پارازیت نه؛ با سرطان به جنگ تهاجم فرهنگی نروید!

تاکنون انتخاب میان بد و بدتر به گوشتان خورده؟ بررسی‌های انجام گرفته درباره اثرات منفی پارازیت، چنین انتخابی پیش روی مسئولان گذاشته، ولی مشکل اینجاست که گویا تفسیرهای متفاوت، شناسایی «بدتر» را دشوار کرده است!

به گزارش «تابناک»، به فاصله چند ماه از شکل گیری کمیته مشترک بررسی اثر پارازیت‌ها بر سلامت شهروندان، در روزهای گذشته، سازمان حفاظت از محیط زیست، نخستین نتایج این کمیته را اعلام کرد و با توجه به آن، خواستار توقف روند تولید و ارسال پارازیت در کشور شد.

سعید متصدی، معاون محیط زیست انسانی این سازمان با تأکید بر سرطان زا بودن پارازیت‌ها، از مسئولان خواست تصمیم دیگری برای تهاجم فرهنگی بگیرند و افزود: کمیته مشترک تاکنون جلسات خود را در سطح وزیر تشکیل داده و مصوباتی نیز داشته است که بنا بر این مصوبات قرار شد، مبحث مربوط به پارازیت‌ها و تأثیر آن بر انسان با جدیت پیگیری شود، زیرا احتمال بروز این بیماری به علت تأثیر پارازیت‌ها در انسان وجود دارد.

وی در ادامه، پیرو زیانبار تشخیص دادن پارازیت‌ها، گفت: پیشنهاد سازمان محیط زیست بر حذف کامل پارازیت هاست و اگر قرار است برای مقابله با بحث تهاجم فرهنگی و حفاظت از شأن و کیان کشور کاری شود، بهتر است راه‌های دیگری برای آن پیشنهاد شود.

هنوز ساعاتی از ارائه این نتایج اولیه و درخواست سازمان محیط زیست برای توقف ارسال پارازیت‌ها نگذشته، در جایی دیگر، یکی دیگر از اشکالات ارسال پارازیت‌ها از زبان مسئولی دیگر بیان شد که چند ماه پیشتر، خطرآفرین بودن آن اثبات شده و سهم آن در جان باختن چند تن از هموطنانمان قابل چشم پوشی به نظر نمی‌رسد.

روز گذشته، احمد مسجد جامعی، عضو شورای شهر تهران در بازدید از سازمان هوا‌شناسی کل کشور، از زبان داود پرهیزکار، رئیس این سازمان سخنانی شنید که به نوعی، تأییدی دیگر در ضررآفرینی پارازیت‌های ارسالی بود و البته رد پر رنگی از آن در حوادث توفان تهران می‌توان یافت.

پرهیزکار با تأکید بر اینکه سازمان هوا‌شناسی کشور از استانداردهای سازمان هوا‌شناسی جهان (WMO) پیروی می‌کند، یک سوم تصاویر رادار تهران را ناخوانا خواند و در این باره گفت: متأسفانه یک سوم تصویر رادار تهران واقع در منطقه پرند ناخواناست که احتمالا به دلیل وجود پارازیت، این گونه شده است؛ باید سازمان تنظیم مقررات رادیویی درباره چرایی این تصویر ناخوانا توضیح دهد.

این سخنان از این روی بااهمیت است که می‌بینیم خشکسالی رقم خورده در کنار اشکالات دیگر، موجب شده خاک‌های مناطق جنوبی پایتخت به قدری نرم شود که بادهای شکل گرفته پیرامون شهر، با گرد و خاک همراه شده و ‌گاه این امر آنقدر شدت بگیرد که توفانی بی‌سابقه شکل دهد.

کافی است، گرد و غبار روز گذشته در پایتخت را مرور کنیم تا دریابیم چگونه نگرانی‌های شکل گرفته پس از توفان چند ماه پیش تهران، موجب شده با اندکی سرعت گرفتن باد پیرامون پایتخت، توده‌ای غلیظ از گرد و غبار سطح شهر را تاریک کرده و آماده باش عمومی برای مقابله با اثرات شوم احتمالی اعلام شود.

بدین ترتیب درخواهیم یافت تا کنون دو اثر نامطلوب از پارازیت به ثبت رسیده که هر دو سلامت شهروندان را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند و افزون بر آن، هزینه‌های سنگین دیگری به پایتخت کشور وارد می‌کنند؛ اما هیچ کدام از این دو برداشت علمی هم تا کنون نتوانسته مسئولان را مجاب به توقف روند ارسال پارازیت کند.

اینجاست که به نظر می‌رسد، هنوز مسئولان تصمیم گیرنده درباره ارسال پارازیت بر این باورند در قیاس بد و بد‌تر شکل گرفته، اثرات جانبی ارسال پارازیت بد است و امواج ماهواره‌ای که پارازیت‌ها برای مختل کردنشان به کار گرفته می‌شوند، بد‌تر هستند، در حالی که مسئولان محیط زیست عکس این نظر را دارند و دیدگاه مسئولان سازمان هوا‌شناسی نیز تقریبا به نظر ایشان نزدیک است.

با این تفاسیر، به نظر تنها موضوعی که می‌تواند تکلیف ماجرا را یکسره کند، اعلام نتایج کامل کمیته مشترک شکل گرفته برای بررسی اثر پارازیت‌ها بر سلامت شهروندان است که اگر به تأیید سرطان زا بودن این امواج منجر شود، به نظر کفه ترازو را به نفع قطع ارسال پارازیت بیش از پیش سنگین خواهد کرد؛ البته به شرطی که نظریات این کمیته مشترک تزئینی به حساب نیامده، تخصصی محسوب شده و همه به الزامات پذیرفتن آن تن دهند، نه اینکه همچنان برخی تصمیم سازان این عرصه اصرار به ادامه ارسال پارازیت داشته باشند و سرطان زا بودن این پارازیت‌ها و اختلال شدید حاصل آمده از آن در روند پیش بینی هوا‌شناسی را قابل چشم پوشی بدانند!