ارکستر سمفونیک تهران شب گذشته(21 بهمن) در حالی به رهبری علی رهبری در سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر به روی صحنه رفت که این اجرا با حاشیه هایی همراه بود.
به گزارش تابناک فرهنگی، این کنسرت ارکستر سمفونیک تهران در روز اول جشنواره موسیقی فجر، اولین اجرایی محسوب می شود که طی آن علی رهبری در تاریخ برگزاری این جشنواره به اجرای برنامه پرداخته است.
طبق برنامه قرار بود این کنسرت از ساعت 21 چهارشنبه آغاز شود؛ منتهی به دلیل طولانی شدن زمان لول گیری و همچنین تست«ویدئو جشنواره»، اجرای ارکستر سمفونیک تهران با نیم ساعت تاخیر آغاز شد.
طبق برنامه ریزی های برگزار کنندگان این دوره از جشنواره موسیقی فجر قرار بود در تمام اجراها به جای استفاده از دکور صحنه، از تصاویر ویدئویی که نقش دکور را باز می کنند استفاده شود. در اجرای ارکستر سمفونیک تهران نیز قرار بود این اتفاق بیافتد؛ منتهی پیش از شروع برنامه، همزمان با انجام تست های نهایی صدای سالن، این تصاویر ویدئویی نیز بر روی پرده صحنه، به نمایش در آمد که علی رهبری پس از مشاهده آن، اجازه پخش این ویدئو را در هنگام اجرای ارکستر سمفونیک تهران نداد.
گفتگوها و بحث های برگزار کنندگان جشنواره نیز نتوانست علی رهبری را در این زمینه قانع کند و در نهایت ارکستر سمفونیک تهران در حالی به روی صحنه آمد که هیچ المانی از جشنواره موسیقی فجر بر روی سن دیده نمی شد و صحنه تالار وحدت هیچ دکوری نداشت.
همزمان با حضور ارکستر سمفونیک تهران بر روی سن، پیام تصویری حسین علیزاده نیز به مناسبت اجرای اثر«نی نوا» توسط این ارکستر برای حاضران به نمایش در آمد. علیزاده در این پیام تصویری عنوان کرد: لازم دانستم از اعضای ارکستر سمفونیک تشکر کنم به خاطر اینکه طی این ماه ها تلاشی کردند که سال های سال در ایران سابقه نداشته است. همین طور از علی رهبری عزیز که هنرمندی بزرگ و در عین حال آگاه به مسائل و دغدغه های موسیقی در ایران است تشکر می کنم. من خوشحال هستم که علی رهبری و دستیارش بردیا کیارس با من تماس گرفتند تا این اثر من را اجرا کنند و من با تمام وجود پذیرفتم. با اینکه شاید نظرات خاصی در اجرای«نی نوا» داشته باشم ولی با کمال میل این پیشنهاد را پذیرفتم و از این بابت خوشحالم. همچنین جای خودم را در بین شما خالی می دانم تا از نزدیک اجرای این اثرم را بشنوم. درود می فرستم به علی رهبری و بردیا کیارس و تمام اعضای ارکستر سمفونیک تهران.»
در ادامه این برنامه علی رهبری در حالی اثر«نی نوا» ساخته حسین علیزاده را رهبری کرد که سیامک جهانگیری به عنوان نوازنده نی اول و حسین خوش‌چهره به عنوان نوازنده نی دوم ارکستر سمفونیک را همراهی می کردند.
بخش های ابتدایی اجرای«نی نوا» بسیار قدرتمند و دقیق آغاز شد اما رفته رفته تفاوت هایی در نوع روایت علی رهبری از این اثر با آنچه طی سی سال اخیر گوش مخاطب ایرانی به آن عادت کرده است احساس شد که برای برخی ها چندان خوشایند نبود. علاوه بر اینها به نظر می رسید شاید یکی دو جلسه تمرین دیگر برای اجرای«نی نوا» نیاز بوده تا کیفیت مطلوبی که از ارکستر تحت امر علی رهبری انتظار می رود را شاهد باشیم.
در ادامه برنامه دالیبور کاروای ویلنیست اهل کرواسی به روی صحنه آمد تا به عنوان سولیست در اجرای کنسرتو ویلن شماره یک مکس بروخ، ارکستر سمفونیک تهران را همراهی کند. در این بخش از کنسرت همانطور که از علی رهبری و ارکسترش انتظار می رفت اجرایی کم نقص تر از «نی نوا» را به نمایش گذاشتند که با تشویق های ممتد حاضران در سالن همراه شد.
در پایان این کنسرتو ویلن، دالیبور کاروای با در خواست علی رهبری دو قطعه کوتاه را به عنوان بیز این بخش اجرا کرد.
در قسمت دوم برنامه ارکستر سمفونیک تهران سمفونی «فانتاستیک» اثر هکتور برلیوز را برای مخاطبانش به اجرا در آورد که این بخش نیز همچون کنسرتو ویلن شماره یک مکس بروخ کم نقص اجرا شد. علی رهبری نیز درباره اجرای این سمفونی به حاضران در سالن گفت:« درست خاطرم هست این سمفونی 40 سال قبل در ایران اجرا شد و تنها تفاوت آن با اجرای امشب این است که حالا 98 درصد از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران ایرانی هستند.»
هر چند هر سه اثری که توسط دست اندرکاران ارکستر سمفونیک تهران برای این کنسرت در نظر گرفته شده در زمره آثار مهم تاریخ موسیقی قرار می گیرند، منتهی طولانی بودن جمع زمان هر سه اثر در کنار یکدیگر، باعث خستگی نسبی تماگران شد. برای مثال اجرای سمفونی«فانتاستیک» حدود 55 دقیقه به طول می انجامد که به تنهایی می تواند یک کنسرت مستقل باشد.
علی رهبری در پایان این کنسرت گفت: به زودی یک سال می شود که با این بچه ها مشغول کار هستیم. در این مدت بعضی ها ما را اذیت کردند و برخی ها نیز بسیار کمکمان کردند. من همین جا لازم می دانم از تمام کسانی که ما را حمایت کردند تشکر کنم. این خبر خوش را هم بدهم که به ما قول داده اند از اول فروردین ماه با این بچه ها قرارداد امضا کنند و من بالاخره به آرزوی دیرینه ام خواهم رسید.
رهبر ارکستر سمفونیک تهران در ادامه افزود: من نه آدم سیاسی هستم و نه نیازی دارم سیاسی باشم اما باید از آقای مرادخانی تشکر کنم که آقای پیروز پی را مامور کردند تا مراقب ما باشند و کمک کنند. همچنین قلبا از همه بچه هایی که در این مدت با تمام مشکلاتی که وجود داشت در کنار ما ماندند تشکر می کنم. این بچه ها باز هم دارند بهتر می شوند و مطمئنم چه من باشم و چه نباشم آنها با هر رهبر دیگری می توانند به خوبی کار کنند. این بچه ها باید حقوق ماهیانه، بیمه و بازنشستگی داشته باشند و نباید مثل مطرب ها با آنها رفتار کرد و بر سرشان منت گذاشت.
