به گزارش تابناک، خبرآنلاین, ورزش ایران، قریب به یک دهه است که مشکلات ریز و درشت مختلفی دست به گریبان است. پس از درخشش ورزشکاران کشورمان در المپیک لندن، کم کم ورزش‌های سرآمد و شاخص همچون کشتی، تکواندو و وزنه برداری در سراشیبی سقوط قرار گرفتند و با یک شیب ملایم، به سمت دره حرکت کردند. دره ای عمیق که حالا به نظر می‌رسد ورزش ایران دقیقا در ته آن ایستاده و برای بیرون آمدن از آن، به همتی عظیم و مدیریتی با درایت نیاز دارد. امری که هم به وقوع پیوستن‌اش سخت است و هم طاقت‌فرسا.
چندی پیش علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی در اظهار نظری گفت که روزگاری جمعیت کشتی گیران کشور رقمی قریب به یک میلیون نفر بود و حالا این عدد میل کرده به سمت جمعیتی صد هزار نفری. این سخن علیرضا دبیر نه تنها درباره کشتی، که مصداق کاملی از ورزش ایران است و آیینه‌ای تمام‌نما برای نمایش وضعیت فعلی این حوزه. بی‌شک ورزش ایران سال‌هاست با چالش عمیق کمبود نیروی انسانی و کاهش این سرمایه‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. معضلی که خروجی آن باعث شده تا در رشته‌های مختلف، همواره شاید تعداد ورزشکاران و به دنبال آن کاهش استعدادها و نفرات مستعدی باشیم که می‌توانند در کشور و خارج از کشور بدرخشند و برای ایران افتخار کسب کنند.
مشکل وجود چاپلوسان بی لیاقت در راس فدراسیون هاشون هست 