با گذشت چند روز از بسته شدن پرونده موسوم به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مقامات رژیم اسرائیل و در رأس آنها، بنیامین نتانیاهو اظهار نظر قابل توجهی در این باره نداشته‌اند. مزال معلم ستون‌نویس ال‌مانیتور که پیش از این تحلیلگر مسایل سیاسی در روزنامه‌های اسرائیلی معاریو و هاآرتص بوده است، در تحلیلی از پایان سوءاستفاده نتانیاهو از ماجرای تهدید بمب هسته‌ای ایران نوشته است.
به گزارش «تابناک» به نقل از ال‌مانیتور، در چهاردهم جولای 2015، تنها ساعاتی بعد از حصول توافق هسته‌ای میان ایران و 5+1، موسوم به برجام، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد و اظهار داشت: «دنیای امروز دنیای بسیار خطرناک‌تری نسبت به دنیای دیروز است».
نتانیاهو ادامه داد: «قدرت‌های بزرگ بر سر آینده دسته‌جمعی ما توافق کرده‌اند»، زیرا اکنون ایران توانایی آن را دارد که یک زرادخانه عظیم هسته‌ای ایجاد کند.
نتانیاهو سخنان خود را با یک تهدید و یک وعده به پایان برد: «اسرائیل به این توافق با ایران پایبند نیست، زیرا ایران به تلاش برای نابودی ما ادامه خواهد داد. ما همواره از خودمان دفاع خواهیم کرد».
شش ماه بعد از آن تاریخ، در 15 دسامبر آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای با صدور قطعنامه شورای حکام به تحقیقات خود درباره موضوع موسوم به پی‌ام‌دی پایان داد. با در نظر داشتن کنفرانس مطبوعاتی شش ماه پیش، این سوال به میان خواهد آمد که چرا واکنش رسمی دولت اسرائیل به قطعنامه شورای حکام به نفع ایران، این قدر خفیف‌تر بود؟ به هر حال تصمیم روز سه‌شنبه شورای حکام، عملا پرونده‌ای را بست که بر اساس آن، در دوازده سال گذشته ایران به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم شده بود. ایالات متحده نیز به آژانس به دلیل این تصمیمش تبریک گفت.
اگر اظهارات قبلی نتانیاهو جدی گرفته شود و به یاد داشته باشیم، وی یک دهه برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران هر کاری کرد، آنگاه تصمیم اخیر آژانس درباره ایران، چیزی جز بدترین کابوس برای اسرائیل نیست. نتانیاهو از زمانی که در دهه گذشته میلادی رهبری اپوزیسیون دولت وقت اسرائیل را در دست داشت و نیز طی سه دوره نخست وزیری خود، متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران را به عنوان هدف اصلی خود مطرح کرده بود و این مسأله را در دستور کار سیاسی و دیپلماتیک بین‌المللی قرار داد. وقتی تحریم‌ها علیه ایران در جریان بود وی با غرور افتخار از آنها دم می‌زد و بارها به صراحت و یا در پرده از تهدید به حمله به ایران برای جلوگیری از یک هولوکاست هسته‌ای سخن می‌گفت.
در سال های گذشته، کمتر سخنرانی ـ خواه در داخل و خواه در خارج از اسرائیل ـ بود که در آن نتانیاهو به بمب هسته‌ای ایران اشاره نکند. سخنان وی دائما تیتر روزنامه‌ها انتخاب می‌شد. در چنین شرایطی، هیچ کس به اسرائیلی‌ها توضیح نمی‌دهد که دولت قرار است در برابر تحولات اخیر چه واکنشی از خود نشان دهد. نه از نخست وزیر خبری است و نه از وزیر دفاع؛ ظاهرا هیچ یک از آنها امادگی این را ندارند که چشم در چشم افکار عمومی، اهمیت تصمیم شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را توضیح دهند. قطعا کسی هم حاضر نیست از قرار داشتن گزینه نظامی روی میز سخن بگوید، موضوعی که تا همین چند ماه پیش، کاملا عادی بود.
