پس از کش و قوس‌های چند روزه، سرانجام ترکمنستانی‌ها صادرات گازشان به کشورمان را متوقف کرد تا در آستانه اوج گرفتن سرما، کشورمان را به گردن نهادن به درخواست‌هایشان مجاب کند؛ چالشی که تنها زمانی دولتمردان کشورمان موفق به عبور از آن خواهند شد که با مردم بیش از همیشه روراست باشند و ایشان را به مشارکت عمومی در امری ملی ترغیب کنند.
به گزارش «تابناک»؛ قطع گاز وارداتی از ترکمنستان به کشورمان در حالی رقم می‌خورد که هنوز ابهامات فراوانی پیرامون این موضوع بی پاسخ مانده است؛ پرسش هایی که بخش زیادی از آنها به چرایی برهم خوردن روابط دو کشور در این خصوص بازمی‌گردد و متأسفانه با بسیاری مسائل سیاسی گره خورده است.
داستان از آنجا شروع می‌شود که به یاد می‌آوریم این اتفاق پیشتر نیز به وقوع پیوسته و در سال 86 دولتمردان وقت کوشیدند با تنظیم قراردادی میان دو کشور، گاز مورد نیاز کشور را تأمین کرده و در سرمای سوزان زمستان آن سال، مردم را در تأمین نیازهایشان تنها نگذارند؛ قراردادی که ظاهرا اثربخشی آن امروز به دلایلی به سر آمده است.
آن گونه که شرکت ملی گاز در اطلاعیه اخیر خود اعلام نموده، ترکمنستانی ها در آن برهه توانستند مسئولان کشورمان را به خرید گاز از این کشور به نرخی 9 برابری مجبور کرده و سود حاصل از صادرات گاز به بزرگترین مشتری خود را چندین برابر نمایند. قراردادی که ظاهرا سرمنشأ همه اختلافات امروز میان دو کشور و در نهایت قطع گاز وارداتی کشورمان است.
این در حالی است که دولتمردان مدعی هستند، این تصمیم ترکمن ها تأثیری در کشورمان نخواهد گذاشت و با تکیه بر افزایش تولید گاز در کشورمان در سال های اخیر، با اندکی صرفه جویی، خواهیم توانست جای خالی گاز وارداتی را پر کرده، بی هیچ دغدغه ای زمستان را به سر آورده و از همه مهم تر، مقابل زیاده خواهی این همسایه شمال شرقی کشورمان بایستیم.
ادعاهایی که البته نتوانسته نگرانی های مردم در این خصوص را برطرف کند و حتی برخی بر این باورند که اوج گرفتن میزان آلودگی هوا در پایتخت در روزهای اخیر، ناشی از این موضوع است. به این صورت که دولتمردان برای مقابله با تبعات قطع گاز وارداتی، سوخت صنایع پیرامون پایتخت را از گاز به سوخت هایی مانند مازوت ـ که بسیار آلاینده است ـ تغییر داده اند و سیاست های ریاضتی در مصرف این محصول مهم در فصول سرد را پیش از قطع گاز در دستور کار قرار داده‌اند.
البته این تنها ابهام شکل گرفته در اذهان مردم در این خصوص نیست که چرایی تن دادن دولتمردان سابق به افزایش 9 برابری نرخ گاز وارداتی، چرایی مطرح نشدن این قرارداد عجیب برای مردم، چرایی سکوت مسئولان دولت فعلی در قبال چنین قراردادی در طول سه سال حضور در مسند امور تا به امروز، مسائلی که پیرامون پرداخت نشدن بدهی کشورمان به ترکمنستان در چند سال اخیر مطرح می‌شود و... از ابهامات جدی دیگری است که باید در خصوصشان شفاف سازی کرد.
به این صف طولانی از پرسش های بی پاسخ، شبهاتی که در خصوص صداقت مسئولان در خصوص بیان مشکل اخیر وارد است را هم می‌توان افزود، به ویژه که می‌دانیم برخی مسائل مطرح در روزهای اخیر، با پاسخ هایی جسته و گریخته از جانب مسئولان سابق مواجه شده و سخن گفتن با اطمینان از آنچه در ماجرای مناقشه دو کشور ایران و ترکمنستان بر سر خرید و فروش گاز رفته، کار ساده ای نیست.
وضعیتی که اگر قرار باشد به شفافیت منجر شود، چه بسا نیازمند بررسی حقوقی و قضایی ماجرا از گذشته تا به امروز نیز باشیم که به نظر در حال حاضر گزینه مناسبی نیست. از این روی که نیازمند عزمی ملی برای عبور از شرایط پیش آمده هستیم؛ شرایطی که با توجه به احتمال تشدید سرما در روزها، هفته ها و ماه های آینده، ممکن است بحرانی شده و برای پیشگیری از آن هم که شده، پیش از وقوع تدبیر شود؛ تدبیری که لازمه آن، صداقت مسئولان با مردم است. به این صورت که ریز به ریز و کامل توضیح دهند در مذاکرات اخیر صورت گرفته میان مقامات دو کشور چه گذشته، چه گره هایی وجود داشته، ترکمنستان چه خواسته هایی مطرح کرده و کدام بخش از این خواسته ها نامعقول بوده که اجابت نکرده‌ایم و در نهایت با مردم سخن بگوییم که گاز وارداتی از ترکمنستان، چه بخشی از گاز مصرفی کشورمان است و در کوتاه مدت و بلند مدت چگونه می‌توان حاشیه های ناشی از قطع آن را پشت سر گذاشت.
توضیحاتی که اگر کامل ارائه شده و بتوانند شائبه ها و ابهامات پیش آمده در این خصوص را پاسخ دهند، می‌توان روی همکاری ویژه مردم برای مقابله با زیاده خواهی ترکمنستانی ها حساب ویژه ای باز کرد و درسی ماندگار به ایشان داد که در جهان مثال زدنی شود.
همکاری که اگر میان دولتمردان و مردم کشورمان شکل گیرد، الگویی جدید به دست خواهد داد که قابل تعمیم به دیگر مشکلات پیش روی کشورمان نیز خواهد بود و هیچ شباهتی به وضعیت فعلی نخواهد داشت که چون قیمت تمام شده امثال گاز برای دولت افزایش می‌یابد، تعرفه فروش این محصول به مردم را افزایش می‌دهند تا به کمک آن، میزان مصرفش را متعادل کنند!
محمود بخند باید هم بخندی ! کی می تونه دسته گل های تو رو جمع کنه ؟ 
دولت سه سال و اندی دست ایشون نیست. یعنی تا حالا این مسئله بی مشکل بود؟ اگر که قرارداد چدید امضا می شد همه به به چه چه می کردند به آقای زنگنه حالا که نشده شده مشکل دولت قبل. خخخ 