کامران نجف زاده سفير وي‍‍ژه کودکان گفت:سال گذشته بهزيستي نسبت به جمع‌آوري 5 هزار کودک خياباني اقدام کرد اما جمع آوري صرف که کفايت نمي کند و ما براي آينده آنها بايد کاري کنيم و منظورم از "ما "همه آنهايي است که بايد دست به دست هم بدهيم،بايد تشکل هاي غير دولتي و خيران فعالتر شوند،بحث کودکان کار موضوع همکاري مشترک شهرداري، وزارت تعاون، بهزيستي، نيروي انتظامي، وزارت بهداشت و قوه قضائيه باشدو البته فراموش نمي کنيم دولت متولي امور کودکان است ولي در همه دنيا بخشي از اين بار سنگين را سازمان هاي مردم نهاد برعهده مي گيرند.
به گزارش تابناک، نجف زاده در حاشیه بازدید از یک مرکز شیرخوارگاهی افزود: کودکانی که پشت چراغ های قرمز می‌بینید که بادکنک می فروشند یا عروسک عنکبوتی یا میان زباله‌ها می‌گردند و پشت چراغ قرمز ها اسفند دود می‌کنند، هفتاد درصدشان ملیت غیر ایرانی دارند. این کودکان چون اکثرا بدسرپرستند و از طرفی تابعیت بیگانه دارند، نمی‌توانند تحت پوشش بهزیستی قرار بگیرند و روش‌هایی چون بازگرداندنشان به افغانستان یا پاکستان و سایر کشورها هم با توجه به اینکه نهالی شکننده‌اند و گرچه ایرانی نیستند اما کودکند، اخلاقی نیست.
وی با يادآوري اين نکته که هر چقدر سرمايه اجتماعي بيشتر شود، کودکان خياباني کمتر مي‌شوند گفت: البته بايد از زاويه اقتصادي هم به اين درد مشترک نگريست.طبق آمارهاي ما نود درصد اين کودکان خانواده دارند و براي معيشت خانواده کار مي کنند و از آنها در بسياري مواقع به عنوان ابزاري براي شيادي استفاده مي شود.
نجف زاده گفت کار کودکان در ايران پيشينه اي طولاني دارد.در غرب هم اين مشکل هنوز هست ولي تلاش براي مديريتش بسيار دقيق است.از همان سده ي نوزدهم که پل لافارگ آسيب هاي انقلاب صنعتي را مشاهده کردو به فکر ساختن ماشين هايي کوچکتر افتاد که پيش از اين تنها براي کار بزرگسالان ساخته شده بود، اما به جاي اين اقدام، صاحبان صنايع بافندگي ،کار کودکان را چنين توجيه مي کردند که فقط کودکان مي توانند با جثه هاي کوچک شان به زير ماشين آلات بخزند و نخ و رشته‌هاي گسيخته را گره بزنند. چنان که انگار تصورِ ساختن ماشين آلاتِ خاص بزرگسالان امکان نداشته است.
نجف زاده گفت :در نهايت اين نسل هاي پياپي کودکان بودند که به اجبار در برابر ابعاد ماشين آلات کمر خم کردند و نه اين که ماشين آلات ويژگي انساني را رعايت کرده باشد. در دهليزهاي معادن، کودکان واگن‌هاي بزرگ را پر از زغال سنگ کردند و از راهروهاي تنگ گذشتند...ما در ايران بايد طرحي نو در اندازيم.کودکان بدسرپرست چالش های جدی تری از کودکان بی سرپرست دارند. باخبر شده ام در سینما برخی از هنرمندان دلسوز در این زمینه کاری را شروع کرده اند که بی شک برای پر کردن "شکاف "ها موثر خواهد بود.
