ابراهیم یزدی، معاون نخست وزیر و وزیر امورخارجه دولت موقت پس از پشت سر گذاشتن دوره طولانی بیماری در هشتاد و شش سالگی، در شهر ازمیر ترکیه در گذشت.
به گزارش «تابناک»؛ ابراهیم یزدی، وزیر امورخارجه دولت موقت پس از گذراندن یک دوره طولانی بیماری که با مخابره چندباره خبر فوتش همراه شد، ساعتی پیش در ازمیر ترکیه درگذشت. مرحوم یزدی در پی مخالفت آمریکا با صدور ویزای درمان، دی ماه سال گذشته در شهر ازمیر ترکیه تحت عمل جراحی قرار گرفت و تا زمان فوت در هشتاد و شش سالگی در ازمیر بستری بود. یزدی که از کهولت سن و سرطان پروستات رنج می‌برد، در سال های اخیر تحت درمان بوده است.
ابراهیم یزدی متولد سال 1310 در قزوین بود و در سال 1316 همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و در خیابان ری پرورش یافت. تحصیلات ابتدایی را در دبستان‌های مولوی (بازارچه مُعیّر) و ادب (پشت مسجد سپهسالار)، تحصیلات متوسطه را در دبیرستان دارالفنون و تحصیلات عالیه را در دانشکده داروسازی دانشگاه تهران در سال 1332 به اتمام رساند.
ابراهیم یزدی فعالیت سیاسی خود را با عضویت در نهضت خداپرستان سوسیالیست شروع کرد. با شروع نخست‌وزیری دکتر محمد مصدق، او به طرفداران نهضت ملی شدن صنعت نفت پیوست و با وقوع کودتای 28 مرداد و در ادامه به جمع طرفداران سیدرضا زنجانی ملحق شد. او در کمیته‌های دانشگاه، شهرستان ها، انتشارات، سیاسی و اجرایی فعال و همچنین عضو هیأت تحریریه و ناشر روزنامه «راه مصدق» بود. در سال 1339 و با فعال شدن دوباره جبهه ملی (دوم) به عضویت کمیته انتخابات این جبهه درآمد.
یزدی در همین سال، ایران را ترک کرد و به ایالات متحده آمریکا رفت و مدتی طولانی به همراه همسر و 6 فرزندش در شهر هوستون ایالت تگزاس زندگی می‌کرد. او و همسرش در سال 1971 شهروند ایالات متحده شدند. رسانه‌ای شدن این امر در بحبوحه انقلاب در نشریات آمریکا خبرساز شد.
ابراهیم یزدی در خلال زندگی در آمریکا، در حالی که در دانشگاه «بیلور» درس می‌خواند به تأسیس انجمن اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا، انجمن اسلامی پزشکان آمریکا و کانادا پرداخت. او مؤسس اولین مسجد شهر هوستون بود و همچنین از مؤسسان «جامعه مسلمانان هوستون» و نخستین رئیس آن به شمار می‌رود که بزرگترین سازمان اسلامی در آمریکا به شمار می‌آید.
او پس از پیروزی انقلاب 1357 ایران به همراه امام راحل از پاریس به ایران بازگشت و به فرمان امام(ره) در بهمن 57 به عضویت شورای انقلاب اسلامی ایران درآمد و با آغاز به کار دولت موقت انقلاب، به سمت معاون نخست وزیر در امور انقلاب و سپس، وزیر امورخارجه منصوب شد. او مدتی به سرپرستی مؤسسه کیهان منصوب و پس از استعفای کریم سنجابی از وزارت امور خارجه ایران، به عنوان وزیر امور خارجه دولت موقت انقلاب معرفی شد. او همراه با استعفای بازرگان از دولت موقت کناره گیری کرد.
با برگزاری انتخابات نخستین دوره مجلس شورای ملی در این انتخابات از تهران کاندیدا و در دور اول انتخابات به وکالت مجلس انتخاب شد. در مجلس اول شورای ملی (اسلامی) عضو کمیسیون‌های تحقیق، امور خارجه، بهداشت و درمان و بازرگانی خارجی بود.
تکذیب شده؟؟؟ 
قطعا ایشون برای انتصاب به عنوان وزیر امور خارجه، تابعیت امریکایی خودشو پس داده 
