عدم ارتباط مناسب خانواده و دانشجو، عدم توان مقابله یا سازگاری با مشکلات محیطی و شرایط اجتماعی و فرهنگی منطقه، عدم آگاهی دانشجویان بر آموزش لازم نسبت به مهارت زندگی در خوابگاه و ... از جمله مهم ترین معضلات و آسیب‌های اجتماعی دانشجویان ساکن خوابگاه به شمار می روند.
به گزارش ایسکانیوز، برخی از دانشجویانی که برای ادامه تحصیل مجبورند به شهر دیگری مهاجرت کنند، از خوابگاه ها واهمه دارند در صورتی که می توان با شناسایی و ریشه یابی مشکلات خوابگاه های دانشجویی، در جهت رفع این مشکلات مشکلات گام های مثبتی برداشت.
به اعتقاد یزدان‌پناه، رئیس سابق اداره خوابگاه‌های دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی، مهم ترین معضلات و آسیب‌های اجتماعی دانشجویان ساکن خوابگاه می توان به عدم ارتباط مناسب خانواده و دانشجو، عدم توان مقابله یا سازگاری با مشکلات محیطی و شرایط اجتماعی و فرهنگی منطقه، عدم آگاهی دانشجویان بر آموزش لازم نسبت به مهارت‌های زندگی به ویژه مهارت زندگی در خوابگاه، تاثیرپذیری فرد از دوستان و عدم علاقه فرد به رشته تحصیلی اشاره کرد.
وی با اشاره به سخنان مقام معظم رهبری در زمینه نشاط آفرینی محیط دانشگاه، بر لزوم ایجاد نشاط محیطی، روحی-روانی برای دانشجویان تاکید و آن را عاملی موثر در راستای کاهش ناهنجاری ها دانست.
به پیشنهاد یزدان پناه، در صورت برقراری ارتباط و تعامل با دانشجویان و تعامل با خانواده ها می توان زمینه بهبود رابطه برخی از دانشجویان که روابط مناسبی با خانواده شان را ندارند فراهم کرد. در صورتی که برخوردهای سلبی در خوابگاه ها صورت بگیرد دانشجویان نمی توانند به مسئولان اعتماد کرده و مشکلاتشان را با آن ها مطرح کنند. معرفی دانشجوی متخلف به کمیته انضباطی، ساده ترین راه است اما راه حل مناسبی نیست و می تواند منجر به ایجاد مشکلات و معضلات بزرگتری شود.
