امام محمد تقی(ع) را به خاطر دست بخشنده‌‌ای که داشت جواد می‌خواندند . آن امام بزرگوار به عنوان پاسدار حریم وحى از تفسیرهاى نابه‌جا و غیرعقلانى آیات قرآن جلوگیرى و علما و اندیشمندان را برای فهم صحیح آیات راهنمایى مىکرد.
قرن دوم و سوم هجری زمانی حساس در تاریخ شیعه است . شیعیان پس از روزگاری دشوار در مسیر پرتلاطم جریانهای فکری و عقیدتی قرار داشتند و در برابر هجوم ظالمانه دشمنان پایداری میکردند.
حضرت امام جواد پس از شهادت پدر بزرگوارش، حضرت امام رضا در خردسالی، سن هفت سالگی زمام قافله امت را به دست گرفت و به امامت رسید.
امام جواد (ع) نخستین امام شیعه است که در خردسالی به امامت رسید. این مسئله بر اثر طعن مخالفان و توطئه ظالمان مایه حیرت و سرگردانی برخی از شیعیان بود. آنان که از دسترسی به ساحت حضرت امام محروم بودند، با گونهای تنش و اضطراب فکری مواجه شدند، اما بر اثر خودگرایی شیعه و ایمان ژرف به مفهوم سترگ امامت به تدریج از تردیدها کاسته شد .
زمینه سازی برای امامت حضرت جواد از زمان امام صادق آغاز شده بود، ابوبصیر از اصحاب امام صادق میگوید: بر آن حضرت وارد شدم در حالی که پسر پنج سالهای دست مرا گرفته بود، سپس امام فرمود: چگونه خواهید بود زمانی که انند این پسر حجت خدا بر شما گردد.
امام رضا نیز گاه نظر شیعیان را به این مسئله مهم جلب می کرده است، از ابونصر بزنطی نقل شده که من و صفوان بن یمینی بر امام رضا ع وارد شدیم در حالی که ابوجعفر ( امام جواد ) که سه سال سن داشت ایستاده بود، ما عرض کردیم فدایت گردیم، اگر پناه بر خدا اتفاقی بیفتد، بعد از شما چه کسی امام است؟ حضرت فرمود: "همین پسرم" و با دست به ابوجعفر اشاره کرد .
اینکه کودکی خردسال رهبری امت را عهدهدار شود، نخستین بار در مورد امام جواد تحقق یافت، سن کم آن حضرت حتی عدهای از شیعیان را درباره مسئله امامت دچار تردید کرد، به گونهای که گاه سؤال میکردند تا زمانی که ایشان به سن امامت برسند، چه کسی امام شیعه خواهد بود؟ و خواص شیعه پاسخ میدادند، اگر بنا به فرموده ائمه اطهار حضرت جواد، امام و پیشواست سن کم او مسئلهای نیست و او با وجود سن کم شایستگی اداره امور مسلمین را دارد .
به هر حال مراجعات مکرر به ایشان و پاسخ بدون تأمل آن حضرت به سؤالات، عظمت و مقام علمی ایشان را بر همگان ثابت کرد.
بی تردید مسئله اعجازآمیز خردسالی امام مبتنی بر بنیادهای پوشیده و غیبی جهان است، آن کس که بتواند در چنین سن و سالی، رهبری قومی را که در سرزمینهای دور و نزدیک گسترده بودند، عهدهدار شود و در برابر تهاجم انبوه دشمنان از جان نلغزد و پایدار بماند، الهام غیبی را بر وجود خویش دارد .
منبع:خبرگزاري مهر
امامان ما بيشتر از آنکه درزمان خودشان غريب باشند درزمان ما غريبند اي کاش آنگونه که بودند به نسل جوان معرفي مي شند نه آنگونه که باسياستهاي ما همخواني دارد.