«نرگس کلباسی» خیر ایرانی از مردم خواست تا به پویش «سیمان به‌جای غذا» بپیوندند. او هفته اول زلزله به کرمانشاه رفت و ساماندهی وضعیت 4روستای زلزله زده را با گروهش به عهده گرفت.
به گزارش روزنامه ایران، نرگس تا به امروز 170خانوار روستاهای هدف را صاحب «کانکس» کرده است و آن‌طور که می‌گوید: «تجهیز کانکس گام اوژانسی برای اسکان موقت زلزله زده‌ها بود.» او و تیمش حالا وارد فاز پایدارتری شده‌اند؛ ساخت مسکن‌های دائمی و ایجاد شغل. در نخستین گام از این فاز از مردم خواسته‌اند به‌جای غذا به مناطق زلزله زده سیمان اهدا کنند. او می‌گوید: «روزهای اول زلزله، مواد غذایی و وسایل زندگی در اولویت بود اما اکنون با گذشت بیش از چهل روز،اثرات منفی این شکل کمک‌ها بیش از فواید آن است.» به اعتقاد نرگس در حال حاضر ساختن خانه، روستا و شهر و اماکن عمومی در اولویت قرار دارد. او تأکید می‌کند: «با مواد خوراکی هیچ خانه‌ای ساخته نمی‌شود. پویش «یاران عشق» از شما دعوت می‌کند در طرح «سیمان به جای غذا» همراه ما باشید.»
«یاران عشق» نام پویش نرگس و گروهش برای کمک به زلزله‌زده‌های چهار روستای کرمانشاه است. نرگس می‌گوید: «به جای کیسه‌های مواد غذایی، کیسه‌های سیمان اهدا کنید تا در ساخت و ساز مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر مصالح ساختمانی از ضروری‌ترین کالاهای مورد نیاز است. همچنین می‌توانید با پرداخت معادل هزینه سیمان، در ساخت و ساز همراهی کنید.»
مسافری از هند
جامعه ایرانی نرگس کلباسی را با یک اتهام شناخت. او شش ماه از زندگی خود را برای 500 کودک یتیم، بی‌سرپرست و رها شده هندی گذاشته بود اما در پرونده‌ای متهم به قتل کودکی شد که هیچگونه مسئولیتی در قبال او نداشت. دادگاه با‌وجود اینکه هرگز جسد کودک پیدا نشد تا مرگش تأیید شود، نرگس را به یک سال حبس در زندان مخوف رایاگادا محکوم کرد. او در شبکه‌های اجتماعی از جامعه ایرانی کمک خواست تا بتواند از جهنم رایاگادا بگریزد. دولت ایران هم به کمک او آمد. درنهایت نرگس تبرئه شد و هند را برای همیشه به مقصد ایران ترک کرد. نرگس به زادگاهش اصفهان برگشت و در نخستین برنامه‌های خود سری به سیستان و بلوچستان زد تا برنامه‌های خود در کمک به کودکان را ادامه بدهد. زلزله کرمانشاه مسیر نرگس را عوض و او را برای مدت‌ها ساکن کرمانشاه کرده است.
تو نیکی می‌کن و ...
آن روز که «هادی ضیاالدینی» هنرمند مشهور کرد، مجسمه دختری تنها در هند که مادر 500 کودک یتیم و بی‌سرپرست بود را می‌ساخت کسی نمی‌دانست او بزودی مهربانی کردها را جبران خواهد کرد. نرگس از روز نخستی که به کرمانشاه رسیده هر روز گزارش کار وحساب مالی‌ش را روی صفحه اینستاگرامش منتشر می‌کند. قدرت مدیریتی که او از خود نشان داد باعث شد تا افراد بیشتری به او و تیمش اعتماد کنند. تعدادی که نرگس از آنها به‌عنوان فراخوان 20 هزار نفری یاد می‌کند. «حسن نوریان» سرکنسولگر ایران در حیدرآباد هم در صفحه اینستاگرام خود از حضور و نقش نرگس کلباسی در روستاهای حاشیه‌ای کرمانشاه قدردانی کرد. نرگس در مدتی که دادگاه رایاگادا برگزار می‌شد در کنسولگری ایران در حیدرآباد ساکن بود. حسن نوریان از جمله کسانی بود که از طرف وزارت امورخارجه برای کمک به نرگس مأمور شده بود. نوریان در اینستاگرامش نوشت:«فداکاری و نوعدوستی این بانوی نیکوکار، تفسیر جدیدی از مفهوم انسان بودن را برای ما معنا کرد.نرگس می‌تواند یک الگوی خوب برای تفسیر خلقت آدمیزاد باشد.»
یکی از جلسات نرگس کلباسی با روستاییان زلزله زده برای ساخت روستا
او از همان ابتدا می‌دانست چه باید بکند و خود را معطل چون و چرا نکرد. همزمان که به کانکس‌هایی برای سرپناه فکر می‌کرد، کانکس‌هایی هم برای حمام، مرکز بهداشت، مدرسه و پارک بازی بچه‌ها ایجاد کرد. او به‌دنبال ایده‌پردازی‌هایی برای کارآفرینی است و بیش از هرچیزی روی ساخت مسکن‌های دائمی وایجاد شغل برای روستاییان متمرکز شده است.
