پول خرج کردن در ورزش یک بحث است و مدیریت کردن در این حوزه، بحث دیگر… شما تا به حال دیده‌اید سرمایه‌داری که در فلان شهر ایران بیمارستان خصوصی می‌سازد، خودش مدعی انجام عمل جراحی در اتاق عمل و طبابت در بخش اورژانس بیمارستان شخصی‌اش باشد؟ اما متأسفانه در فوتبال بعضی‌ها که پول دارند و پول‌شان را به چرخه فوتبال می‌آورند، تصور می‌کنند الفبای مدیریت فوتبال را هم با همین پول خریده‌اند و می‌توانند همه‌کاره باشگاه خودشان باشند.
این تصور غلط که مالک یک باشگاه می‌تواند همزمان مدیرعامل همان باشگاه هم باشد، از وقتی در فوتبال ما تبدیل به یک باور شد که مشاوران سودجو اطراف سرمایه‌داران فعال در حوزه ورزش را گرفتند و برای آن که از ناآگاهی صاحبان پول و ناآشنایی‌شان به فوتبال سوءاستفاده کنند، به آن‌ها خط دادند خودتان می‌توانید مدیر باشید و چه مفهومی دارد وقتی پول از جیب شما می‌رود، شخص دیگری مدیریت کند؟ نتیجه مشاوره‌های غلط و البته وسوسه شهرت این بود که برخی مالکان باشگاه‌های خصوصی، خودشان را در قامت مدیرعامل دیدند و ناخواسته تیشه به ریشه تیم‌شان زدند و سرمایه خود و آرزوی یک شهر را به باد دادند.
نمونه اخیرش همین بلایی که سر تراکتورسازی تبریز آمد؛ تیمی که می‌توانست همین امروز نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده پرسپولیس در صدر جدول باشد، بعد از اتفاق غیرمنتظره‌ای که در رشت افتاد، ناگهان به حاشیه رفت. نمی‌خواهیم درباره درگیری مالک تراکتورسازی و محسن فروزان قضاوت کنیم و ترجیح می‌دهیم در ماجرای اتهامی که زنوزی به دروازه‌بان مغضوب تیمش زده، منتظر نتیجه تحقیقات کمیته اخلاق بمانیم. خبر نوشت: اگر یک مدیرعامل آشنا به فوتبال و متخصص در زمینه مدیریت ورزشی بالای سر تراکتورسازی بود، بعد از اتفاق رشت، اجازه نمی‌داد تیم این‌چنین دچار بحران شود.
سایت محترم شمام لطفا نظرها رو نشون بدین و طبق چیدمان خودتون نرین جلو. مثل لیگ ایران نباشین. 