به یکی از اصطلاحات حقوقی که به هنگام عقد قرارد خرید ملک زیاد به گوشمان می‌خورد، اصطلاح مبایعه نامه است. اما مبایعه نامه چیست و چه فرقی با سند رسمی دارد؟
مبایعه نامه چیست
به زبان خودمانی و ساده، می‌توانیم بگوییم مبایعه نامه همان قولنامه است. چیزی که در زبان حقوقی به مبایعه نامه معروف است، همان مفهومی است که در عرف با نام قولنامه شناخته می‌شود. بر این اساس، کلمات قولنامه و مبایعه نامه می‌توانند جایگزین هم شوند و به خاطر این تفاوت نام، آثار حقوقی متفاوتی نخواهند داشت. مبایعه نامه به قراردادی گفته می‌شود که طی آن مالی به فرد دیگری فروخته می‌شود. در عرف، به قرارداد مکتوبی که بین طرفین، یعنی فروشنده و خریدار یا در اصطلاح حقوقی بایع و مشتری، تنظیم می‌شود و بر اساس این قرارداد، چیزی در مقابل دریافت بهاء یا قیمت فروخته می‌شود، مبایعه نامه می‌گویند. در اصطلاح، مبایعه نامه به بیع نامه هم معروف است و تفاوتی بین این دو اصطلاح وجود ندارد.
مبایعه نامه با سند چه تفاوتی دارد
مبایعه نامه سندی عادی است که به وسیله‌ی آن خریدار و فروشنده در خصوص ملک یا کالای موردمعامله با هم توافق می‌کنند. طرفین در مبایعه نامه در مورد زمان و مکان تحویل مال و نحوه‌ی پرداخت هزینه، تعهداتی را قبول می‌کنند. پس مبایعه نامه سندی عادی است. اما سند عادی با سند رسمی چه تفاوتی دارد؟
سند رسمی، سندی است که مأموران رسمی آن را تنظیم می‌کنند. مثلاً شناسنامه یا سندی که در دفترخانه‌ی اسناد و املاک تنظیم می‌شود یک سند رسمی محسوب می‌شود. به‌طور کل اسنادی که در دفترخانه تنظیم شده باشند، به عنوان سند رسمی تعریف می‌شوند. تفاوت سند رسمی با عادی در این است که سند رسمی در برابر همه‌ی افراد قابل استناد است، ولی سند عادی فقط بین دو طرفی که آن را منعقد کرده‌اند و قائم مقام آن‌ها از جمله وراث الزام‌آور است. مبایعه نامه هم سندی عادی است و همین شرایط را دارد.
مبایعه نامه یا قولنامه بخش‌های مختلفی دارد که آشنایی با این بخش‌ها به طرفین کمک می‌کند تا این قرارداد را آگاهانه امضا کنند. با وجود اهمیت مطالعه درباره‌ی مسائل حقوقی، همیشه خوب است در صورت وجود ابهام یا شک، به منابع موثق حقوقی مراجعه کنیم و از نتایج تصمیماتمان مطمئن شویم. مخصوصاً باید به این نکته توجه کنیم که تصمیماتی که در حوزه‌ی خرید یا اجاره‌ی ملک می‌گیریم، تأثیر چشمگیری در زندگی ما خواهند داشت.
منبع: سایت آدرس
عجب....چرا لغت بیگانه ی عربی و سخت مبایعه نامه رو رواج میدید؟!!خوب بگو فروشنامه این که هم ایرانی هم قابل فهمتر و گویش راحتتره!! شماها مثلا روزنامه نگار و قلم به دستید!!