تیم خوبی هم جمع کرده: «مشاور برای اقتصاد، کارآفرینی، اشتغال، ساخت و ساز و... داریم. بیش از هرچیزی نیاز به کمک مالی داریم.» او از ایرانی‌ها می‌خواهد که برای ساخت این چهار روستا کمک کنند:«فرقی نمی‌کند که مبلغ واریزی چقدر است اما مردم کرمانشاه را فراموش نکنید. اگر پول بیشتری جمع شود ما کار بهتری انجام می‌دهیم.» او شک ندارد که گردشگری طبیعت می‌تواند به چهار روستای هدفش کمک کند:«من به جاهای مختلف ایران سفر کرده‌ام اما اعتقاد دارم با‌وجود زلزله این منطقه با طبیعت زیبایی که دارد می‌تواند به یک جاذبه گردشگری تبدیل شود.»
خرج گروه از کمک‌های مردمی جداست
خیلی‌ها در صفحه اینستاگرام نرگس از او درباره خرج و مخارج شخصی خودش و گروهش می‌پرسند. او می‌گوید:«خرج او و گروهش را از روز اول یکی از خیرین به عهده گرفته و جدا از کمک‌های مردمی است.» به «ایران» هم می‌گوید: «حتی موقعی هم که در هند بودم، خیلی برایم مهم بود که پول شخصی خودم از هزینه‌ها جدا باشد.» او درباره ساخت و ساز مسکن‌های دائمی هم می‌گوید: «نمی‌خواهیم عجله کنیم. خانه‌هایی که تعمیر می‌خواهد را باید جوری تعمیر کنیم که دوباره خراب نشوند.» به گفته نرگس برخی ازخانه‌ها ظاهری استوار دارند اما در واقع قابل سکونت نیستند و باید دوباره ساخته شوند. برخی از خانه‌ها ترک شدید خورده‌اند. متخصص از تهران می‌آید و نظرش را درباره تک تک خانه می‌دهد. بعد گروه تصمیم می‌گیرد بکوبد و از اول بسازد یا مقاوم‌سازی کند. نرگس گروه متخصصی را که به او یاری می‌رسانند بهترین گروه می‌خواند. مدارس روستاها مشکلی ندارند. ساخت و ساز اصولی ست و آن‌طور که مهندس آموزش و پرورش هم به نرگس گفته، مدارس مشکلی ندارند. از روستای اولی که نرگس انتخاب کرد هشت نفر در زلزله کشته شدند. نرگس درباره دارایی‌های روستاییان می‌گوید:«در مجموع از چهار روستا 10 گوسفند کشته شد اما آغل‌ها خراب شده است.» البته برخی روستایی‌ها به خاطر ترس از نرسیدن کمک، گوسفندهایشان را فروخته‌اند اما حالا شغلشان را از دست داده‌اند. به گفته نرگس مردم این چهار روستا قبل از زلزله هم وضعیت اقتصادی خوبی نداشتند. او اعتقاد دارد نه تنها باید وضعیت خانه‌ها سامان یابد که باید تلاش‌ها به سمتی برود که وضعیت آنها بهتر از قبل شود. به گفته نرگس زنان روستا صنایع دستی خاصی ندارند اما همه مشتاق یاد گرفتن هستند. او اعتقاد دارد که کلاس‌های خیاطی، گیوه‌دوزی، لباس‌های محلی و شیرینی و کیک محلی می‌تواند به ایجاد اشتغال روستاییان کمک کند. تا به امروز یک کمپین 20 هزار نفری برای ساخت این چهار روستا به نرگس کمک کرده:«کمک از 2 هزار تومان شروع می‌شود به کمک‌های 10تا 20 میلیون تومانی هم می‌رسد.»
ایجاد فرهنگ «گدایی» را متوقف کنیم
نرگس از روزی که به کرمانشاه رفته یک پیام را مدام تکرار می‌کند: «مردم اکثر مردم این منطقه آنقدر فقیر نیستند که نگران برنج و روغن‌شان باشیم. این مواد، بیش از حد لازم به منطقه فرستاده شده و دیگر نیازی به بیش از این نیست. افراد اینجا خودشان توانایی خرید محصولات غذایی را همان‌طور که قبل از این اتفاق داشتند، اکنون نیز دارند. زمین لرزه خانه‌هایشان را تخریب کرده و اگر می‌خواهیم به آنها کمکی بکنیم، از دو حالت کمک موقتی یا دائمی خارج نیست.» او تأکید می‌کند:«ما باید ایجاد فرهنگ «گدایی» را متوقف کنیم و به جای آن کمکشان کنیم خانه‌هایی که برای داشتنش بسیار تلاش کرده بودند را دوباره بسازند. من هنوز مردمی را می‌بینیم که مهربانانه مبالغی برای خرید موادغذایی جمع کرده‌اند ولی تقاضا می‌کنم دیگر این کار را ادامه ندهید چون اثر منفی روی روش زندگی و انتظاراتشان خواهد داشت اگر این روند همچنان ادامه پیدا کند.» نرگس درباره وضعیت کانکس‌های روستا هم تکرار می‌کند: «روستای امام‌عباس، دیگر به کانکس نیاز ندارد. همه کسانی که واقعاً مقیم این روستا بوده‌اند، کانکس دریافت کرده‌اند و هر کس که الان کانکس ندارد، ساکن این روستا نبوده است. لطفاً وقتی کمک می‌کنید بسیار مراقب باشید و اطلاعات را از افراد مناسب دریافت کنید.»
نرگس کلباسی شماره کارت خود (6037_6974_3606_0922) و شماره حساب (0111299490000) را برای کسانی که مایل به کمک هستند اعلام می‌کند و می‌گوید:«ما یک قدم به کار ساخت و ساز در روستای یک(روستای اول از چهار روستا) نزدیکتر شده‌ایم و از این موضوع بسیار هیجان زده هستیم.»
شماره کارت اعدادش جابجا شده لطفا اصلاح فرمایید