کارشناس مدیریت شهری با اشاره به شعار مدیران شهرداری مبنی بر «تهران، شهری برای همه» گفت: مدیریت فعلی مشخص کند دقیقاً کدام ویژگی، تهران را به شهری برای همه تبدیل کرده است؟
به گزارش «تابناک»، سید هومان حسینی، کارشناس مدیریت شهری درباره شعار مدیریت شهری مبنی بر «تهران، شهری برای همه» اظهارداشت: آنچه از شعار‌های تبلیغاتی به ذهن متبادر می‌شود جنبه‌های ایجابی است که انجام یک خدمت، که تا امروز وجود نداشته و یا از بین بردن ناهنجاری‌های موجود را از طرف گروه شعار دهنده نوید می‌دهد؛ بنابراین انتظار است که تاحد امکان سعی شود از طریق اقدامات مثبت و ایجابی و یا در صورت لزوم با اقدامات سلبی شعار‌های مزبور تحقق یابد.
وی افزود: «تهران شهری برای همه» شعاری است که مدیریت فعلی شهرداری تهران در شروع کار به افکار عمومی و شهروندان تهران ارائه کرده است. هرچند که از این شعار کلی می‌توان برداشت‌های مختلفی داشت و به ویژه اینکه جزئیات تحقق این شعار نیز بیان نشده است باید به دنبال جواب این سوال مهم بود که دقیقاً چه ویژگی در شعار مدیریت شهری مستقر وجود دارد که قصد داشته تهران را به شهری برای همه تبدیل کند؟
این کارشناس مدیریت شهری گفت: آیا منظور از «برای همه» در این شعار این بوده که در گذشته تبعیضی در بهره‌مندی گروه‌های مختلف شهروندان از امتیازات شهری وجود داشته است؟ آیا تبعیضی میان اقوام، زنان، کودکان، اقشار ضعیف و کم‌درآمد، توان جویان و سایر شهروندان وجود داشته است که مدیریت فعلی را وادار به ارائه چنین شعاری کرده است و یا اینکه قوانین و رویه‌های ناعادلانه و فرایند‌های معیوبی وجود داشته که منابع شهر را که سرمایه نسل‌های آینده است را به ورطه نابودی و اتلاف منتهی کرده است؟ به هر حال درک بهتر مقصود از این شعار را شاید بتوان در پارادایم کلی‌تری که شورای شهری‌ها و برنامه‌ریزان آن‌ها ارائه کرده‌اند جست‌وجو کرد.
وی بیان داشت: شعار‌های اصلی مدیریت شهری پنجم تاکید بر مبارزه با فساد، شفافیت و شهر نفروشی بود که با ملحوظ داشتن این شعار‌ها می‌توان شعار «تهران برای همه» را نیز در پرتو این سه شعار اصلی ارزیابی کردد. حال پس از گذشت تقریبا چهار سال و نزدیک شدن به پایان مدیریت فعلی آیا واقعاً معضلات فساد، عدم شفافیت و شهر فروشی از بین رفته و یا حداقل سازماندهی شده است که درسایه آن، شهرداری به سازمانی پویا، شفاف و پایدار تبدیل شده که قادر باشد تهران را برای همگان مصون بدارد. آیا واقعاً زیرساخت‌های شهری در این دوره رشدی متناسب داشته‌اند و یا به نیاز‌های مختلف طبقات و گروه‌های اجتماعی توجه ویژه شده است و یا به سرانه‌های ورزشی و فرهنگی شهر چیزی اضافه شده است؟ آیا در این چهار سال تجهیز ناوگان حمل و نقل عمومی به نحو مطلوب صورت پذیرفته است. آیا معضل ترافیک بهبود یافته است؟ آیا مطالبات بیش از چهل هزار میلیاردی شهرداری از دولت و سایر اشخاص وصول شده و در حوزه‌های زیرساختی هزینه شده است؟ ده‌ها سوال ریز و درشت دیگر در ذهن مخاطبان شعار وجود دارد که اگر منصفانه و بدون غرض به دنبال پاسخشان باشیم، علیرغم اقداماتی محدود، نتیجه مثبتی را درنخواهیم یافت.
حسینی گفت: اگر که شهرداری نه در زمینه تحقق شعار‌های اصلی مدیریت شهری و نه در زمینه تحقق شعار ویژه خودش توفیق خاصی داشته باشد و در توسعه زیرساخت‌های شهری هم ناموفق بوده باشد، پس کدام ویژگی مدیریت شهرداری آنرا به شهری برای همه تبدیل کرده است. در مقابل حتی اگر شهرداری چاره‌ای جزء اتخاذ تصمیمات محدودکننده‌ای مثل افزایش عوارض، محدود کردن طرح ترافیک، کاهش سطح دسترسی به خدمات حمل و نقل عمومی و ... نداشته است، ولی چون این محدودیت‌ها درکنار عدم مشاهده اقدام ایجابی مثبت و موثری صورت می‌پذیرد شهروندان و تا حد قابل توجه‌تری پرسنل شهرداری را ناراضی از وضعیت موجود کرده است.
وی بیان داشت: حال واقعاً شایسته است مدیریت فعلی مشخص کند دقیقاً کدام ویژگی مدیریت شهری، تهران را به شهری برای همه تبدیل کرده است و یا آنطور که واقعیت نشان می‌دهد منظور این بوده که شهروندان تهران همه به یک میزان از شرایط محدود کننده و نامطلوب مدیریت شهری متاثر شوند.
