نشریه هاآرتص در مطلبی با اشاره به اتفاقات اخیر و درگیریهای نظامی اسرائیل در عراق، سوریه و لبنان به انتقاد از سیاست تهاجمی علیه ایران پرداخته که نتانیاهو برای دور جدید نخست وزیری خود به آن چنگ می زند و بیان کرده که این امر می تواند منجر به گرفتاری اسرائیل شود.
به گزارش «تابناک» این نشریه در این مطلب بیان کرده: در هفته های اخیر اسرائیل چرخه حملات خود را به اهداف نظامی مرتبط با ایران گسترش داده و چندین بار نیز در عراق که دشمن اسرائیل نیست فعالیت داشته است. آنطور که روز جمعه توسط آموس هارل گزارش شده این عملیات که اسرائیل مسئولیت آن را برعهده نگرفته انتقاد غیرمعمول آمریکایی ها را به دنبال آورده است.
در آخر هفته گذشته نیروهای نظامی اسرائیل به سوریه حمله و این بار بیانیه رسمی صادر کردند، مبنی بر این که این حمله با هدف خنثی کردن یک مأموریت پهپادی ایران ـ که ظاهراً به منظور انتقام از حمله به نیروهای متحد ایران در عراق بود ـ انجام شده است. در همین حال، روز یکشنبه دو هواپیمای بدون سرنشین تحت شرایطی نامشخص در لبنان سقوط کردند که حزب الله اسرائیل را مقصر این واقعه دانست.
ایران اما تصمیم به تشدید تنش در روند کنونی حملات نگرفت و ادعا کرد که هیچ یک از اهداف آن مورد اصابت قرار نگرفته است. اما حتی اگر این بار این دور با برتری اسرائیلی و بدون تلفات و یا صدمه به سربازان یا غیرنظامیان اسرائیلی به پایان برسد، این امر مهم است که جنگ اسرائیل علیه ایران - اهداف و خطرات آن - در معرض بحث عمومی باشد.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و وزیر دفاع، که از او در مورد اقدامات اسرائیل در عراق پرسیده شد مباهات کرد و گفت: "من خودم را محدود نکرده ام" و هشدار داد که ایران "هیچ کجا مصون نیست". از سخنان و اقدامات نتانیاهو - گسترش دامنه عملیات تا عراق - به نظر می رسد که اسرائیل تصمیم گرفته است هرگونه تسلیحاتی را که می تواند در جهت حمله به آن باشد، به زور از خاورمیانه دور کند.
اظهارات نتانیاهو و وزرای دولت او، كه جنگ واقعی علیه ایران را توصیف می كند، این نگرانی را ایجاد کرده كه اسرائیل در تلاش است تا اهداف بلندپروازانه ای را تعیین كند كه می تواند منجر به گرفتاری اش شود.
اظهارات نتانیاهو جای تعجب ندارد. فعالیت های انتخاباتی اسرائیل را از دهه 1950 عملا یک سیاست امنیتی تهاجمی مشخص کرده است، به ویژه هنگامی که حزب حاکم متهم باشد در مواجهه با حملات و تحریکات هر کسی که به عنوان دشمن مشخص شده باشد، بسیار نرمش می کند. این بار نتانیاهو در حالی که در مورد ضعف ارتش علیه حماس در غزه و حملات مرگبار در کرانه باختری از سمت چپ و راست مورد حمله قرار دارد، برای یک دوره نخست وزیری دیگر می جنگد.
آیا نتانیاهو تصمیم گرفته است با تشدید "جنگی در میانه جنگ ها" در شمال، انتقادات را خنثی کرده و کنترل خود بر اوضاع و دست بالای خود را به نمایش بگذارد؟ آیا کابینه امنیتی این دولت در حال گذار که اعضای آن مشغول تبلیغات انتخاباتی اند، حتی قادر به ارزیابی تصمیمات نخست وزیر هستند؟
این سؤالات نگران کننده است و باید در معرض بحث عمومی و سیاسی قرار گیرد. تجربه نشان می دهد که جنگ های افراطی تمایل به خارج شدن از کنترل دارند و حتی دشمنی که بیشترین ضربه را خورده نیز می تواند پاسخی به توانایی های اسرائیلی نشان دهد. مخالفان باید از نتانیاهو درخواست کنند تا قبل از تشدید رویارویی با ایران، توضیح دهد که ما برای چه چیزی می جنگیم.
مرگ بر اسراییل 