به گزارش تابناک و به نقل از پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، ریواس یک گیاه کوهی است که در فصل بهار و تابستان در دامنه‌های کوه‌ها یافت می‌شود و در زبان ترکی به آن اوشقون نیز می‌گویند، این گیاه از جمله گیاهان اصیل و با قدمت ایرانی به حساب می‌آید و از لحاظ طب سنتی سرد است، اما اگر با مقداری شکر یا عسل مصرف شود، از سردی آن کاسته می‌شود.
دکتر حورا آموزگار، داروساز و مسئول فنی مرکز خدمات تخصصی تولید فرآورده‌های دارویی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی در خصوص خواص این گیاه بهاری اظهار کرد: ساقه زیرزمینی این گیاه دارای خواص درمانی و متعادل کننده حرکات روده‌ای است و در یبوست و اسهال هر دو کاربرد دارد. از طرفی به دلیل دارا بودن مواد آنتراکینونی در انتهای ساقه اثرات ضد یبوستی دارد. ریواس دارای برخی عناصر نظیر پتاسیم - کلسیم است و از نظر ویتامین‌ها نیز تا حدودی غنی است.
وی افزود: دم برگ ریواس که قسمت قابل استفاده آن است، دارای مقداری اسیدهای آلی مانند اسید مالیک است که برای رفع عطش و ایجاد سهولت در هضم غذا مفید است. همچنین دم برگ خوراکی ریواس، پایین‌آورنده میزان کلسترول و فشار خون است. ترشی اگزالیکی ریواس دارای اثر صاف کنندگی خون است. همچنین در طب سنتی از ریواس برای دفع بعضی از باکتری‌های مضر استفاده می‌شود.
دکتر آموزگار با اشاره به این‌که این گیاه در درمان زخم معده، خونریزی معده، هموروئید، التیام شقاق، التیام زخم‌های پوستی مؤثر است، افزود: ریواس باعث کاهش چربی خون، بهبود عملکرد کلیه و کبد چرب غیرالکلی می‌شود و در چاقی و پرفشاری خون بارداری مؤثر است.
وی با بیان این‌که ریواس دارای اثرات ضد ویروسی است و به‌صورت موضعی مثل پماد آسیکلوویر عمل می‌کند، افزود: از عصاره این گیاه به دلیل اثرات ضدویروسی در کنترل ویروس هپاتیت B استفاده می‌شود. مصرف بیش از حد ریواس باعث کمبود کلسیم و تجمع اسید اگزالیک در بدن می‌شود، بنابراین مصرف زیاد ریواس می‌بایست توام با مواد خوراکی دارای کلسیم کافی باشد، درغیر این صورت ممکن است ریسک تولید سنگ کلیه را افزایش دهد.
دکتر آموزگار در خصوص خواص ریشه ریواس گفت: ریشه ریواس دارای مقدار مناسبی اسید اکسالیک است که به دادن رنگ قهوه‌ای روشن به مو معروف است. وجود اسید اکسالیک باعث می‌شود رنگ، مدت بیشتری بر مو بماند و با مواد شیمیایی قوی به پوست سر آسیب نمی‌رساند. ریواس با داروهای دیگوکسین، وارفارین، کورتیکواستروئیدها، دیورتیک‌ها و سایر ملین‌های محرک تداخل دارند.
