به گزارش تابناک به نقل از مهر، حمید سوری اظهار کرد: هر عاملی که باعث شود تعامل بیماری زایی ویروس مجددا افزایش یاید، به مراتب شمار مبتلایان را افزایش خواهد داد.
وی تاکید کرد: معمولا زمانی که پیک اول بیماری طی می شود، تصور عادی شدن شرایط ایجاد می شود بنابراین بازگشت به مرحله قبل از شروع پیک اول بسیار دشوار است.
به گفته سوری، زمانی که روند اپیدمی طولانی می شود در بیشتر موارد آحاد جامعه تاب آوری اجتماعی و رعایت توصیه ها را از دست می دهند و از طرفی دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی نیز تحمل رعایت توصیه ها و شرایط قرنطینه را محدود تر می کند. وی افزود: این موضوع پیک دوم را با بحران و افزایش آمار مواجه کرده است.
وی با بیان اینکه ویروس ها در بازه های مختلف زمانی می توانند دچار جهش ها و تغییراتی شوند خاطرنشان کرد: تغییرات بیولوژیک ویروس در بازه زمانی دراز مدت می تواند بحران های ناشی از پاندمی ها و بیماری زایی را دوچندان کند.
این اپیدمیولوژیست، شرایط ایمنی جامعه را یکی از فاکتورهای اصلی خطر ابتلا به سایر بیماریها در دوران پاندمی ها دانست و خاطرنشان کرد: با بروز سایر بیماریهای فصلی بحران ها و عوارض ناشی از پاندمی ها به بالاترین سطح خود می رسد.
وی ادامه داد: با تداوم اپیدمی ها، ویروس هایی همانند کووید ۱۹ با جمعیت میزبان هایی مواجه می شوند که علاوه بر خطر ابتلا به کرونا در معرض ابتلا به سایر بیماریها نیز هستند.
سوری با اشاره به این که ویروس کووید ۱۹ تابع تغییر دمای هوا نیست خاطرنشان کرد: فاکتورهای دیگری مثل فشارخون، دیابت و سایر بیماریها می تواند در بروز شدت عوارض و علائم این بیماری اثرگذار باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان این که در شرایط عادی نیز، بیماری های زمینه ای عفونی تابع شرایط فصلی هستند گفت: با سرد شدن هوا طبیعتا شدت همه گیری بیماری های عفونی بیشتر می شود و افرادی که دچار آنفولانزای فصلی و کرونا می شوند قطعا عوارض شدید تری را تجربه خواهند کرد.
وی ادامه داد: کشور ما در دوماه اخیر باید تمام تلاش خود را برای مهار اپیدمی انجام دهد چرا که با سردتر شدن هوا کنترل اپیدمی بسیار بسیار دشوار تر خواهد بود.
سوری توضیح داد: در اپیدمی های نوپدید و حاد دانش بشر در روزهای اول رخ داد نسبت به الگوی اپیدمی شفاف نیست و برخی فرضیات مطرح و رد می شود بنابراین باید سیاستگذاران در جریان تغییرات به روز این اپیدمی باشند تا تصمیم گیری ها بر این مبنا صورت بگیرد.
این اپیدمیولوژیست، با اشاره به ماهیت بحرانی بودن پاندمی ها، حساسیت های مردم نسبت به اخبار واطلاعات جدید درباره کرونا را یادآور شد.
وی افزود: زمانی که اعلام می کنیم ویروسی هوابرد است به این معنی است که احتمال انتقال بیماری از فرد مبتلا به فرد دیگری از طریق هوا یکی از فاکتور گسترش بیماری است چرا که مولکول های اکسیژن و هیدروژن در انتقال بیماری موثر هستند و یا این که ذراتی که در هوا وجود دارند می تواند از عوامل بیماری زا محسوب شوند.
این استاد دانشگاه با اشاره به این که در زمان اپیدمی ها روش های پیشگیری بر پایه حلقه های متعدد شکل می گیرد گفت: حلقه اول عوامل بیماری زا هستند چرا که تا زمانیکه عامل بیماری زا وجود نداشته باشد بیماری شکل نمی گیرد.
وی راه خروج عوامل بیماری زا را دومین حلقه شکل گیری بیماری ذکر کرد و افزود: منبع یا مخزنی باید این عوامل بیماری زا را در خود داشته باشد مثلا در مورد ویروس کرونا، این ویروس در خارج از بدن موجود زنده بسیار حساس و آسیب پذیر است و به سرعت از بین می رود.
محدود کردن راههای خروجی ویروس سومین عامل پیشگیری از عوامل بیماری زا است که دکتر سوری به آن اشاره کرد و در توضیح آن گفت: باید مخزن و راههای خروج و انتشار ویروس با اقداماتی نظیر ماسک زدن کنترل شود.
وی با اشاره به اینکه ویروس کرونا بیشتر در میان انسان ها در چرخش است خاطرنشان کرد: زباله های بیمارستانی به شکل و با روش های خاصی دفع می شوند چرا که باید این موارد با ابزار خاص خود دفع شوند، یا مثلا بیمار را در اتاق های ایزوله نگهداری می کنند برای این که راههای خروج ویروس بسته شود.
سوری چهارمین حلقه زنجیره را انتقال عامل بیماری زا از منبع و یا مخرن به فرد جدید دانست و گفت: مثلا در مورد مالاریا این بیماری از طریق حشره که یک ناقل است منتقل می شود.
وی با بیان اینکه تماس مستقیم می تواند به شکل های مختلف و متفاوت صورت پذیرد، اظهار کرد: این تماس ها میتواند از طریق پوست، خون، تماس جنسی و یا این که از طریق هوا از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
این اپیدمیولوژیست در ادامه ترشحات و ذرات تنفسی فرد آلوده را مهم ترین راه انتقال ویروس کرونا ذکر کرد.
وی در توضیح واژه ناقل و حامل نیز توضیح داد: ناقل به حشره یا بندپایی می گویند که عامل بیماری زا را از یک میزبان به فرد یا انسان دیگری منتقل می کند ولی در مورد انتقال از انسان به انسان دیگر واژه حامل صحیح است.
سوری خاطرنشان کرد: با بستن راه های ورودی مثل ماسک زدن و یا کم کردن حساسیت ها مثل واکسن زدن می توان به میزان قابل توجهی از بار ناشی از اپیدمی ها کاست.
وی درباره اپیدمی کووید ۱۹ در کودکان نیز توضیح داد: درصد ابتلای این بیماری در کودکان صفر نیست و حتی در فاز اول این اپیدمی حتی مورد ابتلای نوزاد یک روزه و یکساله نیزثبت شده بنابراین از ابتدا این احتمال صفر نبود که در حال حاضر صفر شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، خاطرنشان کرد: بنظر می آید کودکان به صورت قطعی در برابر ویروس کووید ۱۹ مقاوم نیستند ولی واکنش کمتری از خود نشان می دهند.
وی در پایان، پیشگیری را مقدم بر درمان دانست و تاکید کرد: تیم مقابله با اپیدمی ها بیش از این که تیم درمان باشد باید تیم پیشگیری باشد و زمانی که راجع به گسترش اپیدمی ها صحبت می شود.
مولکول های اکسیژن و هیدروژن هزار بار ریزتر از ویروس هستند.