فتاوای آیت الله العظمی خوئی (قدس سره)
وظيفه در مورد احتياط واجب
سؤال 22- يك امرى است كه يكى از مراجع تقليد آن را تجويز مىفرمايد، و لكن نام آن مرجع، و آنكه او كيست، نمىدانم و مىدانم به نحو علم اليقين به اينكه او مجتهد و مرجع تقليد است،و مرجع تقليد من نهى مىفرمايد از آن امر، بنابر احوط، پس آيا جائز است براى من، اينكه رجوع كنم به آن مرجع تقليدى كه تجويز مىكند آن را، و حال آنكه اسم او را نمىدانم؟
جواب: اگر يقين به صلاحيت آن مرجع مجهول الاسم داريد، به معنى اينكه احراز نموده باشيد از طريق حجت شرعى، اهليت آن مرجع مجهول الاسم والنسب را و همچنين احراز نموده باشيد به اينكه آن مرجع، فعلاً زنده است و مستجمع شرائط فتوى هست، پس در اين صورت صحيح است براى شما استناد نمودن به او اگر اعلم از ديگران باشد، و بايد بدانيد ماهيت آن مرجع را، به اينكه مرد است نه زن، كما اينكه بايد بدانيد كه اعلم از ديگران است غير از مرجع تقليد خودتان.
سؤال 23- در احتياطات واجبه فرموديد ممكن است به غير رجوع نمايند چنانچه ممكن است مرقوم فرمائيد كه به چه كسى رجوع شود؟
جواب: مقصود از غير، مجتهد جامع الشرائط اعلمِ بعدِ آن است، كه به اصطلاح الاعلم فالاعلم تعبير ميشود. واللََّه العالم.
سؤال 24- در مسائل احتياط وجوبى جائز است رجوع نمودن به سوى مجتهد ديگرى الاعلم فالاعلم، آيا جائز است آن، قبل از عمل؟ يا آنكه جواز استمرار دارد در مرتبه دوم رجوع كند به آن مجتهد ديگر؟
جواب: بله اشكال ندارد در مرتبه دوم از رجوع نمودن يعنى جائز است رجوع نمودن بعد از عمل به احتياط.
سؤال 25- مسائلى هست كه مرجع تقليد ما قائل به ترك آنها است بنابر احوط وجوبى و مرجع تقليد ديگرى قائل است در آن مسائل به كراهت شديده، آيا جائز است براى من رجوع كردن به آن مرجع تقليد ديگر و انجام دهم آن امر مكروه را؟
جواب: بله جائز است رجوع كردن به آن مرجع تقليدى كه قائل به كراهت شديده است براى فرار از احتياط وجوبى كه رخصت در انجام آن نيست.
سؤال 26- چيست حكم كسى كه ترك كند يك امر احتياط وجوبى را يا واجب بود بر او اتيان به آن على الاحوط، و نياورد؟
جواب: ترك آن موجب اعاده مىشود اگر در موردى باشد كه قابل اعاده باشد مثل نماز و روزه، و اما عقاب پس به دست خدا است و لكن مستحق عقاب هست.
