتر صعود کند تا به مدد تماشاگران پرشورش بازی‌های لیگ را جذاب‌تر و دیدنی‌تر کند و سرانجام این اتفاق در آخرین روز لیگ برتر رخ داد تا سپیدرود پاداش نیم قرن حمایت هوادارانش را بدهد و امروز پس از سال‌ها، پیرمردان و پیرزنان رشتی که سال‌ها بی‌ادعا طرفدار تیمشان بودند را به اوج شعف و شادمانی برساند.
سپیدرود که تازه به لیگ دسته اول کشور یا همان لیگ آزادگان صعود کرده و موفق شده بود، دومین حضور خود در این لیگ پس از حضور یک ساله در لیگ آزادگان در سال 1371 را تجربه کند، با شروعی توفانی از همان روزهای نخست لیگ دسته یک فصل 95-96، خود را به صدر جدول مسابقات رساند تا عزم خود را برای حضور در بالاترین سطح فوتبال کشور به رخ همگان بکشد، هرچند شاید خودشان نیز تصور نمی‌کردند بتوانند به صدرنشینی شان ادامه دهند و لیگ برتری شوند. این را می‌شد از هدف گذاری مدیران این تیم برای کسب رتبه تک رقمی و قرار گرفتن در میان پنج شش تیم بالای جدول در انتهای فصل فهمید.
اما اوضاع برای رشتی ها بر خلاف انتظار خیلی از کارشناسان، بهتر از چیزی که تصور می‌شد پیش رفت و اگر سپیدرودی ها چند لغزش کوچک در پایان فصل را تجربه نمی‌کردند، خیلی زودتر از پایان فصل لیگ برتری می‌شدند. لغزش هایی که البته مسائل مالی و بحران پولی این تیم در آن نقش چشمگیری داشت؛ اما در نهایت علی نظرمحمدی، دروازه بان نام آشنای سال های گذشته گیلان و تیمش، توانستند به هر شکل از آنها فرار کرده و بزرگترین موفقیت تاریخ باشگاهشان را رقم بزنند.
امروز آخرین روز رقابت های لیگ دسته اول، در حالی آغاز می‌شد که سپیدرودی ها بیشترین شانس صعود به لیگ برتر را داشتند؛ اما می‌دانستند تنها در حالی افتخارآفرین خواهند بود که بازی پیش رویشان را ببرند، زیرا در پشت سرشان، دو تیم ملوان انزلی و گل گهر سیرجان را می‌دیدند که با یک امتیاز اختلاف، برای برد به میدان خواهند رفت و چشم انتظار لغزش ایشان هستند؛ موضوعی که موجب شده بود، سپیدرودی ها استرس فراوانی را متحمل شده و تمامی موفقیت های تجربه کرده در طول فصل را در شکننده ترین وضعیت ممکن ببینند؛ چیزی بین عرش و فرش!
بدین ترتیب، حساس‌ترین دیدار هفته پایانی لیگ آزادگان، دیدار سپیدرود و نساجی شد؛ دیداری که در آن تیم خوش نام رشتی ها توانست با حمایت پرشور هوادارانش، به شکلی دراماتیک با نتیجه سه بر دو به پیروزی برسد و به لیگ برتر راه یابد؛ دراماتیک از این روی که هرچند در آغاز بازی و در دقیقه 7 سپیدرود گل نخست خود را توسط محمد نزهتی در نتیجه کاری تیمی وارد دروازه تیم میهمان کرد و در ادامه، پنج دقیقه بعد گل دوم را توسط میثم تهی‌دست به ثمر رساند، در ادامه به تساوی دو تیم رسید تا همه رویاهایشان در آستانه نابودی قرار گیرد.
سپیدرود سال1347 در محله‌ی سبزه‌میدان رشت شکل گرفت و به عنوان رقیب تاج گیلان پا به عرصه‌ی فوتبال گیلان گذاشت. آنها تنها یک بار در بالاترین سطح فوتبال ایران حضور داشته‌اند که به لیگ آزادگان سال 1371 برمی‌گردد کهدر آن بازی‌ها در دو گروه برگزار می‌شد. سپییدرود آن سال در گروه استقلال قرار گرفت و در بازی خانگی موفق به متوقف کردن قهرمان آسیا شد. فصلی که تنها با یک برد برای ایشان به پایان رسید.
نساجی پس از دریافت این دو گل به خود آمد و توانست به پنالتی برسد که این پنالتی را محمد عباس زاده در دقیقه ۲۰ به گل تبدیل کرد. عباس‌زاده با این گل، ۲۴ گله شد تا بتواند قولی که برای ادای دین به هادی نوروزی، کاپیتان فقید پرسپولیس داده بود، عملی کند. با این نتیجه، بازی در نیمه نخست به پایان رسید تا اضطراب سپیدرودی ها از شکننده بودن برتری شان بیشتر شود، به ویژه آنکه می‌دانستند گل گهر، یکی از تعقیب کنندگانشان، توانسته از حریفش پیش بیفتد و سایه به سایه ایشان در حرکت است.
ورزشگاه عضدی رشت، که یکی از پرجمعیت ترین روزهایش را می گذراند و شور و شوق انبوه تماشاچیان سرخ پوش را میزبانی می‌کرد، در نیمه دوم برای دقایقی به سکوت مرگبار فرو رفت. زمانی که مرتضی غلامعلی تبار در دقیقه 65 گل تساوی را برای نساجی به ثمر رساند. جو سنگینی که با فریادهای تماشاگران علاقه مند به سپیدرود و حملات پی در پی ایشان شکسته و سرانجام به خلق اتفاق بزرگ منجر شد؛ با ضربه پنالتی که از خطا روی شایان مصلح در دقیقه 78 به دست آمد و با ضربه حسین کعبی، بازیکن کهنه کار سپیدرودی ها به گل سوم این تیم تبدیل شد.
اتفاقی که برای منفجر شدن ورزشگاه کافی بود و انگیزه بازیکنان سپیدرود را به حدی بالا برد که نگذارند نساجی ها به دروازه شان نزدیک شوند و نتیجه را تا پایان دیدار حفظ کنند؛ نتیجه ای که این تیم را 61 امتیازی کرد و با حضور در جایگاه دوم لیگ دسته اول کشور در فصل 95-96، حکم صعود این تیم به لیگ برتر فصل 96-97 را امضا کرد؛ رویدادی که با یورش طرفداران سپیدرود به زمین چمن ورزشگاه عضدی، به جشنی کم نظیر بدل شد تا لیگ برتری ها بدانند در فصل آینده دیدارهایی در رشت میهمان خواهند بود که در آن، ورزشگاه پر از جمعیت، یکصدا سپیدرود را صدا می‌زنند و از بازیکنانشان می‌خواهند مانند رود مشهور گیلان، بخروشند و حریفان را در هم بکوبند.
تیمهایی که اینجوری هوادار دارن و به صورت درست راهی لیگهای بالاتر میشن (یعنی امتیاز تیمهای دیگه رو نمیخرن) هم به پرورش بازیکن کمک میکنن هم به جذابیت فوتبال. لیگ انگلیس یه نمونه خوبی هست از پویا بودن فوتبال. 
تیمی رشه دار با 40 سال سابقه قدیمی ترین باشگاه شمال کشور