آدم‌های بدبین شاید ادعا کنند تمامی انسان‌ها روی حفظ منافع خود متمرکز هستند اما بررسی جدید نشان داده، بزرگسالان تمایل دارند به خاطر جلوگیری از آسیب رساندن دیگران، منافع مالی خود را فدا کنند.
به گزارش ایسنا، در بررسی صورت‌گرفته توسط دانشمندان کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه آکسفورد که از شوک‌های الکتریکی زبان استفاده شد، ثابت شد افراد تمایل داشتند دو برابر پول بیشتری بپردازند و غریبه‌ای را از یک شوک الکتریکی ناراحت‌کننده نجات دهند تا این که خود را نجات دهند.
این پژوهش، نخستین نمونه‌ای بود که به طور تجربی بررسی می‌کرد چنین افرادی حاضرند در مقابل گرفتن پول چه میزان درد را به خود و دیگران تحمیل کنند. یافته‌های جدید با بررسی‌های اقتصادی پیشین که ادعا می‌کردند افراد به منافع خود بیش از دیگران اهمیت می‌دهند، تضاد دارد.
درک بهتر این موضوع که مردم چگونه درد دیگران را در مقایسه با درد خود ارزیابی می‌کنند، می‌تواند به ارائه درمان‌های کارآمدتر برای درمان‌های بالینی اختلالاتی مانند روان‌پریشی منجر شود. همچنین این یافته‌ها می‌توانند بر اتخاذ تصمیمات سیاست‌های اقتصادی اثر بگذارند.
در این بررسی به 160 شرکت‌کننده که همگی با یکدیگر غریبه بودند، به طور تصادفی نقش‌های تصمیم‌گیرنده و دریافت‌کننده شوک محول شد. به همه این افراد شوک‌های الکتریکی ملایمی اعمال شد تا با آستانه دردشان مطابقت داشته باشد به طوری که شدت آن غیرقابل‌تحمل نباشد. بنابراین تصمیم‌گیرنده‌ها شدت هر شوکی را که برای آسیب‌رساندن به دیگران باید انتخاب می‌کردند، می‌شناختند.
تصمیم‌گیرندگان با یک رایانه در یک اتاق تنها مانده بودند و هر یک از آن در 150 آزمایش شرکت داشت. در هر آزمایش، آن‌ها باید بین مقادیر مختلف پول برای تعداد مختلف شوک‌ها (حداکثر 20 شوک و 20 پوند برای هر آزمایش) انتخاب می‌کردند. نیمی از تصمیمات، مرتبط با شوک‌هایی برای خود تصمیم‌گیرندگان و نیمی دیگر از شوک‌ها برای دریافت‌کنندگان بودند اما در تمامی موارد تصمیم‌گیرندگان پول دریافت می‌کردند. تصمیمات اتخاذشده توسط تصمیم‌گیرندگان بصورت مخفی می‌ماندند.
نتایج نشان داد افراد در هر شوک و برای جلوگیری از واردکردن ناراحتی به خود 20 پنی و 40 پنی را برای ممانعت از واردکردن شوک به دیگران فدا می‌کردند.
دانشمندان نشان دادند هنگامی که نوبت به درد می‌رسد، افراد ترجیح می‌دهند از درد خود رنج ببرند تا از درد دیگران. آن‌ها همچنین تصمیمات داوطلبان را سنجیدند و دریافتند هنگام تصمیم‌گرفتن درباره آسیب‌رساندن به دیگران، تصمیم‌گیرندگان زمان بیشتری درنگ می‌کردند.
گرچه سوژه‌های حاضر در این بررسی از لحاظ نجات‌دادن دیگران از درد، بسیار هم‌نوع دوست بودند اما فقط حاضر بودند به طور میانگین 20 درصد درآمد حاصل از این پژوهش را به خیریه دهند. این رفتار نشان می‌دهد نوع‌دوستی به بافت و ماهیت آن بستگی دارد.
جزئیات این بررسی در نشریه PNAS منتشر شد.