واضح است که کسی انتظار ندارد نتانیاهو اسرار دولتی درباره آمادگی نظامی علیه ایران را افشا کند، ولی به هر حال، اسرائیلی‌ها انتظار دارند، کسی که در یک دهه گذشته آنها را از احتمال نابودی قریب‌الوقوع توسط بمب هسته‌ای ایران می‌ترساند و شش ماه پیش، توافق 5+1 با ایران را گامی بلند به سوی سناریوهای خطرناک می‌دانست، حالا حرفی برای گفتن داشته باشد.
همان گونه که تا حدی می‌توان انتظار داشت، در شرایطی که نخست وزیر بر موضوع ایران متمرکز نباشد، توجه رسانه‌ها هم به این موضوع کمتر خواهد شد. نتانیاهو نه تنها بهترین بازیگر سیاسی در صحنه رژیم اسرائیل است بلکه زیرک‌ترین آنها در بهره‌برداری از رسانه‌ها برای تحریف واقعیت است. نتانیاهو شانس هم آورده است که هیچ یک از مخالفان سیاسی توانایی کافی برای حمله به وی به خاطر تصمیم شورای حکام که در واقع شکستی سخت برای وی بوده را ندارند.
در روزهای اخیر، چه چیزی مورد استفاده نتانیاهو قرار گرفته است تا حواس‌ها از ماجرای ایران دور شود؟ در همان روزی که تصمیم مهم آژانس درباره ایران اعلام شد، صفحه بسیار فعال نتانیاهو در فیس بوک مشغول پوشش سفر وی برای بازدید از «فرماندهی جنوب» و سخنان وی درباره «آمادگی نیروهای ما» بود. وی در ادامه از آمادگی مناسب نیروها و اقدامات منظم و تهاجمی آنها علیه حماس در غزه سخن گفت. نتانیاهو سپس ار فرصت استفاده کرد و با ادعای اقدامات تحریک‌آمیز صورت گرفته از سوی محمود عباس به وی حمله‌ور شد. نتانیاهو حتی یک کلمه درباره بمب ایرانی سخن نگفت!
در همان روز، صفحه نتانیاهو در فیسبوک، پستی دیگر برای مخاطبان وی منتشر کرد و از «چیزی که مطبوعات درباره آن چیزی به شما نگفته‌اند» سخن گفت. منظور وی انتشار آمار سالانه شاخص توسعه انسانی از سوی سازمان ملل بود که بر اساس آن، اسرائیل با یک رتبه ارتقا نسبت به سال گذشته به رتبه هجده رسیده است. نتانیاهو این گزارش را نشانه‌ای دیگر از موفقیت برنامه‌های دولتش برای بهبود شرایط زندگی در اسرائیل دانست. ولی چه خبر از تصمیم مهم جامعه بین‌المللی درباره ایران که دوره جدیدی برای اقتصاد ایران رقم خواهد زد؟ اسرائیلی‌ها در این باره یک کلمه هم از نتانیاهو نشنیدند.
ممکن است نتانیاهو در فرصتی دیگر به موضوع تصمیم اخیر شورای حکام بپردازد، ولی کاملا محتمل‌تر است که وی تا همین حالا هر چیزی را که می‌خواسته از اظهار نظر درباره موضوع ایران به دست آورده است. نتانیاهو می‌داند که ایران از دستور کار جامعه بین‌المللی خارج و توافق با ایران به بخشی از میراث دولت اوباما تبدیل شده است و حمله یک جانبه توسط اسرائیل علیه ایران، دیگر یک گزینه واقعی نیست. همزمان نتانیاهو موفق شده است که تهدیدهای جدیدی علیه امنیت اسرائیل مطرح کند که داعش جدی‌ترین آنهاست. او تصور می‌کند که وجود تهدید تروریستی در نزدیکی اسرائیل، سبب خواهد که اسرائیلی‌ها ماجرای ایران را فراموش کنند. پرونده ایران بسته شده است و ظاهرا دیگر کسی در اسرائیل به آن علاقه‌ای ندارد.
