یکی از نکاتی که معضل بسیاری از هنرمندان خصوصاً نسل جدید سینمای ایران شده، شهرت و اصطلاحاً سلبریتی شدن است. کمتر سلبریتی پیدا میشود که با اخلاق حرفهای هم در کار و هم در اجتماع برخورد کند. اما هنوز بازیگرانی همچون علی نصیریان هستند که با تمام کسوت و فرهیختگیشان، مردمی بودنشان را فراموش نکردهاند.
به گزارش «تابناک» به نقل از تسنیم، با علی نصیریان درباره این فراموش شده میان سینمای ایران سخن گفتیم و او در این باره گفت: بخشی از این رفتارها ذاتی و به تربیت و پرورش در خانواده و دوران تحصیل برمیگردد. به هر حال ما افتادگی و تواضع و دورنماندن از مردم را آموختیم در مکتبی که سال ۲۹ در ادبیات فارسیشان گلستان سعدی را میآموختند. ما میراثدار آن زمانهای هستیم که ادبیات فارسی زنده بود و جوانان پیگیرانه و مجدانه ادبیات و کتاب را دنبال میکردند. اما امروز کمتر به این نوع مفاهیم توجه میشود و فقط بازیگری اصل قرار گرفته است.
نصیریان تأکید کرد: هیچوقت شهرت خوشبختی نمیآورد؛ آنچیزی که انسان را به آرامش و تألم خاطر میرساند سلامتی و با هم بودن و صمیمیت در خانواده است. بازیگران ما باید سردمدار این الگوسازی در جامعه باشند؛ در قدم اول خودشان باید از مردم فاصله نگیرند. من برای خودم همیشه آرزوی سلامتی داشتهام و برای مردم ایران هم این آرزو را دارم که بالاترین مرتبه خوشبختی است.
این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون در پاسخ به این سوال که اولین تجربه کار با جوانان را داشتید چطور بود، گفت: «مسخرهباز» همایون غنیزاده را دوست داشتم و احساس کردم کار با جوانان یک تجربهای است که باید در کارنامه خودم داشته باشم. اصولاً نسل جدید میداندار باشند و کار کنند؛ کار کرده و میکنند. اما در عین حال بنیاد سینماییمان را نیز احیاء کنند که وقتی قهرمان نداشته باشیم همیشه یک چیزی کم داریم.
هیچوقت شهرت خوشبختی نمیآورد؛ قابل توجه سلبریتی هایی که برای شهرت به هر دری متوسل می شوند. سخن این مرد مشهور بار تجربه را خوب گوش کنید. شهرت هیچی توش نیست!