حضور وزیر خارجه در جی ۷ یک موفقیت برای دیپلماسی کشور است/باید گام سوم با گام‌های اول و دوم متفاوت باشد

روز گذشته، محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران به شهر بیاریتز فرانسه، محل برگزاری نشست رهبران جی ۷ سفر کرد.
به گزارش «تابناک»؛ بنا به گفته عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه، این سفر به دعوت لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه صورت گرفته و ظریف برای ادامه رایزنی‌ها درباره ابتکارات اخیر میان رؤسای جمهور ایران و فرانسه، وارد شهر بیاریتز محل برگزاری اجلاس سران گروه هفت شده است.

بنا بر این گزارش، این سفر غیرمنتظره واکنش‌های بسیاری ـ هم از داخل و هم خارج کشور ـ به دنبال داشت و همچون همیشه، نظریات انتقادی و حمایتی بسیاری از سوی برخی سیاسیون به سمت وزیر خارجه روانه شد. حال آنکه این سفر با استقبال کامل سران گروه ۷ روبه رو شد، به گونه ای که صدراعظم آلمان، حضور وزیرخارجه ایران در حاشیه نشست جی ۷ را فرصت خوبی توصیف کرده تا مذاکراتی سازنده و مثبت را به پیش ببرند.

مرکل همچنین اظهار داشت: حضور وزیرخارجه ایران، یک رویداد موازی و مهم در حاشیه اجلاس جی ۷ است و حال باید توجه داشت که آیا این دیدار غیرمنتظره، زمینه گفت‌وگو‌های بیشتر و امکان مذاکرات گسترده‌تر را با ایران فراهم خواهد کرد یا خیر؟!

اما از سوی دیگر واکنش‌های مثبت زیادی نیز در داخل وجود داشت و برخی نمایندگان مجلس، این فرصت را یک پیروزی بزرگ برای دیپلماسی کشور دانسته و بر این باور بودند که برای اولین بار در تاریخ پس از انقلاب، نماینده دیپلماسی ایران تا کنار میز هفت قدرت جهانی حضور پیدا می‌کند؛ حضوری که محترمانه و با دعوت بوده است.

حشمت الله فلاحت پیشه در گفت‌وگو با تابناک در این باره اظهار داشت: از روز گذشته که خبر سفر ظریف به فرانسه مطرح شده، عده ای نقد و عده‌ای دیگر از آن دفاع کرده اند، ولی به نظر من، این کار وزیر خارجه یک موفقیت برای دیپلماسی کشور است.

وی گفت: برای اولین بار در تاریخ پس از انقلاب، نماینده دیپلماسی ایران تا کنار میز هفت قدرت جهانی حضور پیدا می‌کند؛ حضوری که محترمانه و با دعوت بوده و حتی آمریکایی‌ها به رغم مواضع متفاوت از این موضوع اطلاع داشتند، اما موضوع مهم این بود که حضور ظریف در این نشست، بر دستور کار هم اثرگذار بود و از این نظر موضوع مهم‌تر می‌شود که آمریکایی‌ها تا به امروز سعی می‌کردند دیپلماسی عمومی ایران را خفه کنند؛ تحریم ظریف و تلاش برای ایجاد محدودیت‌های دیپلماتیک و تلاش برای ایجاد اجماع علیه ایران در این راستا بود، ولی همه این اقدامات نتیجه عکس داده و در میز مذاکره دیگر اعضای میز موضوع دیگری را از ترامپ خواستار شدند و سعی کردند قفل دیپلماسی شکسته شود.

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس افزود: فارغ از اینکه پیشنهاد فرانسه چه میزان قابل تأمل است و همان طور هم که دیروز به آن اشاره کردم، این پیشنهاد بر اجرای اصل برجام نیست و اصل این است که باید با ایران دیپلماسی را پیش برد که همین به اعتقاد من، اصل تازه ای در جهان شده است.

فلاحت پیشه همچنین یادآور شد: اصل بر این است که همه اعتقاد دارند اگر ایران نتوانسته برخی کشمکش‌ها را حل کند، توانسته ماهیت این کشمکش‌ها را تغییر دهد، به نحوی که دیگر پرونده‌های ایران در قالب کشور‌هایی مثل آمریکا گیر نمی‌کند و مانند پرونده‌ای کشور‌هایی نظر لیبی، بالکان و غیر نمی‌شود. در آنجا ماهیت کشمکش به گونه پیش رفت که آمریکا و برخی کشور‌های دیگر می‌خواستند، اما ایرانی‌ها ماهیت کشمکش را تغییر دادند

اما رفتار بسیار منطقی و عقلانی وزارت خارجه و شخص وزیر در دیپلماسی عمومی و دیپلماسی رسمی، مانع از به حاشیه رفتن ایران شد و برعکس آمریکایی‌ها با تمام نفوذی که داشتند، به حاشیه رفتند. جی ۷ همیشه محل مانور آمریکایی‌ها بود، اما اکنون می‌بینیم که در همین جی ۷ آمریکایی‌ها هستند که در حاشیه قرار گرفته اند. به همین دلیل من این حرکت را موفقیتی برای کشور می‌دانم. با این حال بحث این است که همه شرایط نمی‌تواند تغییری در روند برداشتن گام‌ها ایجاد کند. گام سوم را ایران باید به نحوی بردارد که فضای فعال را برای ایران شکل دهد. متأسفانه فعلا فضا، فضای انفعالی است و هنوز گشایش‌های اقتصادی برای کشور ما شکل نگرفته است.

وی ادامه داد: در قالب ان پی تی هیچ منعی وجود ندارد که ایران گام سوم را به گونه‌ای بردارد که به قبل از موافقت نامه سوم آذر ۱۳۹۳ بازگردد، موافقت نامه‌ای که بنیان برجام شد. اگر ما به آن زمان بازگردیم، یعنی به سوخت ۲۰ درصد رسیده ایم، یعنی در همه زمینه‌ها به هر توانی که می‌خواهیم رسیده ایم و هر توان یک امکان چانه زنی تازه را به ما می‌دهد. به همین دلیل گام سوم با گام‌های اول و دوم باید متفاوت باشد، در غیر این صورت، حتما زمان به ضرر ما خواهد بود.

فلاحت پیشه در پایان گفت: کمیسیون و مجلس این آمادگی را دارند که در زمینه برداشتن گام سوم، هر امکانی را فراهم کند. ما دو دسته قانون در موضوع هسته‌ای داریم؛ یکسری قوانین که اشاره فنی دارند و دولت را ملزم به رسیدن به فناوری هسته‌ای کرده و یکسری قوانین که جنبه سیاسی دارند که البته مجلس باز هم زمینه کمک به دولت را دارد. به اعتقاد من، گام سوم باید گام محکم و مؤثری باشد تا بعد از آن کشور وارد فاز جدید سیاسی و هسته‌ای شود.