به گزارش تابناک ورزشی، نزدیک به المپیک که می‌شود، تمام مسئولان ورزش یادشان می‌افتد که باید روند تمرینات ورزشکاران زیر نظرشان را کنترل کنند که مبادا چیزی کم و کسر باشد؛ غافل از اینکه شب کنکور هرچه بخوانی فایده ندارد.
به هرشکل به رسم سنت دیرینه، مسئولان در روزهای اخیر در اردوی ورزشکاران اعزامی به المپیک پاریس حاضر می‌شوند تا ضمن نظارت بر روند تمریناتشان با دادن قول پاداش روحیه مضاعفی به آنها تزریق کنند.
کیومرث هاشمی، رئیس اسبق کمیته ملی المپیک که در حال حاضر وزیر ورزش دولت سیزدهم است، در آخرین روزهای کاری خود پیش از استقرار دولت جدید، برحسب وظیفه سمتش به اردوها می‌رود و روز دوشنبه مهمان تنها رکابزن المپیکی ایران بود. علی لبیب که سهمیه اهدایی فدراسیون جهانی دوچرخه‌سواری را به خود اختصاص داده است.
در این بازدید هاشمی صحبت‌های عجیبی برزبان آورد. او از این ورزشکار که قرار است راهی المپیک شود، پرسید: ان‌شاءالله تا پایان خط می‌روید؟ به هر حال باید رکوردی را ثبت کنید.
به این سؤال هاشمی در جایگاه وزیر ورزش انتقادات زیادی وارد است. سؤالی که در واکنش به سؤال عجیب هاشمی باید از او پرسید این است که آیا چشم‌اندازی از عملکرد این رکابزن در جلسات متعدد مربوط به المپیک ترسیم نشده است؟ اگر فدراسیون تصمیم گرفت لبیب تنها سهمیه را به خود اختصاص دهد، حتماً دلیل فنی به کمیته ملی المپیک و وزارت ارائه کرده و پیش‌بینی از نتیجه این رکابزن داشته، پس چطور وزیر ورزش نمی‌داند باید چه توقعی از ورزشکارش داشته باشد؟ یا حداقل پیش از حضور در اردو وضعیت او را از مسئولان مرتبط جویا نشده است.
نکته دیگر این است که در هفته‌های اخیر و در جلساتی که میان مسئولان فدراسیون مربوطه با وزیر ورزش یا نمایندگانش برگزار شده، فرصتی برای پرسیدن این سؤال نبود و هاشمی باید آن را مقابل دوربین‌ها و رسانه‌ها می‌پرسید؟!
انتقاد دیگر به تمسخر نهفته در سؤال وزیر است؛ ما فرض را بر این می‌گذاریم که وزیر ورزش کشور نیت منفی برای پرسیدن این سؤال از لبیب که او تا خط پایان می‌رود یا نه نداشته، اما خروجی آن به نوعی تخریب روحیه ورزشکار ایران بود.
کیومرث هاشمی در بازدید از این اردو، سوار بر دوچرخه لبیب نیز شد. باید یادآوری کرد که برای روحیه دادن به یک ورزشکار راه‌های بهتری جز سوار شدن بر دوچرخه یک رکابزن و پرسیدن سؤال‌های عجیب هم وجود دارد. اگر هر مدیری در دوره مدیریت خود شرایط و امکانات لازم را برای تمرین مهیا کند، دیگر ورزشکاران نیازی به بازدید آنها از تمرینات ندارند و بدون دغدغه کارشان را انجام می‌دهند و اتفاقاً به خط پایان هم می‌رسند.
وقتی نشستن بر صندلی مناصب مهم و بالای دولتی ، بر اساس شایستگی و لیاقت و عشق و علاقه نباشد 
سلام