کنکوری‌هایی که یک سال تمام را با تحمل همه مشکلات، فشار‌ها و اضطراب ها، سپری کردند و در تابستان سال ۱۳۸۸، به عشق معلمی و خدمت به دانش آموزان سرزمین شان، ایران، دانشگاه "تربیت معلم آذربایجان" را از دفترچه انتخاب رشته سازمان سنجش، انتخاب کرده بودند و به همین دلیل، خیلی از انتخاب‌های ممتاز دیگر را وانهادند و برخی رنج سفر و تحصیل در غربت را ترجیح دادند، هرگز نمی‌دانستند که اسیر تصمیم خلق الساعة مسئولان خواهند شد. تصمیمی که بیشتر از آنکه فرصت ساز باشد، فرصت سوز بود و بیشتر از آنکه امیدآفرین بوده باشد، حرمان و ناامیدی به بار آورد.
ایشان امید داشتند، با توجه به نام "تربیت معلم" در عنوان دانشگاه، به زیور آموزش و تربیت دانش آموزان آراسته شوند، اما نمی‌دانستند که حدود سه سال بعد، دانشگاه دچار انقلاب هویتی خواهد شد، نامش تغییر خواهد کرد و تمام امید‌های ایشان به باد خواهد رفت. دانشگاه پس از کش و قوس‌های فراوان به "شهید مدنی آذربایجان" تغییر نام پیدا کرد و دیگر هیچ امیدی برای معلم شدن نبود. عرق سردی با این تصمیم بر چهره دانشجویان نشست، و تمام گرمی‌های روز‌های نخست را با خود برد.
افرادی که قبول شده بودند، از همان روز‌های اول، دیگر راه بازگشت نداشتند چراکه به دلیل پذیرفته شدن، یک سال از کنکور محروم می‌شدند (یا حداقل باید یک سال دیگر را درس می‌خواندند). افرادی بودند که ورودی سال ۱۳۸۶ بودند و معلم شده بودند، اما بنابه تصمیم خلق الساعة مسئولان، دیگر از سال ۱۳۸۷ هیچ امیدی به معلم شدن نبود. افرادی که انتخاب رشته کرده و پذیرفته شده بودند، تازه بعد از پذیرش متوجه شدند، دچار چه فرصت سوزی شده اند، در حالیکه تمام انتخاب‌های برتر خود را به عشق معلمی ترک گفته بودند و به جای زیستن در شهر و دیار خود یا دانشگاه‌های برتر، در شهر غربت، سودای معلم شدن را در سر می‌پروراندند.
این تصمیم آن قدر تلخ بود که دانشجویی تصمیم گرفت به دلیل علاقه به معلمی، ترک تحصیل کرده، دوباره پس از مدت ها، در آزمون شرکت کند تا معلم شود.
اینجانب پیگیری قانونی این مسئله را در سفر هیئت دولت دهم به شهر همدان انجام دادم که متاسفانه به نتیجه نرسید. انگار مسئولان تصمیم خود را گرفته بودند!
چندی پیش تصمیم گرفتم این مسئله را از ریاست محترم فعلی دانشگاه، دکتر، ولی زاده پیگیر شوم که متاسفانه هیچ واکنش مثبتی نسبت به پیام اینجانب نداشتند و مرقوم کردند:
«با سلام و آرزوی موفقیت برای شما دانش آموخته محترم دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
ضمن عذرخواهی از تاخیر در پاسخ، باید بگویم که متاسفانه این درخواست جنابعالی در حال حاضر مقدور نخواهد بود. امیدوارم که شغل مناسب و مورد دلخواهتان نصیبتان بشود و از آموخته‌های خود به نحو احسن استفاده نموده و در زندگی تان سالم و سربلند باشید».
آری! به همین سادگی عمر دانشجویان با تصمیم‌های خلق الساعة مسئولان سازمان سنجش، وزارت علوم و وزارت آموزش و پرورش، تضییع شد.
جالب اینجاست طبق آمار، به دلیل سیل فزاینده بازنشستگان، کشور نیاز جدی به معلم دارد و تعداد دانشجویانی که قبل از تغییر نام دانشگاه در دفترچه انتخاب رشته سازمان سنجش، خیلی زیاد نیست، اما متاسفانه مسئولان هیچ بارقه امیدی به روی دانشجویان نمی‌گشایند. امید است این یادداشت، تلنگری باشد و معلم شدن ورودی سال‌های محدود آن دانشگاه، محقق شود. خود اینجانب آنقدر عشق به آموزش و معلمی دارم که حتا حاضرم از مال شخصی خود در این راه مقدس هزینه کنم، اما کجاست قدرشناسی و قدردانی مسئولان امر!
عاقل را یک اشارت بس است...
حسین مازوجی - فارغ التحصیل سابق دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
