سازمان سینمایی دو گام را برای بهبود چرخه اقتصادی سینما برداشت که هرچند تصمیمات خوبی است، کفایت نمی‌کند و صرفاً به عنوان گام‌های ابتدایی قابل ارزیابی است؛ اقداماتی که می‌تواند به نیم‌بها شدن بلیت سینما در شماری از سالن‌های سینما در تمامی روزهای هفته منجر شود و از سوی دیگر، گردش مالی سینما را که با کندی همراه و تولید را با چالش جدی همراه ساخته بود، به لحظه نماید.
به گزارش «تابناک»؛ تجربه کاهش بلیت سینما در برخی سالن‌های سینما و برخی روزها و افزایش اقبال عمومی نسبت به این سالن‌ها و در روزهایی که قیمت بلیت نیم‌بها محاسبه شده بود، باعث شد تا شورای اکران با تأیید مصوبه شورای صنفی نمایش فیلم مبنی بر حذف نیم بها بودن بلیت سینما در روزهای شنبه، این اقدام را مشروط به نیم بها کردن دو سانس اول تمامی روزهای سالن‌های سینما علاوه بر نیم بها بودن کل سانس‌های روزهای سه شنبه نمود.
در واقع نیم‌بها نفروختن تمامی بلیت‌های سالن سینما در روزهای شنبه، مشروط به آن شده که سانس‌های اول هر روز تا قبل از ساعت 15 نیم‌بها عرضه شود. این رویکرد در راستای افزایش مخاطبان سالن‌های سینما در سانس‌های صبح تا ظهر و توزیع بیشتر مخاطب شنبه در سانس‌های صبحگاهی در نظر گرفته شده؛ اما گام بلندی در راستای افزایش دسترسی عمومی به سینما و ارزان سازی سینما قلمداد نمی‌شود. واقعیت آن است که قیمت بلیت سینما به عنوان یک تفریح نسبتی با درآمد عموم مردم ندارد و به همین دلیل کمتر از 10درصد مردم در سال به سینما می‌روند.
مطابق با این مصوبه قیمت اصلاح شده سینماها بر اساس درجه سینما (مدرن، ممتاز و درجه یک و دو) با احتساب ارزش افزوده مشخص و از سوی شورا تأیید شورا شد که با توجه به تأیید این مصوبه توسط ریاست سازمان سینمایی از اول مردادماه لازم الاجرا خواهد بود؛ قیمت‌هایی که البته تفاوت معناداری با گذشته ندارد و تنها بخش قابل توجه آن، تفکیک دقیق تعرفه‌ها است؛ به گونه‌ای که تنها در روزهای پنجشنبه و تعطیل قیمت بلیت سینما صرفاً در سالن‌های سینمای مدرن نظیر پردیس‌های سینمایی بیست هزار تومان است.
البته این قیمت‌گذاری به نوعی بازی با اعداد است و چه بسا توسط برخی پردیس‌های سینمایی وابسته به برخی نهادها که شمار بالایی از سالن‌ها را در اختیار دارند نیز اجرا نشود؛ کما اینکه در گذشته نیز در موارد متعددی توجهی به نرخ گذاری‌ها و مصوبات سازمان سینمایی را اجرا نکرده بودند. از این منظر بعید نیست مصوبات شورای اکران سازمان سینمایی را نیز چندان جدی نگیرند و بر اساس نرخ گذاری که تشخیص می‌دهند، عمل کنند.
واقعیت آن است سینما که در دنیا جزو ارزان‌ترین و عمومی‌ترین تفریحات فرهنگی محسوب می‌شود، در ایران به شدت نسبت به سطح درآمد عمومی گران است و بر خلاف دیگر نقاط دنیا برای طبقه فرودست اقتصادی و بخشی از طبقه متوسط نیز سهل الوصول نیست؛ بنابراین، باید به سمت ارزان کردن قیمت بلیت سینما ولو از طریق اعمال حاکمیت رفت و برای چندین سال متمادی از این طریق مانع از افزایش قیمت بلیت سینما شد. این نگرش باعث خواهد شد، اکران فیلم‌ها در سانس‌ها با جمعیت بیشتری صورت پذیرد و هزینه سالن‌داران که بهانه افزایش قیمت بلیت سینما تا این سطح بوده را پوشش دهد.
همچنین بر اساس طرح دیگری که از اول مردادماه سال جاری لازم الاجرا خواهد بود، مطابق با فروش برخط بلیت سینما، به محض تراکنش، سهم صاحبان سینما و پخش کننده فیلم‌ها مشخص و توزیع خواهد شد. به منظور هماهنگی بیشتر در نحوه محاسبه و پرداخت مالیات بر ارزش افزوده فیلم و سینما مقرر شد، انجمن سینماداران و شورای صنفی نمایش فیلم، نشستی را پیرامون نحوه عملیاتی کردن و اجرای مصوبات قانونی به عمل آورند.
این مصوبه به نظر کارآمدتر می‌آید، مشروط به آنکه واقعاً عملیاتی شود. یکی از دلایل کندی تولید در سینمای ایران، مسیر طولانی و پرپیچ و خم بازگشت سرمایه به تهیه کننده و سرمایه گذار فیلم‌های سینمایی است. پس از آنکه فیلم سینمایی تولید می‌شود، بعضاً حتی بیش از یک سال برای اکران مناسب باید صبر کند. پس از اکران فیلم نیز تهیه کننده مسیر طولانی را باید طی کند تا درآمدش را از دفتر پخش دریافت کند که در مواردی تا هشت ماه به طول می‌انجامد. برخی سامانه‌های فروش بلیت نیز، درآمد در لحظه را برای پانزده روز حبس می‌کردند و بدین ترتیب کسب سود بانکی می‌نمودند.
همین رویه‌ها باعث شده میان تولیدات برخی تهیه‌کننده‌ها فاصله‌ای چشمگیر تا سه سال بیفتد، حال آنکه با بازگشت به لحظه سرمایه به پخش کننده که پخش‌کننده را مکلف به تسویه حساب سریع با تهیه کننده می‌نماید، تهیه کننده به محض پایان اکران فیلمش، درآمدش از اکران عمومی در اختیارش قرار گرفته و می‌تواند اقدام به ساخت فیلم تازه نماید. این رویه تازه نه تنها سوددهی تولید را در سینمای ایران را افزایش می‌دهد، بلکه باعث می‌شود، تهیه کنندگان در دوران طلایی‌شان، فرصت تولید شمار بیشتری از فیلم‌ها را داشته باشند.
سازمان سینمایی دو گام را برای بهبود چرخه اقتصادی سینما برداشت که هرچند تصمیمات خوبی است، کفایت نمی‌کند و صرفاً به عنوان گام‌های ابتدایی قابل ارزیابی است؛ اقداماتی که می‌تواند به نیم‌بها شدن بلیت سینما در شماری از سالن‌های سینما در تمامی روزهای هفته منجر شود و از سوی دیگر، گردش مالی سینما را که با کندی همراه و تولید را با چالش جدی همراه ساخته بود، به لحظه نماید.
