نتایج مطالعه جدیدی با شرکت ۱۶۶ هزار فرد بزرگسال انگلیسی نشان می‌دهد، گیاه‌خواران دارای نشانگرهای سالم‌تری نسبت به گوشت‌خواران هستند و این مورد درباره بزرگسالان در هر سن و وزنی صدق می‌کند.
به گزارش یورکالرت، نشانگرهای زیستی می‌توانند اثرات بد و خوبی در سلامتی داشته باشند، باعث پیشرفت یا پیشگیری از سرطان، بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط با سن و سایر بیماری‌های مزمن شوند و به طور گسترده‌ای برای ارزیابی تاثیر رژیم‌های غذایی بر سلامتی مورداستفاده قرار گرفته‌اند بااین‌حال مزایای متابولیک مرتبط با گیاه‌خواری مشخص نیست.
برای درک این‌که آیا انتخاب رژیم غذایی می‌تواند تفاوتی در سطح نشانگرهای بیماری در خون و ادرار ایجاد کند، محققان دانشگاه گلاسگو انگلستان، یک مطالعه مقطعی انجام دادند و داده‌های ۱۷۷ هزار و ۷۲۳ شرکت‌کننده سالم (از ۳۷ تا ۷۳ سال) را در مطالعه بانک اطلاعات پزشکی انگلستان تجزیه‌وتحلیل کردند. این شرکت‌کننده‌ها هیچ تغییر عمده‌ای در رژیم غذایی طی پنج سال گذشته گزارش نکردند.
شرکت‌کنندگان بر اساس گزارش فردی از رژیم غذایی خود، به‌عنوان گیاه‌خوار ( ۴۱۱۱ شرکت‌کننده که گوشت قرمز، مرغ یا ماهی نمی‌خورند) یا گوشت‌خوار (۱۶۶ هزار و ۵۱۶ شرکت‌کننده) گروه‌بندی شدند. محققان ارتباط ۱۹ نشانگر زیستی خون و ادرار مربوط به دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان، کبد، سلامت استخوان و مفاصل و عملکرد کلیه را بررسی کردند.
حتی پس از محاسبه عوامل تاثیرگذار بالقوه از جمله سن، جنسیت، تحصیلات، قومیت، چاقی، سیگارکشیدن و مصرف الکل مشخص شد که گیاه‌خواران در مقایسه با گوشت‌خواران به طور قابل‌توجهی سطوح پایین‌تر از ۱۳ نشانگر زیستی ازجمله کلسترول کل، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) که کلسترول بد نامیده می‌شود، آپولیپوپروتئین A (مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی)، آپولیپوپروتئین B (مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی)، گاما - گلوتامیل ترانسفراز (GGT) و آلانین آمینوترانسفراز (AST) نشانگرهای عملکرد کبد که التهاب یا آسیب سلول‌ها را نشان می‌دهند، فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-۱ هورمونی که رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی را تقویت می‌کند)، اورات، پروتئین کل و کراتینین (نشانگر بدتر شدن عملکرد کلیه) دارند.
بااین‌حال، افراد گیاه‌خوار همچنین دارای سطوح پایین‌تر نشانگرهای زیستی مفید از جمله کلسترول خوب لیپوپروتئین (HDL) با چگالی بالا و ویتامین D و کلسیم (مرتبط با سلامت استخوان و مفاصل) هستند. علاوه بر این، آنان به طور قابل‌توجهی سطح بالاتری از چربی‌ها (تری گلیسیرید) در خون و سیستاتین C داشتند (که نشان‌دهنده یک وضعیت ضعیف‌تر در کلیه است).
هیچ ارتباطی برای سطح قند خون (HbA۱c)، فشارخون سیستولیک، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST، نشانگر آسیب به سلول‌های کبدی) یا پروتئین واکنش‌پذیر C (CRP، نشانگر التهابی) یافت نشد.
دکتر کارلوس سلیس-مورالز از دانشگاه گلاسگو، انگلستان و سرپرست تحقیق می‌گوید: «یافته‌های ما غذای واقعی برای تفکر ارائه می‌دهد. از آنجا که گوشت قرمز و فرآوری شده با بیماری‌های قلبی و برخی سرطان‌ها مرتبط است، افرادی که رژیم گیاه‌خواری را دنبال می‌کنند، تمایل دارند بیشتر از سبزیجات، میوه‌ها و آجیل‌های حاوی مواد مغذی، فیبر و سایر ترکیبات بالقوه مفید استفاده کنند. این تفاوت‌های تغذیه‌ای ممکن است به شما توضیح دهد که چرا به نظر می‌رسد گیاه‌خواران دارای سطوح کمتری از نشانگرهای زیستی بیماری هستند که می‌تواند منجر به آسیب سلولی و بیماری‌های مزمن شود.»
محققان خاطرنشان کردند، اگرچه مطالعه آنان گسترده بود اما این تحقیق از نوع مشاهده‌ای بود، بنابراین نمی‌توان در مورد علت و معلول بودن آن نتیجه گرفت. آنان همچنین به چندین محدودیت اشاره می‌کنند از جمله این‌که فقط یکبار نمونه‌های نشانگر زیستی را برای هر شرکت‌کننده آزمایش کرده‌اند و این احتمال وجود دارد که نشانگرهای زیستی با توجه به عوامل غیرمرتبط با رژیم غذایی مانند بیماری‌های موجود و عوامل سبک زندگی نامحدود نوسان داشته باشند. آنان همچنین اظهار کردند: گزارش میزان مصرف رژیم غذایی بر اساس پرسشنامه‌های فراوانی غذا بود که همیشه قابل اعتماد نیست.
نتایج این تحقیق در کنگره اروپا در مورد چاقی (ECO) که در هفته جاری به‌صورت آنلاین برگزار شده، ارائه شده است.
